Ελληνικό Δημόσιο Σχολείο

Προς τους χρήστες: Δέχομαι την κριτική σας , όσο σκληρή και αν είναι. Επιθυμώ , όμως , αυτή να γίνεται επώνυμα.

Όνομα:
Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ, Greece

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

Αφιέρωμα στο Μέσο Έλληνα Βουλευτή

Παρακολουθώντας τις αγορεύσεις των κ.κ. Βουλευτών μας , στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2010, το μυαλό μου πήγε σ' ένα ποίημα του Κ. Βάρναλη, που είχα διαβάσει όταν ήμουν 16 ετών και, σκεφτόμουν τότε , πως είναι αδύνατο να υπάρχουν (πολλοί) τέτοιοι άνθρωποι.
Φαίνεται , πως η πραγματικότητα με διέψευσε!
**************************************************
ΤΟ "ΑΝ" ΤΟΥ ΚΙΠΛΙΓΚ
(Παρωδία)
Αν ημπορείς την παλαβή να κάνεις, όταν οι άλλοι
σου κάνουνε το γνωστικό κι όλοι σε λένε φταίχτη
Αν δεν πιστεύεις τίποτα κι οι άλλοι δε σε πιστεύουν
Αν σχωρνάς όλα τα δικά σου , τίποτα των άλλων
κι Αν το κακό , που πας να κάνεις , δεν το αναβάλλεις
κι Αν σ' όσα ψέματα σου λεν με πιότερ' απανταίνεις
κι Αν να μισείς εφραίνεσαι κι όσους δε σε μισούνε
κι Αν πάντα τον πολύξερο και τον καλόνε κάνεις
***************************************************
Αν περπατάς με την κοιλιά κι ονείρατα δεν κάνεις
κι Αν να στοχάζεσαι μπορείς μονάχα το ιντερέσο
το νικημένο Αν παρατάς και πάντα διπλαρώνεις
το νικητή , μα και τους δυο ξετσίπωτα προδίνεις
Αν , ό,τι γράφεις κι ό,τι λες , το ξαναλέν κ' οι άλλοι
γι' αληθινό - να παγιδεύουν τον κουτό κοσμάκη
Αν λόγια κι έργα σου καπνόν ο δυνατός αέρας
τα διαβολοσκορπά , και σύ ξαναμολάς καινούριον
***************************************************
Αν όσα κέρδισες μπορείς να τα πληθαίνεις πάντα
και την πατρίδα σου κορώνα - γράμματα να παίζεις
κι Αν να πλερώνεις την πεντάρα , που χρωστάς , αρνιέσαι
και μόνο να πληρώνεσαι σωστό και δικιο το ' χεις
Αν η καρδιά , τα νέβρα σου κι ο νούς σου " εν αμαρτίαις"
γεράσανε κι όμως εσύ τα στίβεις ν' αποδίδουν
Αν στέκεις πάντα δίβουλος και πάντα σου σκυμένος
κι όταν φωνάζουν οι άλλοι "εμπρός"! εσύ φωνάζεις "πίσω"!
******************************************************
Αν στην πλεμπάγια να μιλάει αρνιέται η αρετή σου
κι όταν ζυγώνεις δυνατούς , στα δυό λυγάς στη μέση
κι Αν μήτε φίλους μήτ΄εχτρούς ποτέ σου λογαριάζεις
και κάνεις πως τους αγαπάς , αλλά ποτέ κανέναν
Αν δεν αφήνεις ευκαιρία κάπου να κακοβάνεις
και μόνο αν κάνεις το κακό , η ψυχή σου γαληνέβει
Δικιά σου θα 'ναι τούτ' η Γής μ' όλα τα κάλλη που 'χει
κι Έξοχος θα ' σαι Κύριος , Αλλ' Άνθρωπος δε θα ' σαι!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα