Αφιέρωμα στο Μέσο Έλληνα Βουλευτή

Παρακολουθώντας τις αγορεύσεις των κ.κ. Βουλευτών μας , στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2010, το μυαλό μου πήγε σ' ένα ποίημα του Κ. Βάρναλη, που είχα διαβάσει όταν ήμουν 16 ετών και, σκεφτόμουν τότε , πως είναι αδύνατο να υπάρχουν (πολλοί) τέτοιοι άνθρωποι.

Φαίνεται , πως η πραγματικότητα με διέψευσε!

**************************************************

ΤΟ "ΑΝ" ΤΟΥ ΚΙΠΛΙΓΚ

(Παρωδία)

Αν ημπορείς την παλαβή να κάνεις, όταν οι άλλοι

σου κάνουνε το γνωστικό κι όλοι σε λένε φταίχτη

Αν δεν πιστεύεις τίποτα κι οι άλλοι δε σε πιστεύουν

Αν σχωρνάς όλα τα δικά σου , τίποτα των άλλων

κι Αν το κακό , που πας να κάνεις , δεν το αναβάλλεις

κι Αν σ' όσα ψέματα σου λεν με πιότερ' απανταίνεις

κι Αν να μισείς εφραίνεσαι κι όσους δε σε μισούνε

κι Αν πάντα τον πολύξερο και τον καλόνε κάνεις

***************************************************

Αν περπατάς με την κοιλιά κι ονείρατα δεν κάνεις

κι Αν να στοχάζεσαι μπορείς μονάχα το ιντερέσο

το νικημένο Αν παρατάς και πάντα διπλαρώνεις

το νικητή , μα και τους δυο ξετσίπωτα προδίνεις

Αν , ό,τι γράφεις κι ό,τι λες , το ξαναλέν κ' οι άλλοι

γι' αληθινό - να παγιδεύουν τον κουτό κοσμάκη

Αν λόγια κι έργα σου καπνόν ο δυνατός αέρας

τα διαβολοσκορπά , και σύ ξαναμολάς καινούριον

***************************************************

Αν όσα κέρδισες μπορείς να τα πληθαίνεις πάντα

και την πατρίδα σου κορώνα - γράμματα να παίζεις

κι Αν να πλερώνεις την πεντάρα , που χρωστάς , αρνιέσαι

και μόνο να πληρώνεσαι σωστό και δικιο το ' χεις

Αν η καρδιά , τα νέβρα σου κι ο νούς σου " εν αμαρτίαις"

γεράσανε κι όμως εσύ τα στίβεις ν' αποδίδουν

Αν στέκεις πάντα δίβουλος και πάντα σου σκυμένος

κι όταν φωνάζουν οι άλλοι "εμπρός"! εσύ φωνάζεις "πίσω"!

******************************************************

Αν στην πλεμπάγια να μιλάει αρνιέται η αρετή σου

κι όταν ζυγώνεις δυνατούς , στα δυό λυγάς στη μέση

κι Αν μήτε φίλους μήτ΄εχτρούς ποτέ σου λογαριάζεις

και κάνεις πως τους αγαπάς , αλλά ποτέ κανέναν

Αν δεν αφήνεις ευκαιρία κάπου να κακοβάνεις

και μόνο αν κάνεις το κακό , η ψυχή σου γαληνέβει

Δικιά σου θα 'ναι τούτ' η Γής μ' όλα τα κάλλη που 'χει

κι Έξοχος θα ' σαι Κύριος , Αλλ' Άνθρωπος δε θα ' σαι!

Κραυγή Αγωνίας

του Οδυσσέα Χατζηνεοφύτου

(Μαθητή της Γ΄Τάξης)

Σήμερα πήρα την απόφαση να ξαναγράψω στο blog, εξαιτίας των γεγονότων που λαμβάνουν χώρα στο Σχολείο μας.

Το πιο πρόσφατο περιστατικό είναι αυτό που συνέβη το πρωί της περασμένης Δευτέρας.

Ο Διευθυντής κλείδωσε έξω κάποιους συμμαθητές μου , οι οποίοι είχαν αργήσει πέντε λεπτά.

Θέλω να τονίσω , ότι κανένας άνθρωπος δεν δεν έχει το δικαίωμα να στερεί τη μόρφωση από άλλους ανθρώπους.

Παρόλα αυτά , δεν είναι αυτό το μοναδικό περιστατικό που συμβαίνει στο Σχολείο μας.

Βλέπουμε , καθημερινά την τρομοκρατία και τις απειλές για αποβολή να παίρνουν ανεξέλεγκτες διαστάσεις.

Πιστεύω ότι μαθητές και καθηγητές φοβούνται να αντιδράσουν σε αυτονόητα πραγματα , με αποτέλεσμα ο φόβος να κυριαρχεί παντού.

Σε θέματα , όπως τα κάγκελα , όλοι διαφωνούσαν αλλά δεν υπήρξε καμία αντίδραση.

Θέλω να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι Οι Εκδηλώσεις για το Δημόσιο Σχολείο πρέπει να συνεχιστούν , ώστε να αποφασίσουμε τι Σχολείο θέλουμε.

Δηλαδή , ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης και μια αποθήκη ονείρων ή ένα ανοιχτό Σχολείο , όπου θα χαιρόμαστε να ερχόμαστε , και καλοί και κακοί μαθητές , και όχι να το βρίζουμε συνεχώς.

Το Σχολείο μας δεν μας περνά ούτε ένα ιδανικό , παρά μόνο εκείνο του χαφιεδισμού και της υποταγής.

Από αύριο , όλοι εμείς οι μαθητές ,πρέπει να αγωνιστούμε για το ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΑΣ και να ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ , για να ΧΤΙΣΟΥΜΕ το μέλλον μας ΜΕ ΑΓΑΠΗ.

Κύριο αίτημα μας είναι ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΧΟΛΕΙΟ με την απαίτηση να ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ.

Το σύνθημα μας πρέπει να είναι ότι θα αγωνιστούμε , μέχρι το τέλος , για το ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΑΣ .

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΑ .

Σας Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

Σχόλιο από τον διαχειριστή του blog.

Αγαπητό μου παιδί , Οδυσσέα

1. Ο Διευθυντής δεν κλείδωσε έξω μερικούς συμμαθητές σου επειδή αργησαν για πέντε λεπτά.

Το βλέπεις καθημερινά το φαινόμενο της καθυστέρησης στην προσέλευση ενός μεγάλου αριθμού συμμαθητών σου και όχι μόνο για πέντε λεπτά.

Έχουν γίνει , κατ' επανάληψη , εκκλήσεις τόσο από τον Διευθυντή , όσο και από καθηγητές σου , για έγκαιρη προσέλευση , που όμως αγνοήθηκαν παντελώς και από τους συμμαθητές σου και από εσένα τον ίδιο.

Ζητάμε την έγκαιρη προσέλευση γιατί; Απλούστατα για να προλάβει ο καθηγητής ή η καθηγήτρια της πρώτης ώρας να ολοκληρώσει το μάθημα.

2. Τρομοκρατία και απειλή για αποβολές.

Πιστεύεις , στ' αλήθεια , ότι υφίσταται τέτοιο θέμα; Θα πρέπει να το τεκμηριώσεις. Πάντως , εγώ , δεν αισθάνομαι τρομοκρατημένος και , το έχω αποδείξει στο πρόσφατο παρελθόν , ότι δεν φοβούμαι να εκφράσω ελεύθερα τις απόψεις μου και να εναντιώνομαι σε πράξεις , που κατά τη γνώμη μου , δεν είναι σωστές.

Με την ευκαιρία αυτή, πως χαρακτηρίζεις εσύ το γεγονός ότι πέντε συμμαθητές σου παίρνουν αλυσίδες και λουκέτα και κλείνουν το Σχολείο , χωρίς να έχουν την εξουσιοδότηση των υπολοίπων μαθητών , τη γνώμη των οποίων ζητούν εκ των υστέρων;

Όταν καταργούν το εκλεγμένο δεκαπενταμελές και αυτοαποκαλούνται "επιτροπή κατάληψης" για "αγωνιστικές κινητοποιήσεις¨στην ...ξάπλα , στις ...καφετέριες και ...στα φροντιστήρια;

Είναι αυτές οι πράξεις Ελεύθερη Διακίνηση Ιδεών ή τρομοκρατία μιας ασήμαντης μειοψηφίας στην πλειοψηφία των μαθητών και όχι μόνο;

3. Στρατόπεδα συγκέντρωσης και αποθήκες ονείρων ή ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΣΑΣ;

Αν ανατρέξεις στο blog , στα κείμενα των περσινών εκδηλώσεων , θα βρεις τις θέσεις που διαμορφώθηκαν από τους συμμαθητές σου , τους καθηγητές σου , αλλά και από εσένα τον ίδιο και θα διαπιστώσεις ότι "κρούεις ανοιχτές θύρες"

Το ερώτημα είναι : Θέλετε πράγματι , εσύ και οι συμμαθητές σου ένα Σχολείο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ή θέλετε ένα Σχολείο που να κλείνει τα μάτια στη φυγοπονία σας , στις αλόγιστες απουσίες σας και στις ¨ανομίες" σας;

Ένα Σχολείο που να επιβραβεύει την απροθυμία σας για μάθηση και να ανέχεται την προκλητικότητα και το θράσος μαθητών και μαθητριών;

4. Σχολείο που δεν περνά ιδανικά στους μαθητές του πλην εκείνου του χαφιεδισμού .

Αυτά θέλουν τεκμηρίωση.

Εγώ δεν συμμερίζομαι αυτή την άποψη.

Είμαι πρόθυμος να ακούσω τα επιχειρήματα σου και να με πείσεις ή να σε πείσω για το αντίθετο , χωρίς φόβο και πάθος.

5. Πρέπει να αγωνιστούν οι μαθητές για ένα καλύτερο Σχολείο;

Οπωσδήποτε ΝΑΙ. Σας κάλεσα στο παρελθόν και σας καλώ και τώρα να το συζητήσουμε.

Θανάσης Παπαδημητρίου