Οι δίκες των Ηρώων, του Ανδρέα Κατσούλα

Όσα θα διαβάσεις φίλε αναγνώστη, εύκολα μπορείς να τα διασταυρώσεις και να διαπιστώσεις αν αληθεύουν.

Και θα συμφωνήσεις κι εσύ πως οι παρελάσεις και οι τιμές αποδίδονται στους πραγματικούς ΗΡΩΕΣ.

Τους «άλλους» τους έκρινε και τους κατέκρινε η ιστορία και θα εισπράττουν στους αιώνες την περιφρόνηση, το χλευασμό και την κατακραυγή του λαού μας.

2 Απρίλη 1824:

Πόλη: Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας - Ναός Παναγίας

Κατηγορούμενος: Γεώργιος Καραϊσκάκης

Κατήγορος: Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος

Κατηγορία: Εσχάτη προδοσία, συνωμοσία κατά της πατρίδας, συνεργασία με τον εχθρό

Ποινή: Στρατιωτική καθαίρεση και εξορία

Αποσπάσματα από τη δίκη: «Αφού βγήκε η απόφαση, γυρίζει ο Καραϊσκάκης στους άλλος καπεταναίους και τους λέει:

- Αδέρφια, αν με κρίνατε δίκαια, ο Θεός να μου το στείλει στο κεφάλι ευθύς όπου θα βγω. Αν άδικα, να το στείλει στο δικό σας.

Γυρνάει έπειτα στο Μαυροκορδάτο:

- Ε, ωρέ Μαυροκορδάτε, εσύ την προδοσία μου την έγραψες στο χαρτί, μα εγώ ελπίζω να σου τη γράψω στο κούτελο, να φανεί ποιος είσαι. Να εδώ!

6 Φλεβάρη 1825:

Πόλη: Ναύπλιο – Φυλακές Ύδρας

Κατηγορούμενοι: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και άλλοι οπλαρχηγοί

Κατήγορος: Ιωάννης Κωλλέτης

Κατηγορία: Εσχάτη προδοσία, ανταρσία, υποκίνηση σε στάση (εξέγερση), συνεργασία με τον εχθρό

Ποινή: Στρατιωτική καθαίρεση και φυλάκιση στην Ύδρα

Ιστορικά αποσπάσματα: Ο Άγγλος φιλέλληνας και ιστορικός Humphreys να πως περιγράφει τη συνάντησή του με τον Γέρο του Μοριά λίγο πριν τη φυλάκισή του:

«Βρήκα το λεβέντη γέρο σε κάποιο μικρό χωριό σιμά στην Τριπολιτσά. Έμενε σ’ ένα μισοταβανωμένο και δίχως πάτωμα σπίτι, που το μόνο έπιπλό του ήταν μια κουρελού…Με δέχτηκε θερμά. Μου είπε πως επιθυμούσε περισσότεροα πό κάθε άλλον τη συμφιλίωση, μα ο Μαυροκορδάτος και οι άλλοι προύχοντες γυρεύουν τον αφανισμό του.

«- Ας με κρίνει το έθνος κι αν βρεθώ φταίχτης, ας με δικάσουν σε θάνατο. Όχι όμως να με κρίνει μια φατρία, που γυρεύει τον ξεπεσμό και τον δικό μου και των άλλων καπεταναίων. Εμείς είμαστε οι μόνοι που σταθήκαμε πάντα λεύτεροι, εμείς δεν λείψαμε ποτέ την ώρα του κινδύνου για την πατρίδα, εμείς λευτερώσαμε με τα σπαθιά μας τούτον τον τόπο. Όταν εμείς πολεμούσαμε, αυτοί που τώρα θέλουν να μας κυβερνούν, γύρεψαν να σωθούν στη φυγή και γύρισαν τότες μονάχα, όταν μπορούσαν να απολάψουν την ασφάλεια που την κερδίσαμε με το αίμα μας…..»

5 Ιούνη 1825:

Πόλη: Αθήνα – Φυλακές Ακροπόλεως

Κατηγορούμενος: Οδυσσέας Ανδρούτσος

Κατήγορος: Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος

Κατηγορία: Εσχάτη προδοσία, συνεργασία με τον εχθρό

Ποινή: Στραγγαλίστηκε χωρίς δίκη στις φυλακές της Ακρόπολης από τα πρωτοπαλίκαρα του Μαυροκορδάτου, Μαμούρη, Τριανταφυλλίνα και Παπακώστα, κατ΄εντολήν του Μαυροκορδάτου

Ιστορικά αποσπάσματα: Να τι καταθέτει για το φονικό ο μοναδικός αυτόπτης μάρτυρας Κωνσταντίνος Καλατζής, στο δικηγόρο της Αθήνας Σπ. Φόρτη το 1863:

« Του ‘χαν βάλει του στρατηγού (Ανδρούτσου) εις τα χέρια και τα πόδια σίδερα και μπάλες βαριές. Τροφήν δεν του έδιναν τακτικά, ούτε καλήν, ούτε στρώμα. Όταν εγώ τον είδα εις την φυλακήν ήτο ανάλλαγος, λερωμένος, κουρελιασμένος με ένα κοντοκάπι και με τον καλογηρόσκουφόν του λυγδωμένον από την λέραν. Την νύκτα όπου εχάθη, εγώ ήμουν σκοπός εις την πόρταν του κελιού, η οποία ήτο κλειδωμένη. Ήσαν περασμένα μεσάνυκτα όταν βλέπω τέσσερις άνδρας να έρχωνται προς την φυλακήν. Ο ένας κρατούσε φανάρι, ήσαν δε αρματωμένοι καλά. Ένας άλλος εστάθη ολίγον μακράν και δεν είδον καλά ποίος ήτο. Αλλ’ ως εννόησα ήτο ο επικεφαλής των. Ήτο η έφοδος προς επιθεώρησιν της φυλακής: Τριανταφυλλίνας, Τζαμάρας και ο Μαμούρης και ένας στρατιώτης Σουλιώτης. Ήσαν γνωστοί μου…….

…..Άμα εισήλθον μέσα, ηκούσθη ο κρότος των αλυσίδων του στρατηγού (Ανδρούτσου), όστις βεβαίως με την απροσδόκητον αυτή επίσκεψιν εσηκώθη. Τον ήκουσα να λέγη προς αυτούς:

«Ωρέ ξέρω καλά ποιος σας έστειλε εδώ και γιατί ήρθατε τέτοιαν ώρα. Δε μου λύνετε τόνα χέρι να σας δείξω ποιος είμαι και πώς με λένε; Αυτές εδώ τις σαπιοκοιλιές δεν τις συνερίζομαι, μα εσύ μωρέ Γιάννη γιατί;»

Ως εννόησα μετά ταύτα εκ της ταραχής η οποία ηκολούθησε μέσα στο κελί, οι τρεις τους επιτέθησαν κατά του στρατηγού. Ήκουσα το βόγγημα, τους αναστεναγμούς και το μούγκρισμα του ήρωος εκείνου και η καρδιά μου εραγίζετο. Και μετά ταύτα σιωπή……

………Την επομένην ηθέλησαν αν το δείξουν εις τον λαόν πως τάχα ο στρατηγός προσπάθησε να δραπετεύσει κι εσκοτώθη πέφτοντας απ’ τα βράχια.»

Πάσχα 33 μ.Χ.:

Πόλη: Ιερουσαλήμ

Κατηγορούμενος: Ιησούς Χριστός

Κατήγορος: Γραμματείς και Φαρισαίοι

Κατηγορία: Υποκίνηση σε στάση και προδοτικές ενέργειες σε βάρος της Ρώμης

Ποινή: Σταυρικός θάνατος

Ιστορικά αποσπάσματα: Κατά Μάρκο και κατά Λουκά Ευαγγέλια:

«Και είπεν ο Πιλάτος αυτοίς:

- Τίνα εθέλετε απολύσω, Ιησούν ή Βαραβάν;

Και είπεν ο όχλος:

- Βαραβάν, Βαραβάν!

Και είπεν Πιλάτος πάλιν αυτοίς:

- Τι ουν ποιήσω τον άνθρωπον;

- Άρον, άρον, σταύρωσον αυτόν!»