Ελληνικό Δημόσιο Σχολείο

Προς τους χρήστες: Δέχομαι την κριτική σας , όσο σκληρή και αν είναι. Επιθυμώ , όμως , αυτή να γίνεται επώνυμα.

Όνομα:
Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ, Greece

Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Τι απέγιναν οι ήρωες της Επανάστασης του '21 οέο;

Καλά τα λέμε....
Ακόμα καλύτερα τα γιορτάζουμε, έμπλεοι εθνικού και πατριωτικού ενθουσιασμού....
Τι απέγιναν όμως οι ήρωες, οι λαϊκοί ηγέτες της Επανάστασης του '21, γυναίκες και άντρες, τουλάχιστον οι πιο γνωστοί;
Μήπως.... βουλευτές;
Υπουργοί τάχα;
Επιχειρηματίες;
Πλούσιοι πολιτευτές με βίλες στην Εκάλη και το Καστρί;
Υπουργοί Υγείας ή Παιδείας ή διοικητικής μεταρρύθμισης;
Για να ρίξουμε μια ενδιαφέρουσα ματιά.....

1. Θεόδωρος Κολοκοτρώνης: καταδικάστηκε μια φορά σε φυλάκιση το 1825 από τον Μαυροκορδάτο και την παρέα του και μια σε θάνατο (1833) από την αντιβασιλεία του Όθωνα που τελικά μετατράπηκε σε ισόβια για στάση εναντίον του βασιλέως και κλείστηκε στη γνωστή ποντικότρυπα-φυλακή του Ναυπλίου. Αποφυλακίστηκε με εντολή του Όθωνα λίγους μήνες αργότερα και τελικά πέθανε στις 4 Φλεβάρη 1843, έχοντας πλέον αποκατασταθεί και ηθικά και στρατιωτικά και πολιτικά.

2. Γεώργιος Καραϊσκάκης: Στις 2 Απρίλη 1824 οδηγήθηκε σε δίκη από τον "πατριώτη" Μαυροκορδάτο, καταδικάσθηκε σε θάνατο που μετατράπηκε από τη λαϊκή δυσαρέσκεια σε πλήρη στρατιωτική καθαίρεση και λίγους μήνες αργότερα επανήλθε στα αξιώματά του. Δολοφονήθηκε ανήμερα της γιορτής του 23 Απρίλη 1827 στη Μάχη του Φαλήρου, μάλλον από τσιράκια του Μαυροκορδάτου, καθώς επέστρεφε στο ελληνικό στρατόπεδο μετά το τέλος της μάχης.

3. Οδυσσέας Ανδρούτσος: Δολοφονήθηκε από πρωτοπαλλίκαρα του Μαυροκορδάτου στις φυλακές της Ακρόπολης στις 5 Ιουνίου 1825....(βλ. αναλυτικά προηγούμενη ανάρτηση)

4. Αθανάσιος Διάκος: Συνελήφθη αιχμάλωτος από τον Ομέρ Βρυώνη στη Μάχη της Αλαμάνας στις 24 Απρίλη 1821 και μετά την άρνησή του να προσκυνήσει τους Πασάδες κάηκε ζωντανός αφού πρώτα οι Τουρκαλβανοί τον σούβλισαν επί 4 ώρες....

5. Αδελφοί Υψηλάντη: Αλέξανδρος - Μετά την ήττα του στο Δραγατσάνι (7 Ιουνίου 1821) ο Υψηλάντης παραδόθηκε στους Αυστριακούς, φυλακίστηκε και απελευθερώθηκε στις 24 Νοεμβρίου 1827. Η κλονισμένη υγεία του δεν του επέτρεψε έκτοτε να βοηθήσει το επαναστατημένο έθνος. Δύο μήνες μετά την αποφυλάκισή του στις 31 Ιανουαρίου 1828 πέθανε στη Βιέννη μέσα σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και μιζέριας. Η τελευταία του επιθυμία ήταν η καρδιά του να απομακρυνθεί από το σώμα του και να σταλεί στην Ελλάδα.
Δημήτριος - παρά τις πάμπολλες διώξεις εναντίον του κατάφερε να επιβιώσει. Διορίστηκε τελικά στην Ελεύθερη Ελλάδα αρχιστράτηγος των ελληνικών ένοπλων δυνάμεων και πέθανε στο Ναύπλιο τον Αύγουστο του 1832 χωρίς περιουσία.

6. Μαντώ Μαυρογένους: Απεβίωσε στην Πάρο από την πείνα και την εξαθλίωση και έχοντας δαπανήσει όλη της την περιουσία στον αγώνα - περίπου 500.000 γρόσια!

7. Μπουμπουλίνα Λασκαρίνα: Δολοφονήθηκε μέσα στο ίδιο της το σπίτι στις Σπέτσες στις 22 Μαΐου 1825 από Σπετσιώτες "πατριώτες" καθώς προσέβαλε την τιμή τους κι ενώ η Ελλάδα σπαράσσονταν από τον εμφύλιο!!!

8. Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς: για τις υπηρεσίες του στον αγώνα το 1839 το κράτος του Όθωνα τον συνέλαβε με την κατηγορία της συνωμοσίας και τον βασάνισε φριχτά έως ότου έχασε το φως του! Έτσι τυφλός, πεινασμένος, άστεγος και ξεχασμένος από όλους θα πεθάνει από το κρύο και την πείνα το χειμώνα του 1849 χωρίς να δεχθεί ΠΟΤΕ να λάβει κανένα βοήθημα από το κράτος...

 9. Ιωάννης Μακρυγιάννης: Μετά το τέλος της επανάστασης άρχισε να γράφει τα Απομνημονεύματά του, τα οποία αποτελούν δείγμα της δημώδους γλώσσας στην νεοελληνική γραμματεία. Ήρθε σε αντίθεση με τους οπαδούς του Καποδίστρια, και αργότερα με τον Όθωνα. Έλαβε μέρος στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου . Το 1852 καταδικάστηκε σε θάνατο με την κατηγορία ότι σχεδίαζε τη δολοφονία του Όθωνα, αλλά το 1854 αφέθηκε ελεύθερος. Το 1864 ονομάστηκε αντιστράτηγος και πέθανε λίγο μετά στο μόνο πράγμα που του απέμεινε, το σπίτι του κάτω από την Ακρόπολη.

10. Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας: γόνος αριστοκρατικής οικογένειας από την Κέρκυρα, Υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας όταν ξέσπασε η επανάσταση. Το 1827 η εθμοσυνέλευση της Τροιζήνας του αναθέτει το αξίωμα του κυβερνήτη. Αφού πούλησε την τεράστια περιουσία του διέθεσε όλα τα χρήματα για την ανόρθωση της Ελλάδας (περίπου 5.000.000 ρούβλια). ΑΡΝΗΘΗΚΕ να λάβει μισθό από το δημόσιο ταμείο και προτίμησε μια λιτή ζωή και χωρίς προκλήσεις, δείχνοντας ιδιαίτερη φροντίδα στις χήρες, τα ορφανά και τους αγωνιστές της Επανάστασης. Στις 27 Σεπτέμβρη 1831 δολοφονήθηκε στο Ναύπλιο από τον αδελφό και το γιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη καθώς "τόλμησε" να τα βάλει με τα μεγάλα τζάκια.....

11. Αντώνης Οικονόμου: ο άνθρωπος που ξεσήκωσε το λαό της Ύδρας το Μάρτη του ' 21. Δολοφονήθηκε από Υδραίους φονιάδες στις 16 Δεκέμβρη του 1821 με εντολή των Υδραίων προκρίτων γιατί τους "χάλαγε τη σούπα"......

12. Παναγιώτης Καρατζάς: ο τσαγκάρης από την Πάτρα που........ πρόλαβε τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, κήρυξε την Επανάσταση στην Πάτρα και ξεσήκωσε τον λαό της παίρνοντας φαλάγγι τους Τούρκους. Δολοφονήθηκε στις 4 Σεπτέμβρη 1821 από το ρουφιάνο "συμπολίτη" του Θάνο Κουμανιώτη στη Μονή Ομπλού έξω από την Πάτρα ύστερα από άνωθεν εντολή.....

Άδωνιιιιιι............καλέ αυτά τα γράφουν τα βιβλία σου ή εσύ μόνο λεξικά πουλάς;

Και για να μην ξεχνιόμαστε.....

5 Ιούνη 1825:
Πόλη: Αθήνα – Φυλακές Ακροπόλεως
Κατηγορούμενος: Οδυσσέας Ανδρούτσος
Κατήγορος: Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Κατηγορία: Εσχάτη προδοσία, συνεργασία με τον εχθρό
Ποινή: Στραγγαλίστηκε χωρίς δίκη στις φυλακές της Ακρόπολης από τα πρωτοπαλίκαρα του Μαυροκορδάτου, Μαμούρη, Τριανταφυλλίνα και Παπακώστα, κατ΄εντολήν του Μαυροκορδάτου
Ιστορικά αποσπάσματα: Να τι καταθέτει για το φονικό ο μοναδικός αυτόπτης μάρτυρας Κωνσταντίνος Καλατζής, στο δικηγόρο της Αθήνας Σπ. Φόρτη το 1863:
« Του ‘χαν βάλει του στρατηγού (Ανδρούτσου) εις τα χέρια και τα πόδια σίδερα και μπάλες βαριές. Τροφήν δεν του έδιναν τακτικά, ούτε καλήν, ούτε στρώμα. Όταν εγώ τον είδα εις την φυλακήν ήτο ανάλλαγος, λερωμένος, κουρελιασμένος με ένα κοντοκάπι και με τον καλογηρόσκουφόν του λυγδωμένον από την λέραν. Την νύκτα όπου εχάθη, εγώ ήμουν σκοπός εις την πόρταν του κελιού, η οποία ήτο κλειδωμένη. Ήσαν περασμένα μεσάνυκτα όταν βλέπω τέσσερις άνδρας να έρχωνται προς την φυλακήν. Ο ένας κρατούσε φανάρι, ήσαν δε αρματωμένοι καλά. Ένας άλλος εστάθη ολίγον μακράν και δεν είδον καλά ποίος ήτο. Αλλ’ ως εννόησα ήτο ο επικεφαλής των. Ήτο η έφοδος προς επιθεώρησιν της φυλακής: Τριανταφυλλίνας, Τζαμάρας και ο Μαμούρης και ένας στρατιώτης Σουλιώτης. Ήσαν γνωστοί μου…….
…..Άμα εισήλθον μέσα, ηκούσθη ο κρότος των αλυσίδων του στρατηγού (Ανδρούτσου), όστις βεβαίως με την απροσδόκητον αυτή επίσκεψιν εσηκώθη. Τον ήκουσα να λέγη προς αυτούς:
«Ωρέ ξέρω καλά ποιος σας έστειλε εδώ και γιατί ήρθατε τέτοιαν ώρα. Δε μου λύνετε τόνα χέρι να σας δείξω ποιος είμαι και πώς με λένε; Αυτές εδώ τις σαπιοκοιλιές δεν τις συνερίζομαι, μα εσύ μωρέ Γιάννη γιατί;»
Ως εννόησα μετά ταύτα εκ της ταραχής η οποία ηκολούθησε μέσα στο κελί, οι τρεις τους επιτέθησαν κατά του στρατηγού. Ήκουσα το βόγγημα, τους αναστεναγμούς και το μούγκρισμα του ήρωος εκείνου και η καρδιά μου εραγίζετο. Και μετά ταύτα σιωπή……
………Την επομένην ηθέλησαν αν το δείξουν εις τον λαόν πως τάχα ο στρατηγός προσπάθησε να δραπετεύσει κι εσκοτώθη πέφτοντας απ’ τα βράχια.»

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ................