ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ Ή ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΟΧΗΣ ;
Την Τρίτη 20-10-09 έγινε μία ακόμη κατάληψη του 3ου ΓΕ.Λ. της Αγίας Παρασκευής.
Μια μικρή ομάδα 3-4 μαθητών , με χαμηλή επίδοση στα μαθήματα , αγόρασαν χοντρές αλυσίδες και λουκέτα και κλείδωσαν όλες τις εισόδους προς το σχολείο , κατά τις 6 π.μ.
Όταν έφτασε στο σχολείο ο Διευθυντής , δεν υπήρχε ούτε ένας μαθητής και βοηθούμενος από ένα γονέα , που είχε έλθει να δικαιολογήσει απουσίες του παιδιού του , έκοψαν τις αλυσίδες και ξεκίνησε η λειτουργία του σχολείου.
Μετά το διάλειμμα της 2ης ώρας , οι μαθητές αρνήθηκαν να επιστρέψουν στις σχολικές αίθουσες και μία αυτόκλητη επιτροπή κατάληψης καλούσε τους μαθητές να ψηφίσουν υπέρ της κατάληψης , παραμερίζοντας το εκλεγμένο δεκαπενταμελές συμβούλιο των μαθητών.
Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών τάχθηκε υπέρ της κατάληψης και εκ των υστέρων αναζητήθηκαν αιτήματα , όπως:
Η πάταξη της παραπαιδείας ,
Η κατάργηση της βάσης του 10 για την εισαγωγή στα ΑΕΙ – ΤΕΙ ,
Η διάθεση του 5% του ΑΕΠ για την παιδεία και
Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Άκουσα ένα διάλογο ανάμεσα σε δυο μαθητές και σας τον παραθέτω :
Α μαθητής
- Τι είναι το ΑΕΠ ;
Β μαθητής
- Αεροδρόμιο Ελληνικού … κάτι
Α μαθητής ( με ειρωνική διάθεση)
- Δηλαδή ζητάμε το 5% των μετοχών του αεροδρομίου;
Η κατάληψη είχε συντελεσθεί και η μαθητές άρχισαν σιγά – σιγά να φεύγουν από το σχολείο.
Ένα μέρος από τους μαθητές , που μετέχουν στο δεκαπενταμελές μαθητικό συμβούλιο, ανέβηκαν στο γραφείο του Διευθυντή και προσπαθούσαν να διαχωρίσουν τη θέση τους από τους καταληψίες δηλώνοντας ότι « αν δεν παραμείνουν στο σχολείο 30 τουλάχιστο μαθητές» η κατάληψη θα λήξει.
Έτυχε να είμαι παρών στη συζήτηση αυτή και τους είπα πως η κατάληψη δεν γίνεται διότι υπάρχουν αιτήματα που πρέπει να προωθηθούν , αλλά γίνεται εθιμικά , έτσι για να μην κάνουμε μάθημα για μερικές ημέρες. (Στις 3μμ της ίδιας ημέρας πέρασα έξω από το σχολείο και στάθηκα για λίγη ώρα. Στο σχολείο υπήρχαν μόνο 5 μαθητές , δύο από τους οποίους ήταν στις κερκίδες και 3 έπαιζαν μπάλα.)
Οι καθηγητές (όσοι βρισκόταν ακόμη στο σχολείο) μαζεύτηκαν στο γραφείο τους και μαζί με τον Διευθυντή προσπάθησαν να συζητήσουν για την κατάσταση που δημιουργήθηκε. Η συζήτηση αναλώθηκε σε διαδικαστικά ( π.χ. έχουμε σύγκληση συλλόγου κατά τον κανονισμό ή είναι μια απλή συζήτηση για ενημέρωση ) και σε θέματα σχετικά με το αν πρέπει να καταχωριστούν οι απουσίες ή και αν πρέπει να προβούμε σε κατάργηση των σχολικών εκδρομών , λόγω κατάληψης , μέχρι που εκφυλίστηκε !
Στις μέρες που ακολούθησαν το σκηνικό ήταν το εξής :
2-3 μαθητές ήταν μέσα στο σχολείο , οι πόρτες ήταν κλειδωμένες και άνοιγαν μόνο για μαθητές που σιγά – σιγά έκαναν την εμφάνιση τους , ο Διευθυντής και οι περισσότεροι από τους καθηγητές ήταν έξω από το σχολείο και οι γονείς απουσίαζαν παντελώς !
Την Παρασκευή 23-10-09 ο Διευθυντής είχε καλέσει τηλεφωνικά περίπου 150 Γονείς και από αυτούς προσήλθαν περίπου 15 (μαζί με τους εκπροσώπους του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων). Μετά από διαπραγμάτευση αρκετής ώρας μπήκαν σε μια αίθουσα οι Γονείς , ο Διευθυντής και το δεκαπενταμελές μαθητικό συμβούλιο (που εκ των υστέρων και κατά πλειοψηφία είχαν ταχθεί υπέρ της κατάληψης) και συζήτησαν .
Συμφώνησαν όλοι ότι η κατάληψη δεν είναι τρόπος προβολής των αιτημάτων.
Κάποιοι μαθητές ανέφεραν τις εκδηλώσεις για το Δημόσιο Σχολείο της περασμένης χρονιάς , κατά τις οποίες και ζύμωση απόψεων είχε γίνει και συμπεράσματα είχαν εξαχθεί και το κυριότερο είχαν προβληθεί από τον τοπικό τύπο και το ραδιοφωνικό σταθμό FLASH – 96 , ακόμη και συνάντηση των μαθητών είχε γίνει με την νυν Υπουργό της Παιδείας και προώθηση των συμπερασμάτων σε πολιτικούς φορείς.
Οι ίδιοι μαθητές ζήτησαν τη συνέχιση των εκδηλώσεων αυτών , πράγμα που έγινε αποδεκτό από το Διευθυντή του σχολείου. Συζητήθηκαν και κάποια παράπονα μαθητών για τη συμπεριφορά ορισμένων καθηγητών και ,τελικά αποφασίστηκε να λήξει η κατάληψη.
Τη Δευτέρα 26-10-09 και ενώ περιμέναμε να ανοίξει το σχολείο το δεκαπενταμελές μαθητικό συμβούλιο ανακοίνωσε στους μαθητές ότι τάσσεται εναντίον της κατάληψης , αλλά μια «επιτροπή κατάληψης» ζήτησε από τους μαθητές να ψηφίσουν υπέρ της συνέχισης της κατάληψης , πράγμα που έγινε δεκτό από την πλειοψηφία των μαθητών. Το σκηνικό που προανέφερα εξακολούθησε επαναλαμβανόμενο !
Σχολεία , σαν το δικό μας , δυστυχώς υπάρχουν και άλλα.
Γονείς , καθηγητές και μαθητές εξακολουθούν να δηλώνουν , σ’ όλους τους τόνους ότι φταίει το σύστημα.
Ποιο είναι όμως αυτό το σύστημα;
• Είναι η πολιτεία που ανέχεται να συνεχίζονται αυτές οι αξιοθρήνητες καταστάσεις χωρίς να παίρνει μέτρα και περιμένει απαθής τον εκφυλισμό τους (και αυτό επαναλαμβάνεται συστηματικά τα τελευταία χρόνια).
Θα μου πείτε ποια μέτρα ;
1. Να στηρίξει οικονομικά τους εκπαιδευτικούς , να τους επιμορφώσει ουσιαστικά και το κυριότερο να επιβάλλει την αντικειμενική αξιολόγηση τους.
2. Να θεσπίσει ανεξάρτητα υπηρεσιακά συμβούλια , που θα αξιολογούν τους εκπαιδευτικούς χωρίς συντεχνιακές ή συνδικαλιστικές πρακτικές.
3. Να αποφασίσει τι είδους ανθρώπους θέλει να διαπαιδαγωγήσει και να αναμορφώσει κατάλληλα το αναλυτικό πρόγραμμα.
4. Να πάψει να στηρίζεται σε αναπληρωτές και ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς και να επανδρώσει τα σχολεία με μόνιμο προσωπικό. Όταν λέω μόνιμο προσωπικό εννοώ μόνιμο υπό προϋποθέσεις. Αν η αντικειμενική αξιολόγηση δείξει ότι κάποιος δεν ανταποκρίνεται στα καλώς εννοούμενα καθήκοντα του , τότε γι’ αυτόν να αίρεται η μονιμότητα.
5. Να πάψει να χαϊδεύει τα αυτιά των μαθητών (εν δυνάμει ψηφοφόρων μετά την αποφοίτηση τους από το Λύκειο) και να προσαρμόζει το βαθμό δυσκολίας των θεμάτων των Γενικών Εξετάσεων στα ήδη υποβαθμισμένα μέτρα των μαθητών.
6. Αν , πάλι , θέλει να θεσπίσει το Εθνικό Απολυτήριο για όλους , πρέπει να λύσει το πρόβλημα της αξιολόγησης των μαθητών , μέσα στα σχολεία τους , που κάθε άλλο παρά αντικειμενική είναι σήμερα.
• Είναι οι Γονείς οι οποίοι
1. Δεν παύουν να διαβάλλουν , στα παιδιά τους , το σχολείο και ταυτόχρονα να θεοποιούν τα φροντιστήρια , των οποίων ζητούν την πάταξη ! (Αναλογιστείτε τον παραλογισμό)
2. Δίνουν εντολή στα παιδιά τους να μην ασχολούνται με τα μαθήματα γενικής παιδείας (διότι αυτά δεν εξετάζονται σε Πανελλήνια κλίμακα ) αλλά ,ταυτόχρονα , ζητούν από τους εκπαιδευτικούς να βάλλουν στα παιδιά τους «προφορικό βαθμό ασφαλείας» - αξίζουν δεν αξίζουν – και διαμαρτύρονται στο τέλος γιατί τα παιδιά τους δεν αποκτούν ολοκληρωμένη μόρφωση αποφοιτώντας από το Λύκειο.
Είναι αυτοί οι Γονείς που αδιαφορούν αν τα σχολεία τελούν υπό κατάληψη ή όχι.
• Τελευταίοι , αλλά όχι οι λιγότερο υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι εκπαιδευτικοί.
1. Διαμαρτυρόμαστε γιατί η Πολιτεία δεν στέκεται δίπλα μας και μας θεωρεί ως τους μ…….κες της παρέας , ενώ ούτε την αξιολόγηση μας , ούτε την ουσιαστική επιμόρφωση μας θέλουμε , αλλά τρέχουμε πίσω από συνδικαλιστές να μας «βάλλουν» σε κάποια επιτροπούλα και να «γλείψουμε» και εμείς ένα κοκκαλάκι από το μεγάλο φαγοπότι των άλλων.
2. Πάψαμε να αξιολογούμε αντικειμενικά τους μαθητές μας και παίρνουμε μέρος και εμείς σε μια μικρή συνδιαλλαγή , με το επιχείρημα « εμάς βλέπει ο κόσμος και όχι τους άλλους (εφοριακούς , πολεοδόμους κ.τ.λ.)που περνούν από τα χέρια τους τεράστια ποσά;»
3. Λέτε , με τα παραπάνω γνωρίσματα , να μπορούμε να εμπνεύσουμε τους μαθητές μας ;
Μέχρι σήμερα , η «μαγκιά» της Πολιτείας ή των Πολιτικών μας ήταν να μας καταστήσουν όλους συνένοχους στα δικά τους βρώμικα παιχνίδια.
Η νέα Κυβέρνηση και ο νέος Πρωθυπουργός θα βάλλουν ένα τέρμα στη διαιώνιση της συνενοχής ;
Ας το ελπίσουμε.
Θανάσης Παπαδημητρίου
Μια μικρή ομάδα 3-4 μαθητών , με χαμηλή επίδοση στα μαθήματα , αγόρασαν χοντρές αλυσίδες και λουκέτα και κλείδωσαν όλες τις εισόδους προς το σχολείο , κατά τις 6 π.μ.
Όταν έφτασε στο σχολείο ο Διευθυντής , δεν υπήρχε ούτε ένας μαθητής και βοηθούμενος από ένα γονέα , που είχε έλθει να δικαιολογήσει απουσίες του παιδιού του , έκοψαν τις αλυσίδες και ξεκίνησε η λειτουργία του σχολείου.
Μετά το διάλειμμα της 2ης ώρας , οι μαθητές αρνήθηκαν να επιστρέψουν στις σχολικές αίθουσες και μία αυτόκλητη επιτροπή κατάληψης καλούσε τους μαθητές να ψηφίσουν υπέρ της κατάληψης , παραμερίζοντας το εκλεγμένο δεκαπενταμελές συμβούλιο των μαθητών.
Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών τάχθηκε υπέρ της κατάληψης και εκ των υστέρων αναζητήθηκαν αιτήματα , όπως:
Η πάταξη της παραπαιδείας ,
Η κατάργηση της βάσης του 10 για την εισαγωγή στα ΑΕΙ – ΤΕΙ ,
Η διάθεση του 5% του ΑΕΠ για την παιδεία και
Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Άκουσα ένα διάλογο ανάμεσα σε δυο μαθητές και σας τον παραθέτω :
Α μαθητής
- Τι είναι το ΑΕΠ ;
Β μαθητής
- Αεροδρόμιο Ελληνικού … κάτι
Α μαθητής ( με ειρωνική διάθεση)
- Δηλαδή ζητάμε το 5% των μετοχών του αεροδρομίου;
Η κατάληψη είχε συντελεσθεί και η μαθητές άρχισαν σιγά – σιγά να φεύγουν από το σχολείο.
Ένα μέρος από τους μαθητές , που μετέχουν στο δεκαπενταμελές μαθητικό συμβούλιο, ανέβηκαν στο γραφείο του Διευθυντή και προσπαθούσαν να διαχωρίσουν τη θέση τους από τους καταληψίες δηλώνοντας ότι « αν δεν παραμείνουν στο σχολείο 30 τουλάχιστο μαθητές» η κατάληψη θα λήξει.
Έτυχε να είμαι παρών στη συζήτηση αυτή και τους είπα πως η κατάληψη δεν γίνεται διότι υπάρχουν αιτήματα που πρέπει να προωθηθούν , αλλά γίνεται εθιμικά , έτσι για να μην κάνουμε μάθημα για μερικές ημέρες. (Στις 3μμ της ίδιας ημέρας πέρασα έξω από το σχολείο και στάθηκα για λίγη ώρα. Στο σχολείο υπήρχαν μόνο 5 μαθητές , δύο από τους οποίους ήταν στις κερκίδες και 3 έπαιζαν μπάλα.)
Οι καθηγητές (όσοι βρισκόταν ακόμη στο σχολείο) μαζεύτηκαν στο γραφείο τους και μαζί με τον Διευθυντή προσπάθησαν να συζητήσουν για την κατάσταση που δημιουργήθηκε. Η συζήτηση αναλώθηκε σε διαδικαστικά ( π.χ. έχουμε σύγκληση συλλόγου κατά τον κανονισμό ή είναι μια απλή συζήτηση για ενημέρωση ) και σε θέματα σχετικά με το αν πρέπει να καταχωριστούν οι απουσίες ή και αν πρέπει να προβούμε σε κατάργηση των σχολικών εκδρομών , λόγω κατάληψης , μέχρι που εκφυλίστηκε !
Στις μέρες που ακολούθησαν το σκηνικό ήταν το εξής :
2-3 μαθητές ήταν μέσα στο σχολείο , οι πόρτες ήταν κλειδωμένες και άνοιγαν μόνο για μαθητές που σιγά – σιγά έκαναν την εμφάνιση τους , ο Διευθυντής και οι περισσότεροι από τους καθηγητές ήταν έξω από το σχολείο και οι γονείς απουσίαζαν παντελώς !
Την Παρασκευή 23-10-09 ο Διευθυντής είχε καλέσει τηλεφωνικά περίπου 150 Γονείς και από αυτούς προσήλθαν περίπου 15 (μαζί με τους εκπροσώπους του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων). Μετά από διαπραγμάτευση αρκετής ώρας μπήκαν σε μια αίθουσα οι Γονείς , ο Διευθυντής και το δεκαπενταμελές μαθητικό συμβούλιο (που εκ των υστέρων και κατά πλειοψηφία είχαν ταχθεί υπέρ της κατάληψης) και συζήτησαν .
Συμφώνησαν όλοι ότι η κατάληψη δεν είναι τρόπος προβολής των αιτημάτων.
Κάποιοι μαθητές ανέφεραν τις εκδηλώσεις για το Δημόσιο Σχολείο της περασμένης χρονιάς , κατά τις οποίες και ζύμωση απόψεων είχε γίνει και συμπεράσματα είχαν εξαχθεί και το κυριότερο είχαν προβληθεί από τον τοπικό τύπο και το ραδιοφωνικό σταθμό FLASH – 96 , ακόμη και συνάντηση των μαθητών είχε γίνει με την νυν Υπουργό της Παιδείας και προώθηση των συμπερασμάτων σε πολιτικούς φορείς.
Οι ίδιοι μαθητές ζήτησαν τη συνέχιση των εκδηλώσεων αυτών , πράγμα που έγινε αποδεκτό από το Διευθυντή του σχολείου. Συζητήθηκαν και κάποια παράπονα μαθητών για τη συμπεριφορά ορισμένων καθηγητών και ,τελικά αποφασίστηκε να λήξει η κατάληψη.
Τη Δευτέρα 26-10-09 και ενώ περιμέναμε να ανοίξει το σχολείο το δεκαπενταμελές μαθητικό συμβούλιο ανακοίνωσε στους μαθητές ότι τάσσεται εναντίον της κατάληψης , αλλά μια «επιτροπή κατάληψης» ζήτησε από τους μαθητές να ψηφίσουν υπέρ της συνέχισης της κατάληψης , πράγμα που έγινε δεκτό από την πλειοψηφία των μαθητών. Το σκηνικό που προανέφερα εξακολούθησε επαναλαμβανόμενο !
Σχολεία , σαν το δικό μας , δυστυχώς υπάρχουν και άλλα.
Γονείς , καθηγητές και μαθητές εξακολουθούν να δηλώνουν , σ’ όλους τους τόνους ότι φταίει το σύστημα.
Ποιο είναι όμως αυτό το σύστημα;
• Είναι η πολιτεία που ανέχεται να συνεχίζονται αυτές οι αξιοθρήνητες καταστάσεις χωρίς να παίρνει μέτρα και περιμένει απαθής τον εκφυλισμό τους (και αυτό επαναλαμβάνεται συστηματικά τα τελευταία χρόνια).
Θα μου πείτε ποια μέτρα ;
1. Να στηρίξει οικονομικά τους εκπαιδευτικούς , να τους επιμορφώσει ουσιαστικά και το κυριότερο να επιβάλλει την αντικειμενική αξιολόγηση τους.
2. Να θεσπίσει ανεξάρτητα υπηρεσιακά συμβούλια , που θα αξιολογούν τους εκπαιδευτικούς χωρίς συντεχνιακές ή συνδικαλιστικές πρακτικές.
3. Να αποφασίσει τι είδους ανθρώπους θέλει να διαπαιδαγωγήσει και να αναμορφώσει κατάλληλα το αναλυτικό πρόγραμμα.
4. Να πάψει να στηρίζεται σε αναπληρωτές και ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς και να επανδρώσει τα σχολεία με μόνιμο προσωπικό. Όταν λέω μόνιμο προσωπικό εννοώ μόνιμο υπό προϋποθέσεις. Αν η αντικειμενική αξιολόγηση δείξει ότι κάποιος δεν ανταποκρίνεται στα καλώς εννοούμενα καθήκοντα του , τότε γι’ αυτόν να αίρεται η μονιμότητα.
5. Να πάψει να χαϊδεύει τα αυτιά των μαθητών (εν δυνάμει ψηφοφόρων μετά την αποφοίτηση τους από το Λύκειο) και να προσαρμόζει το βαθμό δυσκολίας των θεμάτων των Γενικών Εξετάσεων στα ήδη υποβαθμισμένα μέτρα των μαθητών.
6. Αν , πάλι , θέλει να θεσπίσει το Εθνικό Απολυτήριο για όλους , πρέπει να λύσει το πρόβλημα της αξιολόγησης των μαθητών , μέσα στα σχολεία τους , που κάθε άλλο παρά αντικειμενική είναι σήμερα.
• Είναι οι Γονείς οι οποίοι
1. Δεν παύουν να διαβάλλουν , στα παιδιά τους , το σχολείο και ταυτόχρονα να θεοποιούν τα φροντιστήρια , των οποίων ζητούν την πάταξη ! (Αναλογιστείτε τον παραλογισμό)
2. Δίνουν εντολή στα παιδιά τους να μην ασχολούνται με τα μαθήματα γενικής παιδείας (διότι αυτά δεν εξετάζονται σε Πανελλήνια κλίμακα ) αλλά ,ταυτόχρονα , ζητούν από τους εκπαιδευτικούς να βάλλουν στα παιδιά τους «προφορικό βαθμό ασφαλείας» - αξίζουν δεν αξίζουν – και διαμαρτύρονται στο τέλος γιατί τα παιδιά τους δεν αποκτούν ολοκληρωμένη μόρφωση αποφοιτώντας από το Λύκειο.
Είναι αυτοί οι Γονείς που αδιαφορούν αν τα σχολεία τελούν υπό κατάληψη ή όχι.
• Τελευταίοι , αλλά όχι οι λιγότερο υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι εκπαιδευτικοί.
1. Διαμαρτυρόμαστε γιατί η Πολιτεία δεν στέκεται δίπλα μας και μας θεωρεί ως τους μ…….κες της παρέας , ενώ ούτε την αξιολόγηση μας , ούτε την ουσιαστική επιμόρφωση μας θέλουμε , αλλά τρέχουμε πίσω από συνδικαλιστές να μας «βάλλουν» σε κάποια επιτροπούλα και να «γλείψουμε» και εμείς ένα κοκκαλάκι από το μεγάλο φαγοπότι των άλλων.
2. Πάψαμε να αξιολογούμε αντικειμενικά τους μαθητές μας και παίρνουμε μέρος και εμείς σε μια μικρή συνδιαλλαγή , με το επιχείρημα « εμάς βλέπει ο κόσμος και όχι τους άλλους (εφοριακούς , πολεοδόμους κ.τ.λ.)που περνούν από τα χέρια τους τεράστια ποσά;»
3. Λέτε , με τα παραπάνω γνωρίσματα , να μπορούμε να εμπνεύσουμε τους μαθητές μας ;
Μέχρι σήμερα , η «μαγκιά» της Πολιτείας ή των Πολιτικών μας ήταν να μας καταστήσουν όλους συνένοχους στα δικά τους βρώμικα παιχνίδια.
Η νέα Κυβέρνηση και ο νέος Πρωθυπουργός θα βάλλουν ένα τέρμα στη διαιώνιση της συνενοχής ;
Ας το ελπίσουμε.
Θανάσης Παπαδημητρίου
αναρτήθηκε από το χρήστη Θανάσης Παπαδημητρίου | 3:06 μ.μ.
12 σχόλια:
Αν δεις που ανηκουν αυτοι οι ...μαθητες,σιγουρα δεν θα εκπλαγεις.ΚΚΕ και πασης Ελλαδος.Ειναι αυτοι που αργοτερα εξαργυρωνουν το μπαχαλο και την αναμπουμπουλα στα εδρανα της βουλης και στους δημους,δηλαδη κρατικοδιαιτοι τεμπεληδες.Δηλαδη μιλαμε για βολεμενους γκρινιαρηδες.Μην εχει κανενας αντιρρηση,γιατι θα κατονομασω τετοιους αργοσχολους τεμπεληδες.Με ονομα και διευθυνση.
Προς τον Ανώνυμο χρήστη
1. Θα ήταν σωστό να αναφέρετε το δικό σας όνομα.
2. Πολύ φοβούμαι πως τα πράγματα είναι χειρότερα!
Οι ... μαθητές που προτοστατούν στην κατάλληψη δεν υποκινούνται (τώρα ) απο κόμματα αλλά , έχοντας αποξενωθεί από τη μαθησιακή διαδικασία ή έχοντας χάσει την εμπιστοσύνη τους σε αξίες όπως η οικογένεια , το σχολείο , η ισονομία , η αξιοκρατία και η άμιλλα , προσπαθούν - με αυτόν τον λανθασμένο τρόπο - να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
3. Η μεγάλη πλειοψηφία , όμως , των υπολοίπων μαθητών που στηρίζουν την κατάληψη ( από τον καναπέ του σπιτιού τους , την καφετέρια ή το φροντιστήριο) δεν είναι αυτοί τους οποίους "το σύστημα" τους μετέτρεψε σε συνενόχους;
Να ‘μαστε πάλι εδώ! Σαν να μην πέρασε ούτε μέρα. Με λύπη βλέπω αυτές τις μέρες τα τεκταινόμενα στο 3ο και 4ο Λύκειο της Αγίας Παρασκευής, στα σχολεία δηλαδή που δούλεψα πέρυσι ως αναπληρωτής. Εκείνο που με θλίβει περισσότερο είναι πως συμμετείχα ενεργά πέρυσι με τον καλό συνάδελφο Θανάση Παπαδημητρίου ώστε να ανοίξουμε το σχολείο στην κοινωνία, να ξαναφέρουμε τα παιδιά κοντά του και κοντά μας, να του ξαναδώσουμε την πνευματική του υπόσταση και… τίποτα! Λες και όλες αυτές οι εκδηλώσεις – συζητήσεις προβληματισμού, προβολή ταινιών – έγιναν για να περάσουμε την ώρα μας απλά. Γιατί μάλλον δεν ωφέλησαν πουθενά! Τα σχολεία που έπρεπε να είναι σήμερα ανοικτά είναι και πάλι κλειστά λόγω….. πένθους; Τι άλλο να το πω!! Καταθέτω την άποψή μου ξεκάθαρα:
Άτομα που βάζουν λουκέτο με το έτσι θέλω σε σχολείο δεν μπορεί και ούτε είναι δημοκράτες. Διάλογος και αιτήματα δεν γίνονται με κλειστά τα σχολεία. Έλεος πια με αυτό το εποχικό φαινόμενο του χαβαλέ! Κανείς δεν αμφισβητεί τα μεγάλα και υπαρκτά προβλήματα της εκπαίδευσης. Ελπίζω όσοι διαβάσουν το σχόλιο αυτό να θυμούνται τις περσινές μας επισημάνσεις. Πότε όμως οι καταλήψεις από 2-3 και 5 νοματαίους έλυσαν τα προβλήματα αυτά; Θυμηθείτε το περσινό σύνθημα «Ανάληψη όχι κατάληψη». Ανάληψη ευθυνών από όλους αυτή είναι σωστή και υπεύθυνη στάση.
Σήμερα γιορτάζουμε την 69η επέτειο του ΟΧΙ που βέβαια βροντοφώναξε ο ελληνικός λαός και όχι ο Μεταξάς στον εισβολέα. Λίγο αργότερα ήρθε η άνανδρη και ατιμωτική συνθηκολόγηση από τους Τσολακοραλληδοδαμασκηνούς και λοιπούς. Ο ελληνικός λαός είχε να διαλέξει ανάμεσα σε δύο: Αντίσταση στον κατακτητή ή υποταγή. Κάποιοι που «ο κόσμος έλεγε τρελούς» πήραν το τουφέκι και βγήκαν στο βουνό. Αυτή ήταν η δύσκολη απόφαση, η υπεύθυνη στάση. Εδώ παιζόταν η ζωή του καθενός απ’ αυτούς κορώνα γράμματα. Κάποιοι άλλοι επέλεξαν να κάνουν αντίσταση απ’ το….σπίτι τους, πίσω από τα κλειστά παράθυρα – αργότερα πήραν και …σύνταξη αντιστασιακού, τρομάρα τους! Αυτή ήταν η εύκολη και αλώβητη λύση.
Οι αγώνες όμως δεν κερδίζονται πίσω από κλειστές πόρτες με λουκέτο και την ασυλία που προσφέρει το πορτοφόλι του μπαμπά! Οι αγώνες απαιτούν θυσίες και εγρήγορση. Γιατί αν η εγρήγορση ορισμένων ξεκινάει στις αρχές του Οκτώβρη και τελειώνει στο τέλος του μήνα με το σύνθημα «άντε να τελειώνουμε παιδιά γιατί έρχονται και οι εξετάσεις» μόνο αγώνας σοβαρός δεν μπορεί να είναι. Δεν απέχει πολύ πλέον ο εκφυλισμός και η γελοιοποίηση σοβαρών κινητοποιήσεων και αιτημάτων από κάποιους δήθεν αγωνιστές!
Ξυπνήστε παιδιά, μην αφήνετε κάποιους να παίζουν με το μέλλον σας!
Κατσούλας Ανδρέας
Αναπληρωτής (ακόμα) φιλόλογος του 2ου ΓΕΛ Αγ. Παρασκευής
e-mail επικοινωνίας: a_kats@freemail.gr
οι μαθητες βολεμενους σαν τον ΑΝΩΝΗΜΟ δεν τους φοβουνται ουτε δεχονται απειλες απο παρασιτα αν ειναι αντρας ας πει ονοματα
Προς ΑΝΩΝΥΜΟ χρήστη και ΓΙΩΡΓΟ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ
1. Έχω ήδη δηλώσει ότι η τελευταία κατάληψη δεν υποκινήθηκε από κόμματα.
2. Αντί για παληκαρισμούς , επικοδομητικές προτάσεις έχετε να κάνετε;
Κυριε Παπαδημητριου ειμαι μαθητης της β λυκειου και απο την πρωτη στιγμη δεν πιστεψα στις συντηρητικες σας αποψεις.Οταν ξεκινησαν οι συζυτησεις για το δημοσειο σχολειο ημουνα πρωτη λυκειου και ηρθα αντιμετωπος με την σκληρη πραγματικοτητα.Ειδα σαπισμενους καθηγητες να προσπαθουν να διαχωρισουν τους μαθητες σε στατοπεδα(του ματσα και του παπαδημητριου).Οι αποψεις βεβαια και τον δυο ηταν συντηρητικες.Τοτε πραγματικα προβληματιστηκα ποιοι μαθητες υποστηριζαν αυτες τις αποψεις.Απο τη μια οι πλειοψηφια των καθηγητων γιατι ειχαν προηγουμενα μαζι σας και απο την αλλη οι υποτιθεται επναστασες μαθητες και η πλειοψηφια των μαθητων.Ευτυχως οι κατασταση αλλαξε γιατι τωρα πια οι μαθητες δεν υποστηριζουνε κανεναν και πλεον φαινεται οτι η αποψη που επικρατει ειναι υπερ των μαθητικων αγωνων για την ανατροπη και οχι οι καλες ιδεες της επομενης μερας που θα υλοποιυθουνε μεσα απο το συστημα που μας αφανιζει.Κατα την γνωμη μου τα αιτηματα της κατακηψης ηταν δικαια αλλα ψευτικα.Το πιο καλο θα ητανε να μην ανοιξει η καταληψη εως οτου παραιτηθουνε τουλαχιστον οι μισοι καθηγητες.Τωρα πια ειμαι στο δευτερο λυκειο και δεν νιωθω τον ορισμο της βλακειας του χαφιεδισμου και της σαπιλας των καθηγητων.Σε ενα πραγμα συμφωνω μαζι σας στη δημιουργια του blog που ο καθενας μιλαει ελευθερα.Θα ηθελα να μιλησετε καποια στιγμη για τα περσινα δεκεμβριανα περιστατικα.Τελος ευχομαι στον ΑΝΩΝΥΜΟ να αποκτησει το θαρρος της γνωμης και να αποκαλυψει το ονομα του γιατι για να μην εχει απαντησει τοσες μερες σημαινει οτι ουτε ονοματα εχει ουτε διευθυνσεις.
Αγαπητό μου παιδί , Γιώργο Αντωνόπουλε ,
1. Έχω συντηρητικές απόψεις ; Πιθανώς.
Τις διατύπωσα όμως , και κάλεσα τους πάντες να διατυπώσουν τις δικές τους. Στόχος μου ήταν η ζύμωση και η σύνθεση των απόψεων , ώστε να προκύψουν συμπεράσματα και να καταγραφούν ως θέσεις. Θέσεις του συνόλου που λέγεται ΣΧΟΛΕΙΟ.
2. Τα πέτυχα ; Σε πολύ μικρό βαθμό. Τα λιμνάζοντα νερά , όμως , πιστεύω ότι τα τάραξα.
3. Οι όποιες απόψεις διατυπώθηκαν ( συντηρητικές ή προοδευτικές ) δεν έμειναν «εντός των τειχών του Σχολείου» αλλά προβλήθηκαν προς τα έξω (Τοπικός Τύπος , Ραδιόφωνο) και αυτή είναι η βασική διαφορά ανάμεσα στις δικές μου Εκδηλώσεις Προβληματισμού και στις Μαθητικές Καταλήψεις .
Το γεγονός ότι μπορείς ΕΠΩΝΥΜΑ να εκφράζεις τις απόψεις σου (ανεξάρτητα αν συμφωνείς ή διαφωνείς μαζί μου ) είναι το πρώτο βήμα για να προκύψουν ουσιαστικές αλλαγές ( προς το καλύτερο ) στα σχολεία μας.
4. Τα «στρατόπεδα» στα οποία αναφέρεσαι δεν υφίστανται. Υφίστανται διαφορετικές απόψεις και συνεπακόλουθες συγκρούσεις. Αυτό εγώ το θεωρώ δείγμα υγείας.
5. Να αναφερθώ στα λεγόμενα «Δεκεμβριανά»; Δεν θα το κάνω. Δεν μου αρέσουν οι ..κοκορομαχίες.
6. Σ’ ευχαριστώ για το διάλογο και σου εύχομαι να τον συνεχίσεις και όχι μόνο μ’ εμένα.
κυριε παπαδημητριου! εδω κωστης κουρης απο κερκυρα. δυστυχως και το δικο μου σχολειο τελει πλεον υπο καταληψη..
για αλλο ομως σας στελνω. μπειτε στο k-a-m-s-a.blogspot.com. κινηση εξολοκληρου οργανωμενη απο κερκυραιους μαθητες στην οποια συμμετεχω.
θα μας ενδιεφερε η γνωμη σας.
ελπιζω να ειστε ολη καλα. με πολλη αγαπη απο την βροχερη κερκυρα.
Ειναι σιγουρα λυπηρο να βλεπει κανεις κλειστα σχολεια..αλλα μπορω να σας πω τον τροπο που σκεφτονται οι μαθητες της τριτης λυκειου σημερα?η καταληψη για εμας ειναι μια καλη αφορμη για να κατσουμε σπιτι να διαβασουμε και να ξεκουραστουμε λιγο απο το υπερφορτομενο εβδομαδιαιο προγραμμα..αυτο θα μπορουσε να μην συμβαινει αν υπηρχαν εστω καποια δειγματα αλλαγης στο εκπαιδευτικο προσκηνιο..δυστηχως με τα σημερινα δεδομενα το 80% των γνωσεων που θα ειναι χρησιμες για τις πανελληνιες εξετασεις το παιρνουμε απο τα φροντιστηριο..και δυστηχως απο αυτες κρινετε ολοκληρη η ζωη μας (γιατι το συστημα ειναι ετσι).Ετσι λοιπον εμεις ειμαστε αναγκασμενοι να κανουμε ο,τι μπορουμε για να πετυχουμε..ολος αυτος ο συλλογισμος μπορει να φαινεται κυνικος αλλα ετσι εχουν τα πραγματα..σιγουρα δεν επικροτω αυτη μας την σταση απλα την δικαιολογω..Αυτο που χρειαζεται ειναι αυτο που συζηταμε εδω και τοσο καιρο μια ριζικη αλλαγη του εκπαιδευτικου μας συστηματος..Η οποια μπορει εν μερη να ξεκινησει απο εμας,υπαρχουν ομως ορισμενα πραγματα τα οποια δεν μπορουμε να αλλαξουμε εμεις μονοι μας,χρειαζεται και η συμετοχη καποιων αλλων..
Γιαννα Παναγιωτοπουλου
Αγαπητή μου Γιάννα ,
Πολύ μοιρολατρικά τα βλέπεις τα πράγματα .
Μην ξεχνάς πως μέρη του «συστήματος» είσαστε εσείς , οι Γονείς σας και εμείς , οι καθηγητές.
Η Πολιτεία είναι μόνο το ένα , από τα μέρη του «συστήματος».
Αν , όμως , αλλάξουμε εμείς;
Σκέψου τι μπορεί να γίνει.
PAKY
Απλά θα ήθελα να πω το εξής:
Πραγματικά,θα τολμούσα να βάλω το χέρι μου στη φωτιά ή και να πηδήξω όλος μέσα,αν θέλετε,για να αποδείξω ότι οι καταλήψεις γίνονται με πρωταρχική αιτία να χαθεί μάθημα,είτε το παραδέχονται οι μαθητές είτε όχι.
Και δεν πρόκειται για λόγια του αέρα.Το βίωσα φέτος τον Οκτώβριο,όταν η συντριπτικότατη πλειοψηφία των μαθητών τάχθηκαν υπέρ,δίχως ουσιαστικά αιτήματα και,όταν ρώτησα ακόμη και τους <> της κατάληψης,εν τέλει το παραδέχτηκαν.
Μαθητής Γ' Λυκείου που ανήκε στα 8 (παρακαλώ)άτομα σε σύνολο 250(νομίζω) που εναντιώθηκαν(τουλάχιστον φανερά) σ'αυτό το <>!
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα