Ανοιχτή Επιστολή προς τον κ. Πρωθυπουργό

Κύριε Πρωθυπουργέ ,
Πληροφορήθηκα από τα Μ.Μ.Ε την πρόθεση της Κυβέρνησης σας να παγώσετε τους μισθούς των Δημοσίων υπαλλήλων , που έχουν μικτές μηνιαίες αποδοχές μεγαλύτερες των 2000€.
Κατανοώ την δυσχερή θέση της οικονομίας μας , όπως κατανοώ και το γεγονός ότι απαιτούνται θυσίες.
Θυσίες μόνο από τους υπαλλήλους Κύριε Πρωθυπουργέ ;
Από τους υπεύθυνους που οδήγησαν την οικονομία μας στη σημερινή δυσχερή θέση , δεν απαιτούνται θυσίες ;
Ποιους εννοώ ;
Τους τριακοσίους της Βουλής των Ελλήνων , όχι μόνο τους σημερινούς , αλλά και όσους υπήρξαν μέλη της Βουλής των Ελλήνων από το 1974 και μετά , όσους , βέβαια , είναι εν ζωή σήμερα , που πολιτεύτηκαν και νομοθέτησαν , όπως πολιτεύτηκαν και νομοθέτησαν και φτάσαμε στα σημερινά χάλια.
Τους προέδρους , διοικητές , διευθύνοντες συμβούλους (και όπως αλλιώς λέγονται ) των Οργανισμών και των Τραπεζών , από το 1974 και μετά , όσους βέβαια , είναι εν ζωή σήμερα , που σε συνεργασία με τις εκάστοτε Κυβερνήσεις πήραν τις αποφάσεις που πήραν και επιδείνωσαν τη ζωή μας.
Τους μεγάλους επιχειρηματίες , που πήραν με χαμηλά επιτόκια τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων , για δήθεν επενδύσεις . Τα χρήματα των εργαζόμενων που κατέληξαν σε Τράπεζες του εξωτερικού , σε βίλες ή σε κότερα και , σήμερα , τα ασφαλιστικά ταμεία δεν μπορούν να καταβάλουν τις συντάξεις και ούτε να εξασφαλίσουν μια ανθρώπινη υγειονομική περίθαλψη στους ασφαλισμένους.
Τους μεγάλους Γιατρούς , τους μεγάλους Δικηγόρους , τους μεγάλους Δημοσιογράφους , τους μεγάλους (εμπορικά) Καλλιτέχνες , που δηλώνουν ετήσιο εισόδημα μικρότερο από εκείνο των υπαλλήλων, που επί τόσα χρόνια αποκρύπτουν τα πραγματικά τους εισοδήματα και παρανομούν εις βάρος όλων μας.

Ζητείστε , Κύριε Πρωθυπουργέ , από όλους αυτούς να κάνουν μια χειρονομία καλής θέλησης.

Ζητείστε , Κύριε Πρωθυπουργέ , από όλους αυτούς να προσφέρουν εφάπαξ τις μηνιαίες αποδοχές τους (συμπεριλαμβανομένων και των οποιωνδήποτε bonus) προς όφελος των ασφαλιστικών ταμείων μας .

Και τότε ,
Όλοι εμείς οι υπάλληλοι , που έχουμε αποδοχές μεγαλύτερες των 2000€ , αδιαμαρτύρητα , θα κάνουμε το χρέος μας.

Με σεβασμό και εκτίμηση
Θανάσης Παπαδημητρίου
Δημόσιος υπάλληλος
Με μικτές αποδοχές μεγαλύτερες των 2000€

2009: Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Κάθε Νοέμβρη , γιορτάζουμε στα Σχολεία την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Την επέτειο
· Της εξέγερσης των Φοιτητών
· Της εξέγερσης της Νεολαίας μας
· Της εξέγερσης όλου του Ελληνικού Λαού,
ενάντια στη Χουντική Τυραννία - ενάντια στη Δικτατορία των Συνταγματαρχών.
Γιορτάζουμε την εξέγερση του 1973

Από τους αρχές του 1973 , εκφράστηκε η Λαϊκή Αγανάκτηση ενάντια στη Χούντα με
· Την κατάληψη τους Νομικής Σχολής (Φλεβάρης 1973)
· Την διαδήλωση στις 4 του Νοέμβρη , με αφορμή το μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου, κατά την οποία έγιναν συλλήψεις και,
· Το συλλαλητήριο , στις 8 του Νοέμβρη , όπου 3000 φοιτητές δήλωσαν τη συμπαράσταση τους στους συλληφθέντες.
Στις 14 του Νοέμβρη , εκατοντάδες φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και έκαναν συνελεύσεις για να αποφασίσουν τον τρόπο δράσης ενάντια στη Χούντα.
Συγκέντρωση γίνεται και στη Νομική και το μεσημέρι της ίδιας μέρας 5000 φοιτητές δίνουν το παρόν στο Πολυτεχνείο.
Το κυρίαρχο σύνθημα τους ήτα το τρίπτυχο
ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Στις 15 του Νοέμβρη το Πολυτεχνείο αποτελεί πόλο έλξης του Λαού της Αθήνας , που αρχίζει να συρρέει για συμπαράσταση στους φοιτητές.

Στις 16 του Νοέμβρη μπαίνει σε λειτουργία ο ραδιοφωνικός πομπός στη συχνότητα των 1050 χιλιοκύκλων και μεταφέρεται το μήνυμα του αγώνα σε όλη την Αθήνα που παρακολουθεί τα γεγονότα.

Από νωρίς το πρωί στήνονται τα πρώτα οδοφράγματα και πραγματοποιούνται δυο μεγάλες διαδηλώσεις στην Πανεπιστημίου και τη Σταδίου
Το μήνυμα τους είναι ένα :

Για να πορευθεί η Ελλάδα στο δρόμο της προκοπής , βασική προϋπόθεση είναι η ανατροπή της Δικτατορίας και η αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Οι συγκεντρωμένοι έξω από το Πολυτεχνείο τραγουδούν το πότε θα κάνει ξαστεριά

Στις 6 το απόγευμα αρχίζουν οι συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας , με τους πρώτους τραυματίες.

Στις 7 το απόγευμα η διαδήλωση κατευθύνεται στο Πολυτεχνείο και η αστυνομία ξαναχτυπάει.
Εμφανίζονται τα τεθωρακισμένα , πέφτουν πυροβολισμοί και στην Κάνιγγος , στη Βάθη , στην Αριστοτέλους , στην Αλεξάνδρας και στην πλατεία Αμερικής γίνονται μάχες σώμα με σώμα.
Στις 9.30 το βράδυ η αστυνομία απαγορεύει την κυκλοφορία στο κέντρο της Αθήνας.
Στις 11 το βράδυ ο ραδιοσταθμός και τα μεγάφωνα καλούν τον κόσμο να μη φύγει. Όσοι μένουν ανάβουν φωτιές για να εξουδετερώσουν τα δακρυγόνα και στήνουν οδοφράγματα.

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα ( Σάββατο 17 του Νοέμβρη) ένα τανκ παίρνει θέση απέναντι από το Πολυτεχνείο.
Ο ραδιοσταθμός μεταδίδει :
Μη φοβάστε τα τάνκς.
Φαντάροι είμαστε αδέλφια σας.
Κάτω ο φασισμός.

Ώρα 1.30. Τα τάνκς ξεκινούν με αναμμένους τους προβολείς.
Οι φοιτητές είναι ανεβασμένοι στα κάγκελα , τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο και φωνάζουν στους φαντάρους:
« Είμαστε αδέλφια»
Τους δίνεται διορία 20 λεπτών για να βγουν.
Η συντονιστική επιτροπή προσπαθεί να διαπραγματευτεί την ασφαλή έξοδο του κόσμου.

Ώρα 2.50 ( ξημερώματα του Σαββάτου της 17 του Νοέμβρη.)
Ένας αξιωματικός δίνει την εντολή να ξεκινήσει το τανκ.
Η πόρτα πέφτει και μαζί με το τανκ εισβάλλουν ασφαλίτες και άνδρες των Λ.Ο.Κ.
Πέφτουν πυροβολισμοί.
Κάποιοι φαντάροι βοηθούν τους φοιτητές να φύγουν , αλλά στις εξόδους περιμένουν ασφαλίτες που κυνηγούν και συλλαμβάνουν φοιτητές.
Οι κάτοικοι των γύρω πολυκατοικιών προσφέρουν άσυλο σε φοιτητές.
Όλη η Ελλάδα κρατά την αναπνοή της.

Ώρα 3.20. Δεν υπάρχει κανένας φοιτητής στο Πολυτεχνείο.


Την άλλη μέρα οι εφημερίδες γράφουν:

To BHMA Νεκροί και τραυματίες στο κέντρο των Αθηνών

Τα ΝΕΑ Eξεκενώθη το Πολυτεχνείο – Επενέβησαν άρματα μάχης

Η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ Τα τάνκς κατέστειλαν την εξέγερσι.

Η δικτατορία δηλώνει 34 νεκρούς και 840 συλλήψεις.
Μετά τη μεταπολίτευση δηλώθηκαν άλλες 21 περιπτώσεις θανάσιμων τραυματισμών και 2400 συλλήψεις.

Το 1973 η νεολαία μας αγωνίστηκε για
· Τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης
· Την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό της παιδείας
· Την ελευθερία της έκφρασης ιδεών και απόψεων,
υπό καθεστώς Δικτατορίας – Αστυνομοκρατίας και σκληρών διώξεων των πολιτών που τολμούσαν να διατυπώσουν
· Τις απόψεις τους
· Τις ανησυχίες τους
· Τις φιλοδοξίες τους και τα όνειρα τους για μια ειρηνική , αξιοπρεπή και γεμάτη ανθρωπιά ζωή.
Το μέρος του συνθήματος τους ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ για όλους το έκαναν πραγματικότητα.
Σήμερα έχουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (με όσες ελλείψεις κι αν παρουσιάζει ) και το δικαίωμα της ελεύθερης διατύπωσης απόψεων και ιδεών έχει κατακτηθεί από τη γενιά του Πολυτεχνείου.

Η γενιά του Πολυτεχνείου:
· Δεν αγωνίστηκε για την επιβράβευση της φυγοπονίας , ούτε για την ασυδοσία που ορισμένοι , σήμερα , την βαφτίζουν ελευθερία.
· Δεν αγωνίστηκαν οι νέοι μας για το «χαβαλέ» τους ή
για να εισάγονται σε σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με βαθμούς κάτω από τη βάση
και ,οπωσδήποτε ,
· Δεν αγωνίστηκαν απλά για να κλείσουν τα εκπαιδευτικά ιδρύματα και να μην κάνουν μάθημα.

Τα πολιτικά κόμματα (είτε ήταν , τότε , νόμιμα είτε ήταν παράνομα ) άργησαν να καταλάβουν τη σημασία της εξέγερσης των φοιτητών .
Κάποια , μιλούσαν για «αλήτες που συγκεντρώθηκαν στο Πολυτεχνείο για να καταλύσουν την έννομη τάξη» , και κάποια άλλα κράτησαν , αρχικά , ουδέτερη στάση.

Με τη μεταπολίτευση άρχισαν δειλά – δειλά τις προσπάθειες να οικειοποιηθούν τους αγώνες των φοιτητών.

Στους πρώτους εορτασμούς της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου , η πορεία προς την Αμερικανική Πρεσβεία , τελούσε υπό απαγόρευση. Ο κόσμος επέμενε στην πραγματοποίηση της και ακολουθούσαν επεισόδια.
Είχαμε μάλιστα σοβαρούς τραυματισμούς ακόμα και νεκρούς , όπως η Σταματίνα Κανελλοπούλου και ο Ιάκωβος Κουμής το 1980 , και ο δεκαπεντάχρονος Μιχάλης Καλτεζάς το 1985.

Η Ελληνική πολιτεία έφτασε ακόμα και στο σημείο να απονείμει , το 2001 , «Μετάλλειο Ανδρείας» στο πρωτοπαλίκαρο της δικτατορίας Νίκο Ντερτιλή , που καταδικάστηκε για έσχατη προδοσία και είναι ακόμη φυλακισμένος.

Σήμερα , όλα τα πολιτικά κόμματα , με περισσή υποκρισία , καταθέτουν στεφάνια στη μνήμη των νεκρών αγωνιστών του Πολυτεχνείου!

Αγαπητά μου παιδιά,

Τα ιδανικά της ανεξαρτησίας , της ειρήνης , της αγάπης για τη ζωή και τον άνθρωπο , για τα οποία αγωνίστηκαν οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο , πρέπει να τα κρατήσετε ζωντανά , διότι σήμερα , είναι πιο επίκαιρα από πριν , στα δύσκολα χρόνια που περνάμε , όπου κάποιοι «άκαπνοι» και «απόντες» εκείνης της εξέγερσης καπηλεύονται τον αγώνα των φοιτητών μας , είτε για να ανέλθουν πολιτικά , είτε για να εναντιωθούν στους σημερινούς αγώνες του λαού , αποπροσανατολίζοντας τις πορείες με κουκουλοφόρους και τρομοκρατικές ενέργειες.
Διατηρείστε αυτά που πέτυχαν εκείνοι και αγωνιστείτε για το βάθεμα της Δημοκρατίας και για μια ζωή πιο ανθρώπινη.
Καλλιεργείστε το διάλογο με σεβασμό προς την αντίθετη άποψη και πάντα να έχετε στο μυαλό σας το γεγονός ότι η δική σας ελευθερία τελειώνει εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα των άλλων.
Η κάθε μορφής εξουσία έχει την τάση να διολισθαίνει στην αλαζονεία.

Γι’ αυτό και οι αγώνες έχουν συνέχεια.

«Κρατείστε στη μνήμη σας τα όσα άλλοι πέτυχαν για σας και αγωνιστείτε , στα πλαίσια της Δημοκρατίας , για τη βελτίωση της ζωής σας.»

Θανάσης Παπαδημητρίου