Καλή(;) Χρονιά

Φτάνουμε -αισίως;- στο τέλος άλλης μίας χρονιάς... Η πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα κλείνει, αντί με καλύτερες προϋποθέσεις για το μέλλον, με τις χειρότερες προοπτικές γι' αυτό και με... μάλλον καλύτερες αναμνήσεις από το παρελθόν।

Το 2011 έρχεται με περισσότερη μιζέρια και δυστυχία και με την ελπίδα να σβήνει σαν καντηλάκι που του σώθηκε το λάδι। Κι ο "θρήνος" απλώνεται πάνω από τα "τείχη", χωρίς ωστόσο αυτό να είναι προς τιμήν μας. Ακούγονται ξεψυχισμένες φωνές: "Να παλέψουμε!", "Να αντισταθούμε!", όταν εσωτερικά τα όπλα έχουν παραδοθεί και όταν ο καθένας έχει μαζευτεί στον εαυτό του, στο καβούκι του και λοιδορεί "αυτούς", κρατώντας τον ίδιο μακρυά από τις καταστάσεις και τα γεγονότα. Πώς θα παλέψεις, πώς θα αντισταθείς, όταν έχεις χάσει τη μάχη με τον εαυτό σου; Ο... "εχθρός" είναι πρώτα μέσα και ύστερα εξωτερικεύεται.

Τώρα, με τη νέα χρονιά, ας ευχηθούμε πρώτα να ξαναβρούμε την ανθρωπιά μας κι ύστερα να σωθούμε από το δυσοίωνο μέλλον μας। Την ανθρωπιά απέναντι σε εμάς τους ίδιους, πετώντας από πάνω μας το πέπλο της μοιρολατρίας, κοιτώντας γύρω μας και ρίχνοντας ο καθένας τα προσωπικά του τείχη, τα οποία αντί να προστατεύουν, συνθλίβουν. Ας δώσουμε ένα χέρι βοηθείας σε εμάς, με την ένωσή μας με τους άλλους. Ο βούρκος του ωχαδερφισμού και του ατομικισμού δεν είναι παρά μια λακκούβα... Μπορούμε να βγούμε.

Marisa Augeri