Της πατρίδας μου η γιορτή.....
Η 28η
Οκτωβρίου δεν είναι μια απλή ημέρα γιορτής. Είναι ημέρα μνήμης.
Καλούμαστε
να θυμηθούμε τον αγώνα ενός λαού για Ελευθερία, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία.
Και μαζί με
τη μνήμη του παρελθόντος να ξεσηκώσουμε τη μνήμη του παρόντος.
Για να μην ξεχάσουμε
ποτέ και ειδικά εσείς οι νέοι και νέες αυτού του τόπου πως η αξιοπρέπεια του
ανθρώπου, η πνευματική και σωματική ελευθερία, το δικαίωμα στην έκφραση, στην
εργασία, στην Παιδεία είναι αξίες και ιδανικά που δεν χαρίζονται αλλά
κατακτιούνται.
Με αγώνα και
θυσία.
Με
πνευματική εγρήγορση.
Με θέληση
και αποφασιστικότητα.
Θα έχετε
ακούσει πολλά ή λίγα για την 28η Οκτωβρίου, σε κάποιους λέει κάτι,
σε μερικούς λίγα σε άλλους απολύτως τίποτα.
Μα στις
μέρες που ζούμε ένα πράγμα πρέπει να βάλουμε βαθιά μέσα μας και να μην το
λησμονήσουμε ποτέ:
Λαός που
ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει.
Τον Β΄
παγκόσμιο πόλεμο, τον φασισμό και τον ναζισμό τα γέννησε η φτώχεια των πολλών,
η ανέχεια των πολλών, ο φανατισμός των πολλών, τα υψηλά επίπεδα ανεργίας και
αμάθειας των πολλών και η δίψα για κέρδη των λίγων.
Σήμερα το
σκηνικό επαναλαμβάνεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Φτώχεια,
ανεργία, εξαθλίωση, φανατισμός, μετανάστευση, καταπάτηση κάθε δικαιώματος των
εργαζομένων, στραγγάλισμα των ονείρων της νέας γενιάς, απίστευτα κέρδη για μια
χούφτα ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
55.000
άνθρωποι κατέχουν το 41% του παγκόσμιου πλούτου.
2,5 δις
πεινούν
3 δις
άνθρωποι χωρίς δουλειά
5,5 δις
άνθρωποι χωρίς ελπίδα
Στην πατρίδα
μας η κατάσταση δεν είναι καλύτερη
200
συμπατριώτες μας με καταθέσεις λέει που ξεπερνούν τα 200 δις απέναντι σε 1,5 εκατομμύριο
ανέργους – οι περισσότεροι νέοι 18 έως 25 ετών…
3
εκατομμύρια νεόφτωχοι….. και ο κατάλογος της αθλιότητας μακραίνει συνέχεια….
Ο πόλεμος
λοιπόν, είναι εδώ, δίπλα μας κάθε ώρα κάθε στιγμή που περνάει…
Είναι η ώρα
να υψώσουμε κι εμείς σε κάθε μέρος σε κάθε χώρο το δικό μας ΟΧΙ…
Να
ξαναδώσουμε την ελπίδα στη νέα γενιά, να φέρουμε την πατρίδα μας στη θέση που
της αξίζει…
Να διώξουμε
τους νέους ξένους δυνάστες και όσους τους υπηρετούν πιστά…
Το ΟΧΙ του
40 μας δείχνει το δρόμο….
Και ίσως
δικαιώσουμε και το Μακρυγιάννη και πούμε μέσα μας:
«Ναι, γι’
αυτά πολεμήσαμε….»
αναρτήθηκε από το χρήστη ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΤΣΟΥΛΑΣ | 5:49 μ.μ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα