Τελευταία ανάρτηση

Την 1^η Ιούλη 2011 κατ’ εντολή της Τρόικα, του ΔΝΤ, της ΕΕ, της Αννούλας και του Γιωργάκη τόσο για μένα, όσο και για χιλιάδες άλλους συναδέλφους το Δημόσιο Σχολείο και η Δημόσια Εκπαίδευση θα αποτελούν παρελθόν. Ένα χρόνο τώρα μέσα από το φιλόξενο αυτό blog προσπάθησα να υψώσω κι εγώ τη φωνή μου ΕΝΑΝΤΙΑ στην ΑΔΙΚΙΑ, το ψέμα και κάθε είδους κακό κι ανάποδο όλων αυτών που έφεραν την πατρίδα μας στο σημερινό της χάλι. Ξέρω καλά πως έχω στενοχωρήσει κάποιους. Όμως η αλήθεια είναι σαν το οινόπνευμα: τσούζει μεν, αλλά θεραπεύει. Είπα την αλήθεια, συνομίλησα μαζί σας και προσπάθησα όσο μπορώ να διαφωτίσω την κοινή γνώμη. Αν τα κατάφερα ή όχι θα το κρίνετε εσείς. «Όποιος σιωπά είναι συνένοχος» όπως έλεγε και ο Μπρεχτ. Πρέπει όμως για να συνεχίσω να έχω τη γνώμη σας, τη στήριξη των αναγνωστών αυτού του blog. Έτσι, μέχρι το τέλος του μήνα θα περιμένω τα σχόλια και τη γνώμη σας, αν θέλετε να συνεχίσω σε αυτό το forum. Ανάλογα με τη συμμετοχή των αναγνωστών θα κριθεί και η παρουσία μου ή όχι σε αυτό. Αν όχι από την 1^η Ιουλίου θα αποχωρήσω και θα γυρίσω ξανά εκεί που είναι η θέση μου: στην ανωνυμία. Περιμένω λοιπόν τη γνώμη και τα σχόλιά σας. Ευχαριστώ όλους όσοι συμμετείχαν στις συζητήσεις μας, ευχαριστώ το φίλο και συνάδελφο Θανάση Παπαδημητρίου για τη φιλοξενία

Φιλικά

Ανδρέας Κατσούλας

Εγώ αποφάσισα για όλα αυτά;

Δείτε στο 54΄ λεπτό αυτά που λέει ο Γιώργος Κωνσταντίνου. Οι μεγάλες αλήθειες πρέπει να λέγονται, έστω αν είναι και λίγο…. πιπεράτες!!! Καλή διασκέδαση!

Ο Μήτσος, ο Δημήτρης, "οι αγανακτισμένοι" και το όραμα του 2020

Του Πάνου Αλεξανδρή

Κάθε φορά που πιάνω το μολύβι στο χέρι φοβάμαι ότι επιτείνω τη μελαγχολία σας. Σε κάθε περίεργη εποχή με άγνωστο άμεσο αλλά και απώτερο μέλλον, ο καθένας προσπαθεί να ιχνηλατήσει πέρα από τα μερίδια ευθύνης στο σημερινό κατάντημα, και την εικόνα του αύριο αυτής της χώρας.

Βλέποντας και κυριολεκτικά ζώντας τα αδιόρθωτα χάλια μιας απίστευτης οικονομικής, κοινωνικής και ως εκ τούτου πολιτικής αποσάθρωσης έχω να σας διηγηθώ την ιστορία του Μήτσου της δεκαετίας του 1980 που μετεβλήθη σε κύριο Δημήτρη, και που τώρα ο ίδιος ή και τα παιδιά του έχουν μετατραπεί σε αγανακτισμένους πολίτες ενός απροσδιόριστων χαρακτηριστικών πολιτικού κινήματος αγανακτισμένων πολιτών.

Ο Μήτσος λοιπόν του 1980, ήταν ένας άνθρωπος που έμενε στην καλύτερη περίπτωση σε τριάρι στα Πατήσια, είχε ένα επάγγελμα μικρής απόδοσης και ένα μέλλον μετρημένα ευοίωνο. Ήρθε λοιπόν το σάρωμα της Αλλαγής του 1981. Με πολλά δάνεια και μπόλικη ετεροχρηματοδοτούμενη ανάπτυξη, ο Μήτσος άρχισε να μεταλλάσσεται. Από εργάτης, μικροϋπάλληλος και μικροεπιχειρηματίας μεταβλήθηκε σε μικροαστό ή έστω μεσοαστό.

Έζησε την ανατροπή του σκηνικού της μετεμφυλιακής δεξιάς διαχείρισης. Βγήκε από το σκοτάδι του «σιγά-σιγά και βλέπουμε». Πήρε αυτοκίνητο, άλλαξε σπίτι, προσπάθησε να αφήσει τα Πατήσια, την Αχαρνών και το Παγκράτι. Έκανε μία καλύτερη ζωή. Μεταβλήθηκε σιγά-σιγά στη δεκαετία του 1990 σε κύριο Δημήτρη. Είχε ένα πρόβλημα ακόμη. Η δανειακή του εξέλιξη, ήταν ακριβή, λόγω των επιτοκίων που εκείνη την εποχή παρέμεναν ψηλά. Αυτό, που σήμερα ζητά ο Μήτσος να του επιτρέψουν, είναι να ξαναγυρίσει στην εποχή που ξεκίνησε. Θέλει τη δραχμή με 23% επιτόκια, και όποιον έχει λεφτά στην τράπεζα, η όποιον πρόλαβε και τα έβγαλε έξω, να τα βάλει μέσα με τη νέα ισοτιμία, και να παίρνει τόκο υπέρογκο. Ας πάμε όμως πίσω στην ιστορία μας.

Η ζωή του Μήτσου στη δεκαετία του 1990 άλλαξε. Δίπλα στην αγαπημένη σύζυγο, μερικές φορές (όχι πάντα) προστέθηκε και μια καλλιεπής δεύτερη εναλλακτική επιλογή. Το παιδί του αξιώθηκε μιας πιο λουσάτης εκπαίδευσης. Άλλαξε πιο γρήγορα τα αυτοκίνητα και γρήγορα μετεγκαταστάθηκε στα μεσοβόρεια Προάστια (Νέο Ψυχικό, Μαρούσι, Χαλάνδρι) ή στα λίγο πιο βόρεια (Ερυθραία, Δροσιά). Η καλή του σύνταξη ήταν εξασφαλισμένη, χρειαζόταν ακόμη ένα μικρό σπρώξιμο για να γίνει μεγαλύτερος. Πίεζε τον πολιτικό της αρεσκείας του για μια καλύτερη ζωή. Αν δεν ήταν υπάλληλος, ψιλοξέχναγε να τα δηλώνει όλα στην Εφορία. Άρχισε να ταξιδεύει συχνά στο εξωτερικό και οι διακοπές του ήταν μεγαλύτερες σε διάρκεια.

Έτσι έζησε για μια 20ετία το δικό του μύθο. Πάνω στην εξέλιξη όλων αυτών, του ήλθε και η χρυσή ευκαιρία της τελευταίας 10ετίας. Έγινε πολίτης του Ευρώ. Το χρυσοπλήρωσε βέβαια στην ισοτιμία, μιας και σε μια βραδιά, μαγικά όλα τα είδη ξέφυγαν 20%-30% επάνω, χωρίς κανένα ουσιώδη έλεγχο. Έπαιξε και ως «ειδήμων» στο Χρηματιστήριο, περισσότερο έχασε, κάποιες στιγμές κέρδιζε, έγινε και γκάμπλερ (παίκτης). Ήρθε το τζιπ, η πιο λουσάτη ζωή και τα πιο φθηνά σε επιτόκια δάνεια. Έτσι μέσω των θεσμών των χαμηλότοκων δανείων πήγε ακόμη πιο ψηλά τη ζωή του και τις καταναλωτικές του δυνατότητες. Το παιδί του τέλειωσε στο Πανεπιστήμιο, έκανε μεταπτυχιακό, αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα της περιορισμένης αγοράς, οι ευκαιρίες δεν ήταν πολλές. Κάτι λοιπόν η έλλειψη ευκαιριών για τα παιδιά του Μήτσου-Δημήτρη, κάτι το Χρηματιστήριο, όπου ο Μήτσος έπαιξε και έχασε, κάτι οι υπόνοιες για διαφθορά (στην οποία ουκ ολίγες φορές συνήργησε ο Μήτσος-Δημήτρης) κατέστησαν τις τότε κυβερνήσεις και ιδιαίτερα τον Κωνσταντίνο Σημίτη, που δεν στερείται ευθυνών για τα σημερινά χάλια, μη ελκυστικούς. Άλλωστε αυτή η εσωστρεφής διάθεση του τότε Πρωθυπουργού, οι καλβινιστικές του προσεγγίσεις της μορφής «αυτή είναι η Ελλάδα», δημιούργησαν ενόχληση στον Μήτσο-Δημήτρη. Ήταν άλλωστε βαρετό να βλέπει χρόνια τους ίδιους ανθρώπους να διαχειρίζονται τα δανειακά του και να έχουν ξεφύγει κατά τη κρίση του Μήτσου του συνήθους μέτρου μίζας. «Είπαμε να τρώνε αλλά όχι τόσο», ήταν μία συνήθης ατάκα για πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Ήθελε αλλαγή. Ήθελε τον κιμπάρη, τον Ραφηνιώτη, τον αλέγκρο τύπο με τις ταβέρνες, τη λίγη δουλειά, το περισσότερο καθισιό και τις θαμπές υποσχέσεις για διαφάνεια.

Έτσι συνεχίστηκε ο κύκλος της μεταπολίτευσης με ούζα, μεζέδες και έχει ο θεός. Όσο για το σύνηθες μέτρο της μίζας, σταδιακά ο Μήτσος άρχισε να καταλαβαίνει ότι έγινε όλως ασύνηθες. Κάτι οι περισσότερες προσλήψεις στο Δημόσιο, κάτι τα μπλοκάκια και οι συμβάσεις έργου, που βολεύτηκαν τα παιδιά του Μήτσου, η κατάσταση συνεχίστηκε. Βέβαια τα σύννεφα πύκνωσαν πάνω από τους Μήτσους-Δημήτρηδες κατόχους του Κυπέλλου Euro 2004 και των Ολυμπιακών, αλλά εντέλει βρε αδελφέ, όλοι πίστευαν ότι το συννεφάκι τους, θα είναι πάντα το σπίτι τους.

Έγιναν και οι εκλογές του 2009, ο Μήτσος πια είχε ενοχληθεί από το Βατοπέδι, την υπερβολική ανεμελιά του τότε Πρωθυπουργού, τις τελευταίες του δηλώσεις, ότι η διεθνής δήθεν κρίση επηρέασε την Ελλάδα, ζορίστηκε ο Μήτσος. Βλέπετε δεν είχε πάρει χαμπάρι, και κανείς δεν φρόντισε να του το πει δραματικά, ως έπρεπε, τα χάλια που θα βρισκόταν (παρόλο που σχεδόν όλοι το γνώριζαν). Το αδιέξοδο της ελληνικής πολιτικής, εκτός από την ασυλλόγιστη σπατάλη, και την οργανωμένη διαφθορά στηριζόταν και στο γνωστό απόφθεγμα του αγαπημένου ψηφοφόρου Μήτσου «εντάξει τρώνε οι πολιτικοί, αλλά δε βαριέσαι, κάτι τρώμε και εμείς». Εκείνο που δεν ήξερε ο Μήτσος, ήταν ότι τα δάνεια που έφτιαξαν τη ζωή του πρέπει να επιστραφούν, μαζί με τα υπερτιμολογημένα των δημόσιων συμβάσεων, μαζί με το κόστος διόγκωσης του Κράτους, που ο ίδιος με τους ταγούς του τροφοδότησε. Έτσι φτάσαμε π.χ. οικογένειες ολόκληρες να έχουν προσληφθεί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Έτσι φτάσαμε, οι δημόσιοι εν ευρεία εννοία υπάλληλοι να ‘ναι αναλογικά πολύ περισσότεροι απ’ όσο χρειαζόμασταν.. Εκείνο που δεν ήξερε ο Μήτσος είναι ότι καταναλώνει περισσότερα από όσα βγάζει. Ότι η ζωή του θα κόστιζε μελλοντικά πολύ ακριβότερα απ’ όσο την ευχαριστιόταν. Εκείνο που δεν ήξερε είναι ότι το συννεφάκι που καθόταν έγινε βροχή και άρχιζε πια η ελεύθερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτο.

Το μαθαίνει συνεχώς τον τελευταίο καιρό… Και το έμαθε βίαια και σκληρά. Και τώρα πια αδειάζει το πολιτικό σύστημα που ο ίδιος στήριξε, ανέδειξε και βοήθησε… Το σύστημα των κολλητών, του «άμα χρειαστεί θα βρούμε και τα χρήματα». Όλο αυτό το σύστημα κατέρρευσε. Θα πάρει μαζί του εκτός του Μήτσου και τους πολιτικούς «νταβατζήδες» του Μήτσου. Πίστεψε σε ένα όνειρο, που του καλλιέργησαν, αλλά και που τον ίδιο τον βόλευε. Δε θα ξεχάσω, το πόσα αιτήματα διορισμών κατέκλυζαν την τελευταία εικοσαετία βουλευτικά και δημαρχιακά γραφεία. Δε θα ξεχάσω, το ότι σε πολλούς δήμους δεν είχαν να στεγάσουν τους απολύτως μη χρειαζούμενους υπαλλήλους. Δε θα ξεχάσω, το πόσοι δουλεύουν στο Δημόσιο και στους δήμους και δεν πατάνε στη δουλειά τους, εξασκώντας παράλληλα άλλα επαγγέλματα με μαύρα λεφτά. Στην Ελλάδα των ορθώς αγανακτισμένων Ελλήνων, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό φτώχειας και ξεροκόμματου. Υπάρχει μία σωστή απέχθεια πολλών συμπολιτών μας, που δεν συμμετείχαν σε αυτό το φαγοπότι και που τώρα καλούνται να πληρώσουν εξ ίσου, αν όχι περισσότερο, το φαγοπότι και των πλουτησάντων αλλά και των από κοντά κολλητών της κάθε οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Με αυτούς συμπαρατάσσομαι είτε είναι τις πλατείες, είτε αγκομαχούν στις δουλειές τους, είτε στρέφουν νοερά το παράσημο της ανοιχτής παλάμης στους αιώνιους Μαυρογιαλούρους της Ελλάδας. Δε θα συμπαραταχτώ όμως, ούτε με κείνους που πλούτισαν, ούτε με εκείνους που λιγούρικα περίμεναν το ξεροκόμματο από τη λεία της ληστείας. Ούτε ακόμη με εκείνους που σπατάλησαν τα πάντα, που δανείστηκαν για κατανάλωση ασύστολα, με εκείνους που ήθελαν μόνο δουλειά στο δημόσιο και που τώρα και ζητούν δήθεν περισσότερη Ελλάδα, ενώ επί της ουσίας θέλουν αυτή την Ελλάδα, στην οποία πάντα επιβίωναν στη δεκαετία του 1980 και του 1990.

Έτσι λοιπόν ο Μήτσος ,έζησε το όνειρό του, το εξυπηρέτησε, το μεγάλωσε και τώρα γίνεται εφιάλτης. Το βλέπει ανήμπορος, περιμένοντας κάποιον να του πει ότι βλέπει έναν εφιάλτη και ότι θα ξυπνήσει χαμηλότοκος, εισαγόμενος και κιμπάρης. Με «κολλητούς» της εξουσίας, να του βρίσκουν δουλειά στο Δημόσιο ή να του δίνουν άλλη μία ευκαιρία λίγο πιο πονηρή λίγο πιο μαύρη, αλλά πάντα στην κατεύθυνση «του να πιάσουμε την καλή». Με φίλους Δημάρχους, Βουλευτές, Υπουργούς, συνδικαλιστές. Αυτοί όλοι μαζί, που τώρα άλλοι σφυρίζουν αδιάφορα, άλλοι κρύβονται να μην τους πιάσουν τα σκάγια, άλλοι σεμνύνονται, ότι υπάρχει άλλος δρόμος, και άλλοι διακηρύσσουν διαπρυσίως, ότι δεν θα ξεπουληθεί εθνικός πλούτος. Και κάτι άλλο… Οι επαγγελματίες επαναστάτες κρατικοδίαιτοι, να δείξουν τις φορολογικές τους δηλώσεις, τις δικές τους και των οικογενειών τους, να αποδείξουν το πόθεν έσχες και επίσης όσοι συνδικαλιζόμενοι εξ αυτών να ενημερώσουν αυτούς που εκπροσωπούσαν, αν μέσα στην τελευταία εικοσαετία της συνδικαλιστικής τους δραστηριότητας, έπαιρναν κανονικά, όλες τις αυξήσεις τους, τα επιδόματα θέσεων, τους βαθμούς στην ιεραρχία κλπ. Διότι είναι γνωστό, ότι ενώ οι συνδικαλιστές στον ιδιωτικό τομέα ζορίζονται, οι του δημοσίου και των Τραπεζών, αποκτούν σταδιακά σχεδόν άπαντες το βαθμό του διευθυντή, τις αποδοχές του διευθυντή, την αναγνώριση του διευθυντή. Ας τους ρωτήσει κανείς αν συμμετείχαν υποχρεωτικώς στις κρίσεις προαγωγών των λοιπών υπαλλήλων, σε πόσες επιτροπές συμμετείχαν και με ποιες αποζημιώσεις… Παλληκάρια, οι καμπάνες σήμαναν και για εσάς… Είσαστε εξίσου δημιουργοί και εκμεταλλευτές και «πολιτικοί προαγωγοί» του φίλου μου του Μήτσου…

Ξύπνησε λοιπόν μετά από 20 και πλέον χρόνια ο Μήτσος σε μία μη φιλική χώρα, τη χώρα του. Βλέπει τους δανειστές του να ζητούν τα δάνεια πίσω. Βλέπει το πολιτικό του σύστημα να απαρνείται μέσω του «όλοι φταίμε» τις ευθύνες του. Βλέπει τη χώρα του στο χείλος του πουθενά με το όνειρο του τίποτα. Τρομοκρατείται, φρενιάζει, ζητά να τους αλλάξει όλους. Καμία αντίρρηση. Να τους αλλάξει. Στην ίδια χώρα όμως θα ξυπνήσει αύριο. Και καλείται πλέον ο ίδιος να πράξει το πολύ δύσκολο. Να δημιουργήσει, με πολλή αυτοκριτική, τους νέους ηγήτορές του. Που δεν μπορεί να είναι όλοι αυτοί, που μαζί τους δημιουργήθηκε το «μεγαλείο της Μεταπολίτευσης»… Που μαζί τους αυτοχαρακτηρίστηκε «γενιά του πολυτεχνείου»… Μια που τώρα οι νέοι που είναι στους δρόμους, δεν την αναγνωρίζουν φιλικά αυτή τη γενιά.. .Δεν πολυσκοτίζονται για τα επιτεύγματά της και για την απόλυτη υπερτίμηση των αγώνων της… Ίσως μερικοί μάλιστα εύλογα πλέον να αναρωτιούνται, μήπως τελικά εκείνα τα όνειρα χρησιμοποιήθηκαν γι αυτό που σήμερα αποκαλείται ελληνικό κατάντημα.

Και δε θα συμφωνήσω, αλλά αντίθετα θα διαφωνήσω που μέσα από την ιστορία του μνημονίου ξυπνήσανε τα κάθε είδους φασιστοειδή και οι νοσταλγοί της χούντας για να θυμηθούν ότι τότε δήθεν είχαμε καλά οικονομικά αποτελέσματα και ανάπτυξη. Όπως επίσης τότε είχαμε ξύλο, βασανιστήρια, εξορίες, τον μεγάλο… οικονομολόγο συνταγματάρχη Μακαρέζο, τα σκάνδαλα του Μπαλόπουλου, του Λαγονησίου και της βίλας της Πάρνηθας, την παράνομη χαριστική δόμηση σε παραλίες, αιγιαλούς, τα χαριστικά δάνεια σε όλους τους φίλους της Εθνοσωτηρίου, τις χαριστικές συμβάσεις αποικιοκρατικού τύπου, πολύ μικρότερους ρυθμούς ανάπτυξης από όλη της Ευρώπη, που αναπτυσσόταν ραγδαία, την αποσάθρωση των Ενόπλων Δυνάμεων, την προδοσία στη Θράκη το 1967, τη προδοσία της Κύπρου το 1974… Αλλά δε φταίνε αυτοί… Φταίει η Δημοκρατία που ανέστειλε αμέσως την απόφαση του Ντεγιάννη… Σε τελευταία ανάλυση εγώ θα συμφωνήσω με κάθε Έλληνα κεντροδεξιό, κεντροαριστερό, δημοκράτη αριστερό, που αποδέχεται τη κοινοβουλευτική δημοκρατία, ως το καλύτερο δυνατό ή αλλιώς λιγότερο χειρότερο σύστημα, όπου ο λαός εκλέγει ότι θέλει… Και ας εκλέγει καμιά φορά τους χειρότερους… στο κάτω-κάτω αν ένας λαός εκλέγει από αυτά που του προτείνονται τα λαμόγια, τους ηλίθιους και τους κάθε είδους trendy, φταίει κομματάκι και αυτός.

Άρα ο Μήτσος-Δημήτρης και ο κάθε Μήτσος μέσα μου και μέσα μας πρέπει να καταλάβει ότι ήλθε η ώρα της πληρωμής μιας εποχής, στην οποία αυτός δεν ήταν απών… Οφείλει δε απέναντι στα παιδιά του και τα εγγόνια του μια χώρα διαφορετική από αυτή που πέτυχε η Ελλάδα του 114, του Πολυτεχνείου, της Αλλαγής και της μηδέποτε συντελεσθείσης επανίδρυσης του Κράτους… Όμως αυτό πρέπει να το καταλάβουν και όσοι έχτισαν αυτή την Ελλάδα, όσοι άνθρωποι του πολιτισμού έλεγαν το Καραμανλής ή τανκς, όσοι καμάρωναν ως τέως αριστεροί, που ήσαν Υπουργοί Επικρατείας στην πιο σκληρή νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της δεκαετίας του 1990… Δε λέω καλή η επανάσταση, εύλογη και η πολιτιστική συνεισφορά, ηρωικό το ένα το χελιδόνι, αλλά μην τρελαθούμε κιόλας…. Η πολιτική είναι εκκρεμές, αλλά δεν είναι το πρωί στην Αργεντινή και το βράδυ στη Νορβηγία…

ΥΓ: Παρόλο που έχω και γερμανική παιδεία και που τιμώ μεγάλες μορφές του γερμανικού πολιτισμού, ποτέ δε συμπάθησα ιδιαίτερα τους Γερμανούς… Περισσότερο με ενοχλούσε ότι ένας εργατικός λαός, συνεπής και φιλοπρόοδος, ανέχθηκε, στήριξε τον μεγαλύτερο εγκληματία της ανθρωπότητας το Χίτλερ. Ποτέ δεν εννόησα ως προσόν ενός λαού την τυφλή υπακοή, σε τρελούς, δικτάτορες, σε ανελεύθερες πρακτικές και απάνθρωπες μεθόδους… Όμως την όψιμη αντιγερμανική υστερία ορισμένων (που δεν υπήρχε τη δεκαετία του 1960 έναντι των Γερμανών για τις πολεμικές αποζημιώσεις, που δεν έδιναν) δεν την αντιλαμβάνομαι. Ιδιαίτερα όταν τις μεγαλύτερες κορώνες κατά των Γερμανών τις εκφέρουν συνήθως απόγονοι γερμανοτσολιάδων, πραγματικοί και DNAιικοί…

ΥΓ: Ποτέ μου δεν αγάπησα τους ξένους, αλλά ποτέ μου δεν πίστεψα, ότι έχουν την οιαδήποτε υποχρέωση απέναντί μας..Υποχρέωση έχουμε εμείς έναντι του εαυτού μας, να είμαστε αξιοπρεπείς, δουλευταράδες και σκληροί διαπραγματευτές των εθνικών μας δικαίων, όχι μπαταχτζήδες και εθελόδουλοι. Ποτέ όμως δε συμπάθησα και την άγνοια της ιστορίας. Γιατί αν δεν υπήρχε η εμπλοκή των ξένων μετά την επανάσταση του 1821, (για εξυπηρέτηση δικών τους γεωπολιτικών σχεδίων τότε), αν δεν υπήρχε η ναυμαχία του Ναυαυρίνου, η Ελλάδα μπορεί να μην υπήρχε ως Κράτος. Δεν τους ευγνωμονώ, αλλά δεν θα βλογάω συνέχεια τα γένια μου, λες και μόνο η διαχρονική ελληνική παλληκαριά διαμόρφωσε και την ελληνική και την παγκόσμια ιστορία. Εντάξει γεννήσαμε τον ευρωπαϊκό πολιτισμό, αλλά δεν θα έχουμε παγκόσμια ασυλία για τα δικαιώματα του copyright…

ΥΓ. Δεν σας έγραψα κάτι για το όραμα του 2020. Ισως γιατί είναι σαν το Plan B για την Ελλάδα… Έννοια ανύπαρκτη.


* Ο κ. Πάνος Αλεξανδρής είναι δικηγόρος

Απολείπειν ο Θεός.....Γεώργιον!!

Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί

αόρατος θίασος να περνά

με μουσικές εξαίσιες, με φωνές

την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου

που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου

που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,

αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.

Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν

ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·

μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,

σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,

πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,

κι άκουσε με συγκίνησι , αλλ’ όχι

με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,

ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,

τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου

κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.

Οι άθλιοι!!

Την ώρα που μεθοδεύεται η πιο άθλια επίθεση σε μισθωτούς και συνταξιούχους, την ώρα που καλείται και πάλι ο λαός να πληρώσει «τα σπασμένα», την ώρα που επιχειρείται το πιο άγριο ξεχαρβάλωμα του κοινωνικού κράτους και των κατακτήσεων των εργαζομένων, την ώρα που ο Imperator Augustus Caesar Papandreum, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του τους πάντες και τα πάντα αρκεί να εφαρμόσει όσα υποσχέθηκε προεκλογικά στους Αμεριακανοεβραίους φίλους του, προχωρά ακάθεκτος στην εφαρμογή του νέου «αιματομνημονίου», την ίδια ώρα η Αυγούστα Θεοδώρα του ΥΠΔΒΜΘ γράφοντας και εκείνη εκεί που πρέπει τις βαρύγδουπες εξαγγελίες του τύπου «Πρώτα ο μαθητής», χωρίς ίχνος ντροπής και σεβασμού σε χιλιάδες μαθητές γονείς και εκπαιδευτικούς εξαγγέλλει πως το μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας μπορούν άνετα να το διδάσκουν οι καθηγητές των ξενόγλωσσων!!

Αφού ευτελίστηκε εντελώς το μάθημα της Ιστορίας, τώρα έρχεται η σειρά της Λογοτεχνίας!! Με ποια λογική; Αφού το είπαμε ντε! «Πρώτα ο μαθητής»! Στην ξεφτίλα και στην απαξίωση! «Πρώτα ο μαθητής» στην υποβάθμιση των σπουδών του, στην αντιμετώπισή του σαν τον παρία της κοινωνίας! Ναι «πρώτα ο μαθητής»! Στη μιζέρια και στην τσαπατσουλιά! Στη φάπα και σε κάθε είδους πειραματισμό!

Τι άλλο μένει πια; Αναθέστε αγαπημένη Θεοδώρα τα αρχαία στους γυμναστές – σιγά μη δεν ξέρουν, τι μάθαιναν τόσα χρόνια στα ΤΕΦΑΑ τα κωπρόσκυλα; Μόνο τάβλι ξέρουν να παίζουν; Τη Νεοελληνική Γλώσσα στους μουσικούς και των καλλιτεχνικών! Γιατί δηλαδή αυτοί ελληνικά δε μιλάνε; Πώς μπήκαν στο Πανεπιστήμιο; Τα Λατινικά και αυτά στους ξενόγλωσσους – και δικαίως δηλαδή μιας και είναι όντως ξένη γλώσσα! Συμπέρασμα: Μα βέβαια δεν χρειαζόμαστε φιλολόγους. Να απολυθούν όλοι ΤΩΡΑ! Ουστ ρεμάλια! Που θέλετε να μάθετε τα παιδιά γράμματα! Ντροπή σας!

Ave Caesar, moritori tuo salutent!!!

Τίτλοι τέλους!!!!

Έπεσε σήμερα η αυλαία των εξετάσεων και μαζί άλλη μια σχολική χρονιά πέρασε στην Ιστορία!
Μια χρονιά που τα είχε όλα: γνώση, δραστηριότητες, γέλια, φωνές, δάκρυ, συγκίνηση! Καλές και κακές στιγμές, μα περισσότερο νομίζω καλές! Τώρα ο καθένας στη θέση του. Ξαμοληθείτε στις παραλίες, αφήστε τα όλα πίσω εκτός από ένα μονάχα: Θα σας θυμάμαι πάντα με αγάπη, με θαυμασμό και με νοσταλγία! Σας ευχαριστώ όλους για την αγάπη με την οποία με περιβάλατε όλο αυτό το διάστημα! Το μόνο που μπορώ να σας υποσχεθώ είναι ότι θα είμαι πάντα στις επάλξεις, πιστός στον όρκο που έδωσα, να φωτίσω τα παιδιά μας, τη νεολαία μας και να ξανακάνουμε όλοι μαζί ξανά το σχολείο χώρο μάθησης, εκπαίδευσης, ανθρωπιάς και πολιτισμού!
Γειά χαρά!
Ο δάσκαλός σας
Ανδρέας Κατσούλας

Φτωχή μου πατρίδα....

Το έχω πει πολλές φορές: Δεν είναι όλοι στο ίδιο τσουβάλι, άσχετα αν κάποιοι έχουν βαλθεί ντε και καλά να τους τοποθετήσουν εκεί! Πολύ συχνά ορισμένοι λένε: «Μην γενικεύετε βρε παιδιά, δεν είναι όλοι ίδιοι» και, προτού τελειώσουν τη φράση τους, σπεύδουν να γενικεύσουν. Βλέπετε το γενίκευμα βολεύει εκείνους που έχουν λερωμένη τη φωλίτσα τους ή δεν μπορούν να χωνέψουν τις γκάφες τους – κατά το «Μαζί τα φάγαμε»!

Ωραίες φαίνονται οι προτάσεις του κ. Γιόβα, αλλά για να δούμε τα «τρωτά» σημεία των λεγομένων του:

- «Μια αριστερά κρατικοδίαιτων επαγγελματιών πολιτικών με απόψεις του περασμένου αιώνα, που λένε όχι στην παραμικρή αλλαγή και θέλουν να λέγονται προοδευτικοί». Να θυμίσω στον κ. Γιόβα πως οι βουλευτές της Αριστεράς είναι οι ΜΟΝΟΙ που δεν έχουν πιάσει μια καρέκλα από τη μεταπολίτευση και μετά και εναλλάσσονται κάθε τέσσερα χρόνια. Αυτό είναι πολύ εύκολο να το μάθει κανείς, αρκεί να ρίξει μια ματιά στα πρακτικά της Βουλής ή με μια απλή περιήγηση στο Διαδίκτυο. Οι βουλευτές των αριστερών κομμάτων είναι οι μόνοι που δεν έχουν συνεχείς τετραετίες όπως π.χ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που εγκαταλείπουν τη βουλευτική έδρα…… μετά θάνατον. Πού λοιπόν είδε του επαγγελματίες πολιτικούς και κρατικοδίαιτους; Μήπως τους μπερδεύει με άλλους; Οι απόψεις τους λέει είναι του περασμένου αιώνα. Μα είδαμε και τις απόψεις εκείνων που είναι αυτού του αιώνα πού μας έφεραν αγαπητέ μου. Λένε όχι στην παραμικρή αλλαγή. Ποια ακριβώς ήταν μέχρι τώρα η παραμικρή αλλαγή που έγινε σε αυτόν τον τόπο; Οι μισθοί πείνας που συνυπογράφουν κάθε χρόνο η δοτή ηγεσία της ΓΣΣΕ και ο ΣΕΒ; Το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου; Η χρεωκοπία της «Ολυμπιακής» από τις ηγεσίες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, το ξεπούλημα και η σημερινή κατάντια της; Η διάλυση της Υγείας και της Παιδείας; Τα σκάνδαλα; Οι ρεμούλες και οι μίζες των δισεκατομμυρίων στα φιλαράκια των εκάστοτε κυβερνώντων. Έλεος πια με τον καταλογισμό ευθυνών ανεύθυνα γιατί απλά έτσι «βολεύει»!

- Οι 33 προτάσεις του κ. Γιόβα δεν διαφέρουν και πάρα πολύ από το σύνολο των προτάσεων του κ. Σαμαρά ή ένα μέρος των σχεδιασμών του κ. Παπανδρέου. Πού είναι δηλαδή η πρωτοτυπία; Για να τα δούμε αναλυτικά:

«1. Αναθεώρηση του Συντάγματος με σταθερό εκλογικό νόμο, πλήρη διάκριση των εξουσιών, διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων με υποχρεωτικές ονομαστικές εισφορές και δημοσίευση ισολογισμών θεωρημένους από ορκωτό λογιστή, εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό και ενίσχυση των εξουσιών του, ανεξαρτησία της Βουλής από την κυβέρνηση, ασυλία βουλευτών μόνο για δηλώσεις και πολιτικές πράξεις και τίποτα άλλο.» Η Αριστερά των κρατικοδίαιτων υπαλλήλων όπως λέτε έχει καταθέσει πρόταση εδώ και 30 χρόνια για ΑΜΕΣΗ εφαρμογή της απλής αναλογικής. Ποιος και γιατί δεν την εφαρμόζει;

«2. Μείωση των βουλευτών σε 200, περιορισμός των αμοιβών τους και όλων των επιδομάτων τους κατά 50%.» Γιατί να μην μιλήσουμε και για μείωση των αποδοχών τους; Διαβάστε αν θέλετε και σε αυτό το blog τους μισθούς Προέδρων, Πρωθυπουργών, Υπουργών και βουλευτών και θα καταλάβετε.
«3. Κατάργηση όλων των επικαλύψεων αρμοδιοτήτων και των παραθύρων των νόμων που οδηγούν στην ατιμωρησία. Για κάθε πράξη της διοίκησης, η ευθύνη θα έχει ονοματεπώνυμο.» Νόμοι υπάρχουν αλλά ΚΑΝΕΙΣ δεν τους εφαρμόζει. Κάποτε η Αριστερά – εφαρμόζοντας το νόμο – θέλησε να στείλει φυλακή τον Ανδρέα και τον Μένιο για το σκάνδαλο Κοσκωτά, αλλά ευθύς έγιναν προδότες της πατρίδας και των θεσμών. Γιατί το ξεχνάμε αυτό άραγε;

«6. Πλήρης ανεξαρτησία της δικαιοσύνης με εκλογή των λειτουργών της χωρίς ανάμειξη του υπουργού.» Δεν είναι ανεξάρτητη η Δικαιοσύνη; Αν δεν είναι αυτό σημαίνει χούντα και φασισμός. Πότε το ανακαλύψαμε αυτό; Όταν τόσα χρόνια οι φυλακές μας πήζουν από 18χρονα παιδιά που πάνε μέσα γιατί έκλεψαν ένα 10ευρω για να ζήσουν, ενώ είναι έξω αυτοί που ζουν μέσα στη χλιδή με τα κλεμμένα χρήματα του ελληνικού λαού; Γιατί τόσα χρόνια δε μιλάει κανείς;

«10. Μόνιμο συμβούλιο σοφών (think tank) στο οποίο θα μετέχουν διακεκριμένοι Έλληνες της Ελλάδας και του εξωτερικού, που θα προτείνει πολιτικές σε βάθος 30 χρόνων.» Ο μόνος σοφός σε αυτόν τον τόπο είναι ο λαός. Φτάνει πια με τους «ξερόλες» σοφούς!!!

«12. Σκληρή διαπραγμάτευση για αλλαγή της συνθήκης του Δουβλίνου για τους μετανάστες ώστε να μην παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα. Η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της.» Μα γιατί το λέτε αυτό; Η Ευρώπη μας αγαπάει! Εμείς είμαστε μηδενιστές και τα έχουμε καταστρέψει όλα! Τώρα αν τόσα χρόνια μας έκαναν το σκουπιδότοπο της Ευρώπης, μας γονάτισαν από τους υπέρογκους τόκους των δανείων και μας μετέβαλαν σε δουλικά τους αυτά είναι φαντασίες!

«13. Να ολοκληρωθεί άμεσα το κτηματολόγιο, για να σταματήσει η διαφθορά και η συναλλαγή.» Με το κτηματολόγιο που έδινε με «αυτοκρατορικά χρυσόβουλα» εκτάσεις του ελληνικού λαού στη Μονή Βατοπαιδίου και στο «Πόρτο Καράς» τι θα γίνει;

«15. Γκρέμισμα των αυθαιρέτων σε δάση, αιγιαλό, αρχαιολογικούς χώρους, αρχίζοντας από αυτά των επωνύμων.» Τώρα δουλευόμαστε μεταξύ μας; Κόρακας κοράκου μάτι βγάζει; Θα πάει ο ένας κουμπάρος να κατεδαφίσει το αυθαίρετο του άλλου κουμπάρου;

«19. Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα έχουν ένα βασικό μισθό και σημαντικό πριμ που θα σχετίζεται με μετρήσιμους στόχους ανά διεύθυνση, οι οποίοι όταν επιτυγχάνονται θα αυξάνουν πολύ το μισθό τους.» Ποιος θα είναι αυτός ο βασικός μισθός; Ποιοι οι μετρήσιμοι στόχοι; Δηλαδή τι μετρήσιμους στόχους θα έχει ο οδηγός της ΕΘΕΛ; Ποιους ο υπάλληλος των Υπουργείων; Ποιους ο εκπαιδευτικός; Βασικό μισθό θα έχουν και οι Βουλευτές;

«20. Κλείσιμο των φορέων του δημοσίου εκτός από τα υπουργεία και λίγους ακόμα που προβλέπονται από την Ε.Ε. μέσα σε 4 χρόνια. Αποκρατικοποίηση όλων των δημόσιων οργανισμών εκτός της ΕΥΔΑΠ. Όσοι χάσουν τη δουλειά τους θα έχουν καθαρό μισθό 1.200 ευρώ για τρία χρόνια (ακόμα κι να βρουν δουλειά), πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για αυτούς και την οικογένειά τους, τα χρόνια θα μετρούν ως συντάξιμα και όποιος τους προσλάβει θα πληρώνει για 4 χρόνια μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχει προηγηθεί απόλυση άλλων εργαζομένων για να προσληφθούν αυτοί.» Με τα λόγια έλεγε η γιαγιά μου κτίζεις ανώγια και κατώγια! Αυτή τη στιγμή η ανεργία στη χώρα μας έχει φτάσει – με επίσημα στοιχεία – στο 17%, με ανεπίσημα το 22%!! Επίσης ο ΟΑΕΔ δηλώνει πλέον αδυναμία να καταβάλει τα επιδόματα ανεργίας! Δηλαδή να τους απολύσουμε όλους και τότε τι; Θα τους ταΐσετε εσείς κ. Γιόβα; Πού θα τους απορροφήσουν όλους αυτούς; Να σας θυμίσω μόνο πως οι σημερινοί 800.000 άνεργοι είναι του ιδιωτικού τομέα. Πού θα πάνε λοιπόν ο άνεργοι του δημοσίου όταν 800.000 συνάνθρωποί τους είναι και θα παραμείνουν μακροχρόνια άνεργοι; Δεν φταίει κύριέ μου το «τέρας» του Δημοσίου για την κατάντια μας, αλλά οι πολιτικές ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που βόλευαν επί μακρόν όποιον γούσταραν στο Δημόσιο για να εξασφαλίζουν μόνιμη εκλογική πελατεία. Και επιτέλους όλοι αυτοί είναι άνθρωποι, που έχουν δρομολογήσει τη ζωή τους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, δεν είναι νούμερα και αριθμοί απλά! Και οι ζωές των ανθρώπων μετρούν περισσότερο από τους αριθμούς και τους μπακαλίστικους υπολογισμούς οποιουδήποτε! Κι ακόμα η εθνική περιουσία ανήκει στον ελληνικό λαό, δεν έχει ΚΑΝΕΙΣ το δικαίωμα να την ξεπουλά ή να την παζαρεύει λες και είναι το τσιφλίκι του παππού του! Όχι «βρήκαμε παππά, να θάψουμε πέντε – έξι»!

«23. Ηλεκτρονική κάρτα πολίτη για όλα: Εκπαίδευση, Υγεία, Εφορία, Δίπλωμα οδήγησης κλπ.» Πόσο πια αυτός ο πολίτης πρέπει να παρακολουθείται; Μέχρι και στην ανάγκη μας θα βάλουμε ηλεκτρονική κάρτα και θα πληρώνουμε φόρο ανάλογα με τις ώρες ούρησης ημερησίως! Έλεος!

«26. Μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων έως και μηδενισμός της, εάν παρέχεται στους εργαζόμενους πολύ καλός μισθός, σέβονται το περιβάλλον, πληρώνουν έγκαιρα τις ασφαλιστικές εισφορές και δεν παραβιάζουν τους νόμους.» Να και το κερασάκι στην τούρτα! Δεν φτάνει που τόσα χρόνια οι Έλληνες επιχειρηματίες ζουν εις βάρος του ελληνικού κράτους, οι Έλληνες εφοπλιστές πληρώνουν φόρους όσους και οι μισθωτοί, δεν φτάνει που το κράτος επιχορηγούσε τον επιχειρηματία πληρώνοντας το μισθό του εργαζόμενου χαϊδεύοντας τα αυτιά των εργοδοτών, να τους μειώσουμε τη φορολογία και να την μηδενίσουμε κιόλας; Μήπως να πληρώνει ο εργαζόμενος κάτι παραπάνω για τους φόρους του αφεντικού του; Ναι τώρα θα συγκινηθούν οι εργοδότες και θα αρχίσουν να δίνουν μισθούς από 2.000 και πάνω μόνο που θα είναι σε φάπες!

«28. Προώθηση της Ελλάδας ως τόπος για εγκατάσταση συνταξιούχων από τη Βόρεια Ευρώπη με σχέδιο και ήπια ανάπτυξη για τόνωση της επαρχίας και για μόνιμα φορολογικά έσοδα.» Κατά τη λογική «δώστα όλα μπάρμπα»; Μήπως ξέρετε π.χ ότι τη μισή Μάνη περίπου την έχουν στα χέρια τους οι Γερμανοί; Και τι άλλαξε με αυτό;

«32. Σε όλες τις επιχειρήσεις να υπάρχει υποχρεωτικά σύλλογος εργαζομένων, αλλά η εκλογή να γίνεται με ενιαίο ψηφοδέλτιο κι όχι κομματικά ψηφοδέλτια όπως είναι τώρα. Έτσι θα εκλέγονται οι καλύτεροι, ανεξάρτητα από κόμματα.» Αν οι συνδικαλιστές και ο συνδικαλισμός έχουν τα χάλια τους γιατί δεν τον αλλάζουν άνθρωποι με υγιή σκέψη και βούληση; Γιατί άφησαν τα «κομματόσκυλα» στην πρώτη γραμμή; Μήπως γιατί έτσι βολεύονταν και εκείνοι, αφού άλλοι θα έβγαζαν τα κάστανα απ’ τη φωτιά; Ποιος εμπόδισε τους καλύτερους να αναδειχτούν; Στη Δημοκρατία τίποτα δεν γίνεται δια της επιβολής, αλλά με συλλογικές διαδικασίες. Τα κόμματα λοιπόν τα έβαλαν με τη θέλησή τους στις συνδικαλιστικές ενώσεις, δεν μπήκαν μόνα τους και με το έτσι θέλω!

Κάποια πράγματα ακούγονται (αλλά και είναι) σαν τα παραμυθάκια της γιαγιάς μας. Ξέραμε πως δεν είναι αλήθεια, αλλά το παραμύθι μας καθησύχαζε, μας ηρεμούσε και μας χάριζε έναν γλυκό ύπνο!

Πολύ φοβάμαι πως τελικά γυρίζουμε γύρω από τον ίδιο άξονα, κατηγορώντας γενικά, μιλώντας γενικά και στην ΟΥΣΙΑ καθόμαστε «επί του καναπέως μας» περιμένοντας να συγκινήσουμε ο ένας τον άλλο! Φτωχή μου πατρίδα, τι άλλο σε περιμένει ακόμα!

Τριάντα τρεις προτάσεις για την έξοδο

Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε τις θέσεις του συμπολίτη μας κ. Αναστάσιου Γιόβα.
Τριάντα τρεις προτάσεις κάνει ο κ. Γιόβας για την έξοδο από την κρίση. Θα ήταν καλό οι ηγέτες μας να διάβαζαν αυτή την επιστολή. Να πάρουν μία οσμή για το τι ακριβώς σκέφτονται οι πολίτες αυτής της χώρας. Σκέψεις απλές, αλλά και ουσιαστικές. Θέλετε, κύριε Παπανδρέου, τον κόσμο μαζί σας; Ακούστε τον...

«Οι μάσκες έπεσαν και το πολιτικό κατεστημένο της χώρας αποκαλύφθηκε πλήρως: Έχουμε μια εθνικά επικίνδυνη κυβέρνηση, αποτελούμενη από καιροσκόπους, πολιτικούς νάνους, κορυφαίους ψεύτες και επαγγελματίες διαστροφείς του ελληνικού λεξιλογίου, που ζουν στα Βόρεια Προάστια σε μια εικονική πραγματικότητα. Μια αποχαυνωμένη αντιπολίτευση ερασιτεχνών μάγων, που θέλουν να μας πείσουν ότι επειδή προβίβασαν τον υποπλοίαρχο σε καπετάνιο, θα αλλάξουν ρότα στο καράβι, παρότι το πλήρωμα παραμένει το ίδιο και μοναδική τους επιδίωξη είναι "η κουτάλα". Μια αριστερά κρατικοδίαιτων επαγγελματιών πολιτικών με απόψεις του περασμένου αιώνα, που λένε όχι στην παραμικρή αλλαγή και θέλουν να λέγονται προοδευτικοί. Μια άκρα δεξιά πονηρών καιροσκόπων, ψηφοθήρων, υποκριτών και λαϊκιστών. Το μενού συμπληρώνεται από συνδικαλιστές καταχραστές του δημοσίου χρήματος, και ένα στρατό από κομματικούς εγκάθετους μπλε, πράσινους και κόκκινους σε κομβικές θέσεις του κρατικού μηχανισμού, που θεωρούν ότι τα χρήματα των φορολογουμένων είναι προσωπική τους περιουσία και οι Έλληνες πολίτες υπηρέτες τους.

Ένας χρόνος μνημονίου και 1,5 χρόνος της νέας κυβέρνησης προκάλεσε: Θυσίες χωρίς αντίκρισμα που έχωσαν τη χώρα πιο βαθιά στα χρέη, 400.000 νέους ανέργους από τον ιδιωτικό τομέα, διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής, φυγή των νέων και ικανών στο εξωτερικό και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για δραματική αύξηση της φτώχειας τα επόμενα χρόνια. Κατέστησε την Ελλάδα δέσμια των δανειστών της για μεγάλο διάστημα και απέδειξε ότι το μόνο μέλημά του είναι η διατήρηση του κομματικού κράτους και η καρέκλα της εξουσίας. Φτάνει πια!

Δεν είναι αυτή η Ελλάδα που μας αξίζει. Δεν ανεχόμαστε να έχουμε πρωθυπουργό που γυρίζει τον κόσμο λέγοντας ότι διοικεί ένα λαό διεφθαρμένων και τεμπέληδων. Speak for yourself, Mr. Papandreou. Υπάρχει και η Ελλάδα του μόχθου, της καινοτομίας, της αξιοπρέπειας και της σκληρής δουλειάς την οποία αγνοείς γιατί είναι πολύ μακριά από το περιβάλλον σου. Να φύγετε. Να φύγετε όλοι τώρα!

Να δημευθεί η περιουσία τους που είναι προϊόν κλοπής, κινητή και ακίνητη απανταχού της γης, να κλεισθούν στη φυλακή όλοι όσοι φταίνε από τη μεταπολίτευση και μετά για τη σημερινή κατάσταση και να τους αφαιρεθούν τα πολιτικά δικαιώματα.

Χρειάζεται μια ειρηνική επανάσταση με νέα κόμματα από Έλληνες πατριώτες που έχουν δουλέψει και δημιουργήσει στη ζωή τους, αγαπάνε τον τόπο και σέβονται τον ιδρώτα του απλού Έλληνα πολίτη. Από ανθρώπους που δεν θα κυβερνάνε για το σήμερα, αλλά με σχέδιο για το αύριο των παιδιών και των παιδιών των παιδιών μας.

Η οικονομία είναι θέμα ψυχολογίας. Με ψευτιές και «πιστόλια στο τραπέζι» δεν πέφτουν τα σπρεντς. Πέφτουν με σοβαρότητα, αξιοπιστία και σκληρή δουλειά. Μπορούμε. Έχουμε διαψεύσει τις προβλέψεις πολλές φορές στο παρελθόν (Ολυμπιακοί Αγώνες κλπ). Είμαστε για τα δύσκολα. Όλοι μαζί μπορούμε. Χρειάζονται μέτρα κοινής λογικής και όλα θα αλλάξουν:

Θεσμικά μέτρα

ΣΤΟΧΟΣ: Να εμπεδωθεί η ανεξαρτησία των θεσμών ώστε να υπάρχει επιτέλους έλεγχος και αξιοκρατία, να καταργηθεί η παντοκρατορία του πρωθυπουργού και να δημιουργηθούν και άλλοι πόλοι εξουσίας και να εμπεδωθεί η ισονομία, η λαϊκή κυριαρχία και η δικαιοσύνη.

1. Αναθεώρηση του Συντάγματος με σταθερό εκλογικό νόμο, πλήρη διάκριση των εξουσιών, διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων με υποχρεωτικές ονομαστικές εισφορές και δημοσίευση ισολογισμών θεωρημένους από ορκωτό λογιστή, εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό και ενίσχυση των εξουσιών του, ανεξαρτησία της Βουλής από την κυβέρνηση, ασυλία βουλευτών μόνο για δηλώσεις και πολιτικές πράξεις και τίποτα άλλο.
2. Μείωση των βουλευτών σε 200, περιορισμός των αμοιβών τους και όλων των επιδομάτων τους κατά 50%.
3. Κατάργηση όλων των επικαλύψεων αρμοδιοτήτων και των παραθύρων των νόμων που οδηγούν στην ατιμωρησία. Για κάθε πράξη της διοίκησης, η ευθύνη θα έχει ονοματεπώνυμο.
4. Κωδικοποίηση της νομοθεσίας και κατάργηση του μεγάλου αριθμού νόμων που οδηγούν στην ανομία.
5. Πόθεν έσχες για όλα τα περιουσιακά στοιχεία πολιτικών, δημοσιογράφων, δικαστικών, εφοριακών, υπαλλήλων πολεοδομιών, αστυνομικών, στρατιωτικών των τελευταίων 30 χρόνων και επακόλουθη δήμευση, όπου οι περιουσίες δεν δικαιολογούνται.
6. Πλήρης ανεξαρτησία της δικαιοσύνης με εκλογή των λειτουργών της χωρίς ανάμειξη του υπουργού.
7. Σύσταση ειδικών δικαστηρίων για ταχεία απονομή δικαιοσύνης για φορολογικά θέματα, υποθέσεις διαφθοράς και θέματα κρατικής περιουσίας (γη, ακίνητα κλπ). Μέγιστος χρόνος απόφασης 6 μήνες.
8. Ισολογισμοί σε όλες τις δημόσιες επιχειρήσεις, οργανισμούς και τοπική αυτοδιοίκηση (ορατοί από το ίντερνετ), με άμεση απόλυση του διοικητικού συμβουλίου αν αυτό δεν συμμορφώνεται.
9. Πλήρης διαφάνεια στα οικονομικά του Τύπου και απογαλακτισμός του από την κρατική εξουσία.
10. Μόνιμο συμβούλιο σοφών (think tank) στο οποίο θα μετέχουν διακεκριμένοι Έλληνες της Ελλάδας και του εξωτερικού, που θα προτείνει πολιτικές σε βάθος 30 χρόνων.
11. Χωρισμός Εκκλησίας και Κράτους, με αμοιβαίο σεβασμό και διακριτούς ρόλους.
12. Σκληρή διαπραγμάτευση για αλλαγή της συνθήκης του Δουβλίνου για τους μετανάστες ώστε να μην παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα. Η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της.

Περιβάλλον

ΣΤΟΧΟΣ: Να σταματήσει η υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος που αποτελεί τη μεγαλύτερη περιουσία της χώρας, να καθοριστεί η κρατική περιουσία και να μην υπάρχουν παράθυρα για καταπάτησή της, και να αναδειχθεί ο δασικός πλούτος και οι φυσικές ομορφιές της χώρας.

13. Να ολοκληρωθεί άμεσα το κτηματολόγιο, για να σταματήσει η διαφθορά και η συναλλαγή.
14. Ανακύκλωση παντού (σκουπίδια, συσκευές, αδρανή υλικά) και προώθηση της κομποστοποίησης.
15. Γκρέμισμα των αυθαιρέτων σε δάση, αιγιαλό, αρχαιολογικούς χώρους, αρχίζοντας από αυτά των επωνύμων.
16. Κατάρτιση δασικών χαρτών, καθορισμός χρήσεων γης σε όλη τη χώρα μέσα σε 2 χρόνια.
17. Κατάργηση της δασοκτόνας διάταξης της χρησικτησίας και της δυνατότητας απόκτησης περιουσίας μετά από δασικές πυρκαγιές μέσω φύτευσης ελιών.
18. Ολοκληρωμένη πολιτική διαχείρησης υδάτων.
Οικονομία-Δημόσια Διοίκηση

ΣΤΟΧΟΣ: Να ξεθεμελιωθεί το κομματικό κράτος που σπαταλά πόρους και καταδυναστεύει τον πολίτη και να στηθεί μια μικρή και ευέλικτη Δημόσια Διοίκηση που σέβεται και αξιοποιεί και το τελευταίο ευρώ προς όφελος του Έλληνα φορολογούμενου.

19. Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα έχουν ένα βασικό μισθό και σημαντικό πριμ που θα σχετίζεται με μετρήσιμους στόχους ανά διεύθυνση, οι οποίοι όταν επιτυγχάνονται θα αυξάνουν πολύ το μισθό τους.
20. Κλείσιμο των φορέων του δημοσίου εκτός από τα υπουργεία και λίγους ακόμα που προβλέπονται από την Ε.Ε. μέσα σε 4 χρόνια. Αποκρατικοποίηση όλων των δημόσιων οργανισμών εκτός της ΕΥΔΑΠ. Όσοι χάσουν τη δουλειά τους θα έχουν καθαρό μισθό 1.200 ευρώ για τρία χρόνια (ακόμα κι να βρουν δουλειά), πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για αυτούς και την οικογένειά τους, τα χρόνια θα μετρούν ως συντάξιμα και όποιος τους προσλάβει θα πληρώνει για 4 χρόνια μειωμένες ασφαλιστικές εισφορές, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχει προηγηθεί απόλυση άλλων εργαζομένων για να προσληφθούν αυτοί.
21. Κεντρικό ηλεκτρονικό σύστημα προμηθειών για όλο το δημόσιο για να εκλείψουν οι μίζες. Κανένας κατακερματισμός προμηθειών που γίνεται με απώτερο σκοπό να μην υπάρχει έλεγχος.
22. Το κράτος πληρώνει όλες τις οφειλές του μέσα σε 30 ημέρες. Κεντρικό ενιαίο ηλεκτρονικό σύστημα για όλες τις οφειλές του κράτους προς τον πολίτη και αντίστροφα. Υποχρεωτικός συμψηφισμός οφειλών.
23. Ηλεκτρονική κάρτα πολίτη για όλα: Εκπαίδευση, Υγεία, Εφορία, Δίπλωμα οδήγησης κλπ.
24. Πλήρης μηχανοργάνωση του δημοσίου και καθιέρωση των ηλεκτρονικών συναλλαγών με το κράτος σε ποσοστό 90% σε 4 χρόνια.
25. Φορολογικός νόμος απλός που να ισχύει για μια πενταετία χωρίς διευκρινιστικές εγκυκλίους και υπουργικές αποφάσεις που τον ακυρώνουν στην πράξη.

Ανάπτυξη

ΣΤΟΧΟΣ: Να σταματήσει η αφαίμαξη πόρων από τον ιδιωτικό τομέα και η εχθρική στάση του κράτους απέναντι στις επιχειρήσεις. Να δοθούν πραγματικά αναπτυξιακά κίνητρα ώστε να έρθουν επενδύσεις υψηλής προστιθέμενης αξίας στη χώρα, για να καταπολεμηθεί ουσιαστικά η μάστιγα της ανεργίας.
26. Μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων έως και μηδενισμός της, εάν παρέχεται στους εργαζόμενους πολύ καλός μισθός, σέβονται το περιβάλλον, πληρώνουν έγκαιρα τις ασφαλιστικές εισφορές και δεν παραβιάζουν τους νόμους.
27. Αποφασιστική στήριξη της βιολογικής γεωργίας, του τουρισμού, της ναυτιλίας, της βιομηχανίας λογισμικού, του πολιτισμού, της πράσινης βιομηχανίας (φωτοβολταϊκά, ανεμογεννήτριες, γεωθερμία) και της καινοτομίας.
28. Προώθηση της Ελλάδας ως τόπος για εγκατάσταση συνταξιούχων από τη Βόρεια Ευρώπη με σχέδιο και ήπια ανάπτυξη για τόνωση της επαρχίας και για μόνιμα φορολογικά έσοδα.
29. Σύγχρονες συγκοινωνίες για όλους με κεντρικό σχεδιασμό. Προώθηση του σιδηροδρόμου υψηλών ταχυτήτων σε όλη τη χώρα. Ολοκλήρωση οδικών υποδομών.

Κοινωνική πρόνοια-Ασφάλεια

ΣΤΟΧΟΣ: Να δημιουργηθεί δίκτυ ασφάλειας για τους αδύναμους, να σταματήσει η επιδοματική τους αντιμετώπιση, αλλά να τους δοθεί η ευκαιρία να σταθούν και πάλι στα πόδια τους με αξιοπρέπεια και αισιοδοξία για το μέλλον.

30. Δωρεάν υγεία για όλους με αξιοπρεπείς μισθούς για τους γιατρούς και αφαίρεση άδειας εργασίας για φακελάκια.
31. Παιδεία με κατεύθυνση τη διάπλαση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων με άριστη γνώση της ιστορίας μας, σεβασμό στο δημοκρατικό πολίτευμα, κριτικό πνεύμα, άριστη γνώση νέων τεχνολογιών και πάνω από όλα ομαδικό πνεύμα και αγάπη στην πατρίδα.
32. Σε όλες τις επιχειρήσεις να υπάρχει υποχρεωτικά σύλλογος εργαζομένων, αλλά η εκλογή να γίνεται με ενιαίο ψηφοδέλτιο κι όχι κομματικά ψηφοδέλτια όπως είναι τώρα. Έτσι θα εκλέγονται οι καλύτεροι, ανεξάρτητα από κόμματα.
33. Απόσυρση της αστυνομίας από γήπεδα και φύλαξη πολιτικών, επιχειρηματιών, δημοσιογράφων. Η αστυνομία είναι για τον πολίτη και όχι για το σύστημα.

Δεν τους χαρίζουμε την πατρίδα που μας ανήκει. Ούτε μια σπιθαμή. Δεν αποδεχόμαστε το μέλλον που μας προδιέγραψαν, να γυρίσουμε στη δραχμή για να μην θιχτούν τα συμφέροντα του κομματικού κράτους, για να πεινάσει ο λαός και να του τα πάρουν όλα με τα κλεμμένα που έχουν στην Ελβετία. Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Αδιέξοδη είναι η πολιτική τους και το κομματικό κράτος που συντηρούν. Δεν πέφτουμε στην παγίδα της αδιαφορίας και της αποστασιοποίησης, που τους δίνει το άλλοθι να μιλάνε και να αποφασίζουν χωρίς εμάς, για μας.

Συμμετέχουμε, ενημερώνουμε και απαιτούμε να αλλάξουν όλα τώρα. Όλοι μαζί, ενωμένοι μπορούμε με απλές κινήσεις να αλλάξουμε την κατάσταση:

1. Αγοράζουμε ελληνικά ποιοτικά προϊόντα για να στηρίξουμε τις θέσεις εργασίας.
2. Ζητάμε παντού απόδειξη.
3. Δηλώνουμε τα εισοδήματά μας και δεν ανεχόμαστε τη φοροδιαφυγή από κανέναν.
4. Είμαστε όλοι ενωμένοι και βάζουμε το συμφέρον της πατρίδας πάνω από όλα. Ο στενόφθαλμος ατομικισμός οδηγεί στην καταστροφή όλων μας.
5. Συμμετέχουμε στις εκλογές και δεν επιλέγουμε αποχή. Δεν ψηφίζουμε ποτέ ξανά τα κόμματα που μας οδηγούν στην καταστροφή.

Ψηλά το κεφάλι! Τώρα είναι η ώρα! Ας αλλάξουμε επιτέλους νοοτροπία και ας παλέψουμε ενωμένοι για να οικοδομήσουμε το σύγχρονο, ευρωπαϊκό κράτος που θα μας κάνει περήφανους.
Ένας Έλληνας Πολίτης».
Υπεύθυνος για την φιλοξενία
Θανάσης Παπαδημητρίου

Αγανακτισμένοι Πολίτες

Τις τελευταίες μέρες ζούμε την εξέγερση των αγανακτισμένων πολιτών.

Την εξέγερση εναντίον του πολιτικού συστήματος γενικά και χωρίς να επιχειρείται η απόδοση ευθυνών στο κάθε κόμμα και τον κάθε πολιτικό ξεχωριστά, για τον τρόπο:
• που κυβέρνησαν (όσοι κυβέρνησαν)
• που αντιπολιτεύθηκαν (όσοι αντιπολιτεύθηκαν)
• που συγκρούστηκαν μεταξύ τους και τις κατηγορίες που διατύπωσαν οι μεν για τους δε
• που συγκάλυψαν τις ευθύνες οι μεν των δε
• που εξέθρεψαν και γιγάντωσαν το πελατειακό κράτος (τόσο στην Κεντρική διοίκηση όσο και στην Τοπική αυτοδιοίκηση)
• που ανήγαγαν τη διαφθορά σε εθνικό sport.

Ο επιμερισμός των ευθυνών αφήνεται να γίνει σε επόμενη φάση, στις κάλπες.

Μια εξέγερση εναντίον του πολιτικού συστήματος, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής για το γεγονός ότι επί 35 χρόνια όλοι έπαιζαν το παιχνίδι του κομματικού κράτους.
• Δεν βγήκε κανένας να διαδηλώσει όταν πήρε χαριστική θέση και επίδομα.
• Δεν βγήκε κανένας να φωνάξει όταν έκλεισε τη «δουλίτσα» και κονόμησε με «μπάρμπα» βουλευτή ή γενικό γραμματέα.
• Δεν βγήκε κανένας να φωνάξει όταν τα έβλεπε όλα αυτά αλλά δεν τον ακουμπούσαν άμεσα. «Ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδάει» κατά τη γνωστή ρήση.

Το κίνημα των αγανακτισμένων μου φαίνεται ετερόκλητο. Το απαρτίζουν άνθρωποι που είναι:
• αριστεροί και πασόκοι,
• δεξιοί και κεντρώοι,
• υπαμειβόμενοι εργάτες και άνεργοι
• οικογενειάρχες, που φοβούνται ότι αύριο έρχεται η σειρά τους να γίνουν άνεργοι,
• κουλτουριάρηδες και νέο-χαβαλέδες με Harley
• Νεαρά άτομα που θέλουν να ζήσουν καταστάσεις σαν κι αυτές που άκουσαν ότι έζησαν οι γονείς τους , κατά τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης ή και παλαιότερα.

Τους ενώνουν τα προβλήματα όχι η κομματική τοποθέτηση. Κατάλαβαν πως τα κόμματα δεν μπορούν να προσφέρουν πια λύση, γι’ αυτό και θέλουν να τα ρεζιλέψουν.

Το κίνημα των «αγανακτισμένων» δεν είναι εναντίον της Δημοκρατίας, απλά και προς το παρόν δεν έχει ηγέτες. Ο μόνος που έγινε αποδεκτός, σε κάποιο βαθμό, είναι ο Μίκης, στην ένατη δεκαετία της ζωής του. Αυτό δείχνει την πνευματική και πολιτική «φτώχεια» της σύγχρονης Ελλάδος.

Το κίνημα των «αγανακτισμένων»:
• Δεν έχει πρόταση για κανένα θέμα.
• Είναι εναντίον της φτώχειας, της ταπείνωσης και της μιζέριας.
• Μόλις τώρα, με την έμμεση παρότρυνση των Ισπανών, βγήκε στις πλατείες.
• Διαμαρτύρεται και περιμένει κάτι ν’ αλλάξει, ενώ δεν φαίνεται να το πολύ-πιστεύει.

Είναι φυσικό το κίνημα τους να είναι ευάλωτο στις προβοκάτσιες.
Τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ, με την έξυπνη τακτική που υπαγορεύει το καθεστώς, άρχισαν να εμφανίζουν διάφορους τύπους που χρίζονται ως ηγήτορες του κινήματος, ώστε να βγάλουν προς τα έξω όχι την πραγματική εικόνα αλλά την εικόνα που «πουλάει».
Έτσι προσπαθούν να εντάξουν το κίνημα των «αγανακτισμένων» στο δικό τους δημοσιογραφικό «προϊόν», ώστε να το ελέγξουν και να το εκφυλίσουν.
Αν λοιπόν προσέξετε τα κανάλια, τα οποία ξεθάρρεψαν και άρχισαν να μπαίνουν ακόμα και μέσα στις συγκεντρώσεις, ξεστρατίζουν την όλη υπόθεση από το κεντρικό στόχο των διαδηλώσεων που είναι η «ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» και προσπαθούν να παρουσιάσουν την κατάσταση ως μια γιορτή με διάφορα φολκλόρ χάπενιγκς, καθώς και τα ατομικά πρόβλημα του καθενός, αλλά ποτέ δεν ρωτούν ούτε παρουσιάζουν τις απόψεις εκείνες που θίγουν το πολιτικό σύστημα.

Τα πολιτικά κόμματα, μετά το πρώτο σοκ που υπέστησαν, άρχισαν προσεκτικά να αναζητούν τρόπους να προσεταιριστούν το κίνημα των αγανακτισμένων.
ΠΑΣΟΚ
Ο υπουργός Πολιτισμού χαρακτήρισε τις κινητοποιήσεις των "Αγανακτισμένων" πολιτών θετικές και είπε ότι ξαφνιάζουν τη γενιά του, «γιατί δεν είχαμε συνηθίσει τέτοιου είδους κινητοποιήσεις, κινητοποιήσεις που είναι ειρηνικές, δεν διεκδικούν κάτι συγκεκριμένο, αλλά θέλουν να δουν κάτι να αλλάζει στον τόπο».
«Όλοι μας στην κυβέρνηση, συναισθανόμαστε την αγωνία των πολιτών, που την εκφράζουν με τις ειρηνικές διαμαρτυρίες.»
Ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Οι αντιδράσεις που καταγράφονται (από τους αγανακτισμένους) συνιστούν δικαίωση για τις θέσεις εναντίον του Μνημονίου, που μέχρι σήμερα διατυπώνει η αξιωματική αντιπολίτευση. Τα μηνύματα της κοινωνίας τα διατυπώνουμε στις θέσεις μας που έχουν αρχίσει να ακούγονται από την κοινωνία.
ΚΚΕ
Το σύνθημα «έξω τα κόμματα» στις συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων, «δημιουργεί και αρκετά ερωτηματικά»
Είχαμε τους κουκουλοφόρους οι οποίοι βγαίνουν με τις κουκούλες και σπάνε βιτρίνες. Τώρα μερικοί βγάζουν την κουκούλα και βαφτίζονται ακομμάτιστοι και ανώνυμοι. Δεν λέμε ότι είναι οι ίδιοι κουκουλοφόροι. Αλλά αυτοί που είναι τώρα στο Σύνταγμα, πάρα πολλοί, ψήφισαν συγκεκριμένα κόμματα, εμείς το πιστεύουμε απόλυτα ότι είναι άνθρωποι δυσαρεστημένοι από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αισθάνονται προδομένοι γιατί πίστεψαν σε κόμματα τα οποία τους διέψευσαν.
ΛΑΟΣ
Επιβάλλεται να υπάρξει συνάντηση με την πολιτεία, για να ακούσουμε αιτήματα προτάσεις και θέσεις.
ΣΥΡΙΖΑ
Ο λαός μας, σοφότερος από όσα διαδραματίστηκαν ένα χρόνο τώρα, επιλέγει την ειρηνική εξέγερση και αξιώνει τη δική του κυριαρχία και απαιτεί δημοκρατία. Αύριο οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, αλλά και οι άλλοι λαοί της Ευρώπης, θα στείλουν το πιο ισχυρό μήνυμα αλλαγής.

Τελικά, αυτό που βλέπουμε είναι:
• Πολίτες κάτι παραπάνω από αγανακτισμένοι;
• Ένα κίνημα ειρηνικό, ακομμάτιστο, ενωτικό και πανεθνικό;
• Άνθρωποι που βρήκαν μια ευκαιρία να «εξιλεωθούν» για όσα έκαναν ή δεν έκαναν κατά τα τελευταία 35 χρόνια;
• Άνθρωποι για τους οποίους τα πάντα είναι ένας «χαβαλές»;
Η χώρα μας χρειάζεται ελπίδα και προοπτική. Η αγανάκτηση είναι το πρώτο σημαντικό βήμα. Ξυπνήσαμε, βγήκαμε στους δρόμους, ξέρουμε τι δεν θέλουμε.
Το δεύτερο βήμα όμως είναι ακόμα πιο σημαντικό. Πρέπει να ξεκαβαλήσουμε το καλάμι και να θυμηθούμε το φιλότιμο. Πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε:
• Αν φύγουν αυτοί, ποιοι θα έρθουν;
• Πώς πρέπει να οργανώσουμε την οικονομία μας ώστε να επιτευχθεί ένα καλύτερο επίπεδο ζωής και μια μεγαλύτερη εργασιακή ασφάλεια;
• Τι πρέπει να κάνουμε για το χρέος;
• Ποια πρέπει να είναι η θέση μας στην Ευρώπη;

Μήπως ο πνευματικός μας κόσμος πρέπει να ξυπνήσει και αυτός και να τεθεί επικεφαλής ενός τέτοιου κινήματος πριν είναι πολύ αργά;
Θανάσης Παπαδημητρίου

Το χρέος των αρχόντων

Ἄρχοντα τριῶν δεῖ μεμνῆσθαι˙ πρῶτον διὰ νόμων ἄρχει, ἔπειτα δὲ ἀνθρώπους ἄρχει, τρίτον δὲ οὐκ ἀεὶ ἄρχει।

Ο κυβερνήτης της πολιτείας τρία πράγματα πρέπει να θυμάται: πρώτα πως κυβερνά σύμφωνα με τους νόμους, έπειτα πως κυβερνά ανθρώπους και τέλος πως δεν θα κυβερνά για πάντα!

Αφιερωμένο στον κάθε κακομοίρη που νομίζει πως είναι πρωθυπουργός, υπουργός ή εν συντομία κυβερνήτης!