Άθλιοι, υποκριτές και ψεύτες

2008: Τι έλεγε η Διαμαντοπούλου για τα βιβλία.

8 Σεπτεμβρίου 2008. Ο υπουργός Εθνικής (τότε) Παιδείας της ΝΔ με ανακοίνωσή του ενημερώνει ότι τα βιβλία βρίσκονται ήδη στα σχολεία.

Δείτε πώς αντιδρά η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα παιδείας κ.Α.Διαμαντοπούλου:

"Σήμερα παρακολουθήσαμε μία ακόμα επικοινωνιακή προσπάθεια ωραιοποίησης του έργου του υπουργού Παιδείας .

Τα ωραιοποιημένα ψέματα όμως, έχουν και αδιάψευστες αλήθειες!

Τί μας είπε ο υπουργός;

«Φέτος για πρώτη φορά τα βιβλία περιμένουν τους μαθητές». Η αλήθεια είναι ότι, η κυβέρνηση δεν κατάφερε το ακατόρθωτο. Τα παιδιά το 2003 παρέλαβαν τα βιβλία την ημέρα του Αγιασμού. Από το 2004 μέχρι σήμερα τα βιβλία παραδίδονταν με μεγάλη καθυστέρηση. Φέτος, λοιπόν, το Υπουργείο κατάφερε να γυρίσει στο 2003. Θα πανηγυρίζαμε, εάν στο «έξυπνο σχολείο» που εξαγγέλλει η κυβέρνηση, τους μαθητές περίμεναν υπολογιστές και όχι το αυτονόητο."

Η ρίψη αυγού τιμωρείται, η ρίψη καρκινιγόνων χημικών όχι...

Την ευθύνη για την... αυγοβολή κατά του υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη Μαν. Όθωνα, πριν από λίγες μέρες, στο Ρέθυμνο, αναλαμβάνει η ιστορικός κ. Μαρίνα Δημητριάδου, με κείμενο που απέστειλε στο enet.gr (κείμενο το οποίο έχει αναρτήσει και σε blog, που δημιούργησε επί τούτου).

Η κ Δημητριάδου αναφέρει:

Μ. Οθωνας (φωτογραφία αρχείου) "Προβληματίστηκα αν θα έπρεπε να συνεχίσω αυτή την ιστορία αυγοβολής που έλαβε χώρα ένα κυριακάτικο πρωινό (25/9/2011) στη μαρίνα Ρεθύμνου με δράστρια εμένα και θύμα τον κ. Όθωνα, βουλευτή Ρεθύμνου και υφυπουργό του υπουργείου Δήθεν Προστασίας του Πολίτη. Αλλά φαίνεται πως τη συνεχίζει ο ίδιος ο κ. Όθωνας έχοντας υποβάλει μήνυση εναντίον μου για προσβολή της τιμής του (και επιπλέον δηλώνοντας παράσταση πολιτικής αγωγής για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης εν ολίγοις επιφυλάσσεται να μου ζητήσει χρήματα στο μέλλον!!!). Προβληματίστηκα επίσης για το ύφος που θα ήθελα να έχει ένα τέτοιο κείμενο: χιουμοριστικό ή σοβαρό; Η υπόθεση έχει και τα δύο, επομένως το ίδιο θα συμβεί και στο κείμενο.

Την Κυριακή το πρωί ο κ. Όθωνας ήρθε να μας μιλήσει για την αξία του ποδηλάτου στη ζωή μας! Ενώ καταποντίζεται η χώρα, ο εκπρόσωπος του Ρεθύμνου θεώρησε ότι αυτός ήταν ο καταλληλότερος τρόπος να πλησιάσει τους ψηφοφόρους του σε αυτές τις δύσκολες ώρες που κρίνεται η αξιοπιστία της κυβέρνησης. Ίσως βέβαια να ήταν όντως ο καταλληλότερος να το κάνει, καθώς μας έχουν κάνει τη ζωή ποδήλατο. Ίσως ήγγικεν η ώρα να αναβαθμιστεί ο ρόλος του ποδηλάτου στη ζωή μας, γιατί σύντομα δεν θα υπάρχουν λεφτά για βενζίνη και για τέλη κυκλοφορίας. Θεώρησα τουλάχιστον προκλητική αυτή την επιλογή του η οποία και προκάλεσε τη δική μου αντίδραση. Και είπα αφού μπήκα στο χορό να χορέψω λίγο ακόμη. Άλλωστε εγώ δεν έχω τίποτα για να το χάσω.

Την Κυριακή πέρασα οχτώ ώρες στο κρατητήριο λόγω αυγοβολής! Και ο κ. Όθωνας που κατ’ εξακολούθηση πνίγει το Σύνταγμα στα χημικά δεν έχει περάσει ούτε μία ώρα στο κρατητήριο για πρόκληση σωματικής και ψυχικής βλάβης σε βάρος χιλιάδων πολιτών που διαδηλώνουν ενάντια στην ψήφιση μέτρων και νόμων που υποβαθμίζουν περαιτέρω τη ζωή, την εργασία και την αξιοπρέπειά τους. Χημικά που αποδεδειγμένα έχουν κριθεί καρκινογόνα και απαγορεύονται σε καιρό πολέμου, επιτρέπονται σε καιρό ειρήνης. Και στατιστικά η δήθεν σοσιαλιστική και δήθεν δημοκρατική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει κάνει κατάχρηση χρησιμοποιώντας τα πλέον σχεδόν σε κάθε πορεία. Γιατί άραγε δεν υπάρχει αυτεπάγγελτη έγκληση κατά παντός υπευθύνου για εμπρόθετη πρόκληση σωματικών και ψυχικών βλαβών από ξυλοκόπημα και χρήση χημικών; Γιατί πέρασα εγώ λόγω αυγοβολής οχτώ ώρες στο κρατητήριο κι εκείνος καμία; Είναι γνωστό ότι μια μάσκα αυγού ωφελεί το τριχωτό της κεφαλής. Από την άλλη τα δακρυγόνα και τα κλομπ καθόλου!

Θίχτηκε ο κ. Όθωνας γιατί τον αποκάλεσα προδότη και δοσίλογο. Την ίδια ώρα προσπαθεί να μας πείσει ότι όπως το ποδήλατο έτσι και τα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση είναι αναγκαία. Μήπως επιπλέον ψεύδεται ο κ. Όθωνας; Όπως ομολογείται στις εκθέσεις της Τράπεζας της Ελλάδος (Έκθεση του Διοικητή για το 2010 και έκθεση για τη Νομισματική Πολιτική 2010-2011), για να μείνουμε στα καθ’ ημάς και να μην παραπέμψω στις εκθέσεις του ΔΝΤ, της Ε.Ε και του ΟΟΣΑ, η ένταση της οικονομικής κρίσης, της μείωσης των εισοδημάτων και της τεράστιας αύξησης της ανεργίας που βιώνει η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων αυτής της χώρας είναι αποτέλεσμα των μέτρων που πήρε η κυβέρνηση, δηλαδή της πολιτικής βούλησης να δημιουργηθεί ύφεση για να γίνει η «εσωτερική υποτίμηση», όπως λένε οι οικονομολόγοι. Η δημιουργία ύφεσης λοιπόν είναι μια πολιτική απόφαση της κυβέρνησης με όλες τις τραγικές συνέπειες που έχει για τον πληθυσμό αυτής της χώρας. Μήπως λοιπόν τα κοσμητικά που απέδωσα στον κ. Όθωνα εκείνο το κυριακάτικο πρωινό δεν εμπίπτουν στην κατηγορία της εξύβρισης αλλά συνιστούν χαρακτηρισμούς που περιγράφουν την πραγματικότητα, και ίσως θα μπορούσα να κριθώ ακόμη και επιεικής; Και τελικά, όταν μιλάμε για δημόσια πρόσωπα, πού σταματάει η κριτική και πού αρχίζει η εξύβριση; Μήπως η μήνυση που μου κατέθεσε ο κ. Όθωνας αποσκοπεί σε φίμωση οποιασδήποτε κριτικής θα μπορούσε να ασκηθεί στην κυβέρνηση;

Γεννήθηκα στην Αθήνα πριν 33 χρόνια κι έχω ζήσει σχεδόν όλη μου τη ζωή στην Ελλάδα (με κάποια μικρά διαλείμματα στο εξωτερικό). Δεν ξέρω γιατί υπερτονίστηκε η κυπριακή μου καταγωγή και γιατί θεωρήθηκα ξένη, την ίδια στιγμή που υπάρχει όλη αυτή τη φιλολογία περί αδελφότητας Ελλήνων και Κυπρίων με την ευκαιρία της εξόρυξης του φυσικού αερίου. Έγιναν ξένοι οι «αδερφοί»; Άραγε πώς μπορεί να θεωρηθεί ξένος οποιοσδήποτε εργάζεται, δημιουργεί και προσπαθεί να ζήσει τη ζωή του με αξιοπρέπεια σε οποιοδήποτε τόπο; Ποιος τους έχει βάλει αυτούς τους διαχωρισμούς και γιατί; Ποιους τελικά ωφελούν;

Είχα την ευτυχία να σπουδάσω Ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Και είχα ακόμη μεγαλύτερη ευτυχία να συνεχίσω για μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο οποίο κάνω το διδακτορικό μου. Έχω την τύχη να γνωρίσω εξαιρετικούς επιστήμονες που εργάζονται στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και έχουν δημιουργήσει ιδανικές συνθήκες για σπουδή, έρευνα και διάλογο. Η κυβέρνηση στην οποία έχει νευραλγική θέση ο κ. Όθωνας έχει κρίνει τους καθηγητές μου αναξιόπιστους, τους φοιτητές που αγωνίζονται ενάντια στην κατάργηση του πανεπιστημίου μειοψηφίες. Και ο κ. Όθωνας ως βουλευτής Ρεθύμνου όφειλε να γνωρίζει ότι το Πανεπιστήμιο Κρήτης είχε κάνει συγκεκριμένες προτάσεις για το νέο νόμο πλαίσιο που αγνοήθηκαν παντελώς. Ψεύδεται η αρμόδια υπουργός ότι δεν της έγιναν προτάσεις. Ψεύδεται ότι έκανε διάλογο. Για το δικό μας πανεπιστήμιο την παραπέμπω στην ιστοσελίδα του, στην περίπτωση που λόγω φόρτου εργασίας πέταξε κατά λάθος το αντίτυπο που της απεστάλη. Άλλοι είναι αναξιόπιστοι και κατασπαταλούν το δημόσιο χρήμα και όχι οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι. Όντως υπάρχουν παρατυπίες και όντως υπάρχει σε αρκετές περιπτώσεις παράβαση δεοντολογίας. Μήπως όμως θα καταργούσαμε όλη τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση επειδή υπάρχουν τριάντα κακοί καθηγητές; Η βουλή έχει συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό ανάξιων βουλευτών από το αντίστοιχο ανάξιων καθηγητών στα πανεπιστήμια. Τι κάνουμε σε αυτή την περίπτωση άραγε; Το ελληνικό πανεπιστήμιο είναι ίσως ο μόνος πραγματικά δημοκρατικός κρατικός θεσμός. Κανένας λειτουργός του δεν είναι διορισμένος, κανένα όργανό του δεν έχει την απόλυτη εξουσία και κάθε όργανο ελέγχεται από άλλα. Και ως δημοκρατικός θεσμός έχει όλα τα προβλήματα που έχει μια δημοκρατία. Μήπως τελικά έχουν με τη δημοκρατία πρόβλημα οι κ. βουλευτές που το ψήφισαν καταργώντας την στο ελληνικό πανεπιστήμιο;

Ο δήμαρχος Ρεθύμνου (με τον οποίο είμαστε παλιοί γνώριμοι) ειρωνεύτηκε λέγοντας ότι είμαι 33 χρονών φοιτήτρια και αυτό τα λέει όλα. Ακόμη κι έτσι να ήταν, προς τι η ειρωνεία κ. Μαρινάκη; Ποιο είναι τελικά το πρόβλημα που δημιουργούν οι αποκαλούμενοι «αιώνιοι» φοιτητές; Πότε υπήρξε μια πολιτική υποτροφιών στο ελληνικό πανεπιστήμιο για να μπορεί το κράτος να μας βάλει χρονικό όριο στις σπουδές μας; Σε τι επιβαρύνει κάποιος που συνεχίζει να σπουδάζει όταν μετά τα έξι χρόνια φοίτησης δεν δικαιούται καμία απολύτως φοιτητική παροχή; Πιάνει χώρο στα αμφιθέατρα άραγε; Ας σταματήσει επιτέλους αυτή η συζήτηση που αποπροσανατολίζει τον κόσμο από τα πραγματικά και υπαρκτά προβλήματα του πανεπιστημίου. Δεν είναι ντροπή ούτε βάρος κάποιος που σπουδάζει πολλά χρόνια κάνοντας και άλλα πράγματα στη ζωή του. Άλλα είναι ντροπή και βάρος.

Η κυβέρνηση στην οποία έχει νευραλγική θέση ο κ. Όθωνας, με έχει χαρακτηρίσει λοιπόν αναξιόπιστη και επιπλέον κλέφτρα. «Μαζί τα φάγαμε», είπε ο κ. Πάγκαλος, και αναίσχυντα συνεχίζει να υποστηρίζει τη δήλωσή του μην έχοντας ανακαλέσει. Ο κ. Όθωνας συμφωνεί, καθώς δεν έσπευσε να υπερασπίσει την εντιμότητά μου. Μήπως δεν ξέρει λοιπόν ότι δεν έχω κανένα περιουσιακό στοιχείο; Ότι δουλεύω από τα 23 μου και έχω δύο μήνες ένσημα; Ότι ζω με 400 ευρώ το μήνα γιατί έχω προσπαθήσει να δουλεύω στο αντικείμενο που έχω σπουδάσει;

Μου το έχει πει ο κ. Όθωνας και η κυβέρνησή του: οι ανθρωπιστικές επιστήμες δεν είναι απαραίτητο συστατικό ενός πολιτισμού. Δεν παράγουν πολιτισμό. Ποιος σπουδάζει πλέον ιστορία, κοινωνιολογία, αρχαιολογία, ανθρωπολογία και όλα τα συναφή; Μήπως είμαστε περιθωριακοί και ρομαντικοί όλοι εμείς που θεωρούμε ακόμη αυτά τα αντικείμενα σημαντικά; Είναι πολυτέλεια μου λέει ο κ. Όθωνας και να τα παρατήσω. Ίσως και να μην έχει άδικο. Αλλά δεν είχα ποτέ περισσότερα για να τα επιθυμώ. Και προτιμώ να ζήσω τη μικρή ζωή μου με αξιοπρέπεια χωρίς να υπακούω στις προσταγές τις αγοράς. Θα αναγκαστώ βέβαια γιατί πλέον τα περιθώρια στενεύουν και με ωραίες ιδέες δεν γεμίζει το τσουκάλι. Μα όσο μπορώ θα αντισταθώ και θα συνεχίσω το διδακτορικό μου και ας ξέρω πως ποτέ δεν θα καταφέρω να ασχοληθώ με την έρευνα παρόλο που θα μπορούσα να είμαι καλή (να επισημάνω ότι όλα τα ερευνητικά ιδρύματα της χώρας είναι υποψήφια για την εφαρμογή του μέτρου της εργασιακής εφεδρείας). Με καταδίκασε σε δυσπραγία βλέπετε ο κ. Όθωνας και η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει, παρόλη την επιθυμία μου να προσφέρω. Έχει μειώσει το αντικείμενό μου, τη δουλειά μου, το μέλλον μου. Μου έχει απαγορέψει να ονειρεύομαι. Έχει φορτώσει στην πλάτη μου ένα χρέος με το οποίο δεν έχω καμία σχέση. Και επιπλέον μου έχει κάνει μήνυση γιατί του πέταξα ένα αυγό, επιφυλασσόμενος να μου ζητήσει ακόμη και χρηματική ικανοποίηση!

Ο κ. Όθωνας σε δηλώσεις του προεκλογικά έλεγε, όπως και ο κ. πρωθυπουργός, ότι λεφτά υπάρχουν. Άραγε πραγματικά δεν ήξερε; Και αν ναι, μετά που έμαθε γιατί δεν παραιτήθηκε ως όφειλε ζητώντας τη διενέργεια εκλογών για την ανανέωση της εντολής του λαού που δεν ψήφισε την τωρινή κυβέρνηση για αυτά που κάνει. Ο κ. Όθωνας είναι μέλος μιας παράνομης κυβέρνησης που συνεχίζει να βρίσκεται στην εξουσία υπό την απειλή δακρυγόνων, απολύσεων, μειώσεων των μισθών, ανεργίας, λογοκρισίας και μηνύσεων για αυγοβολή. Αν είχε τη στοιχειώδη ευθιξία θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί εδώ και καιρό.

Και να μη μου πει ότι είμαι υποκινούμενη από τίποτα σκοτεινές και αόρατες δυνάμεις. Ούτε τα στρουμφάκια ούτε οι τζεντάι βρίσκονται πίσω μου. Καιρό τώρα υπάρχει αυτή η παραφιλολογία ότι όσοι δεν ανήκουμε σε συγκεκριμένες πολιτικές ομάδες είμαστε κατευθυνόμενοι.Ούτε κατευθυνόμενοι είμαστε ούτε πιόνια. Ζούμε, βλέπουμε, κρίνουμε, αποφασίζουμε και δρούμε.

Όταν είπα ότι ήθελα να γράψω αυτό το κείμενο, φίλοι με παρότρυναν να το ξανασκεφτώ. Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη είναι αυτός και όχι παίξε γέλασε. Μπορεί να με βλάψει από την υπερβολική του επιθυμία να με προστατεύσει. Μα στοιχείο απαραίτητο μιας υγιούς δημοκρατίας δεν είναι και η κριτική και ο διάλογος; Επιτρέπει ακόμη το διάλογο η κυβέρνηση; Ή η μοναδική απάντηση στις αγωνιώδεις εκκλήσεις των κατοίκων της Ελλάδας για διάλογο απαντώνται με κλομπ και δακρυγόνα; Ο δικός μας διάλογος με τον κ. Όθωνα θα κριθεί στο δικαστήριο. Αν βέβαια καταδεχτεί να παραβρεθεί στην εκδίκαση της μήνυσης που μου έχει καταθέσει. Μήπως δεν αντέχουν οι πολιτικοί μας στην κριτική; Μήπως πρέπει να φοβόμαστε για κυρώσεις όταν δικαίως --όπως παραδέχεται και ο ίδιος-- διαμαρτυρόμαστε και ασκούμε κριτική; Μήπως ήδη φοβόμαστε και δεν μιλάμε; Και μήπως αυτός ο φόβος δεν αρμόζει σε δημοκρατικά καθεστώτα; Μήπως τότε έχουμε πλέον άλλο πολίτευμα; Ολιγαρχία; Δικτατορία;

Τέλος να κλείσω με μια ερώτηση που μου κάνουν δημοσιογράφοι. Με ρωτούν αν θα το ξαναέκανα. Είμαι υπόδικη για πράξη που έχω ήδη κάνει, παραδεχτεί και αναλάβει τις ευθύνες. Αυτή είναι ερώτηση για δημοσκόπηση. «Τι θα κάνατε σε έναν υπουργό αν σας δινόταν η ευκαιρία να του κάνετε κάτι;» Σε καμιά περίπτωση δεν προτείνω την αυγοβολή ως πολιτική στάση και μορφή κοινωνικού αγώνα! Και πραγματικά δεν ξέρω πώς πρέπει να αντιδρώ όταν με σταματάει κόσμος στο Ρέθυμνο και μου δίνει συγχαρητήρια, τη στιγμή που θεωρώ πως έχω κάνει πιο αξιόλογα πράγματα από το να πετάξω ένα αυγό και δεν έτυχαν ανάλογης υποδοχής! Για μένα το θέμα θεωρείται λήξαν. Οι καιροί που ζούμε είναι πάρα πολύ δύσκολοι και οι επιλογές που έχουμε είναι θαρρώ δύο: ή θα συνεχίσουμε να στρεφόμαστε ο καθένας εναντίον όλων των άλλων ή θα οικοδομήσουμε σχέσεις αλληλεγγύης και να αγωνιστούμε μαζί για ένα παρόν με ποιότητα (και όχι επίφαση αφθονίας με διακοποδάνεια). Κι ας αρχίσουμε με τη μαζική άρνηση πληρωμής της του κεφαλικού φόρου (εισφορά «αλληλεγγύης» θα μπορούσε να ονομαστεί μόνο αν προοριζόταν για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, και κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει). Η ζωή μας είναι πολύ μικρή για να μην τη ζούμε με αξιοπρέπεια...

Υ.Γ. Για να αποσαφηνίσω αυτό το σημείο στα βίντεο που συμβάλλει στη φαιδρότητα του όλου επεισοδίου, το «ωχ σόρρυ» που ακούγεται δεν απευθύνεται προφανώς στον κ. Όθωνα, αλλά σε έναν κύριο που βρισκόταν πίσω του και ίσως «έφαγε» το δεύτερο αυγό. Αν τον πέτυχα, του ζητώ ειλικρινά συγγνώμη. Και κάτι τελευταίο. Στην κατ’ ιδίαν συνομιλία μας με τον κ. υπουργό, το μόνο που με ρώτησε ήταν αν χρειάζομαι ψυχολόγο και τίποτε άλλο. Αυτή ήταν «η συζήτηση σε πολύ καλό κλίμα» που ακολούθησε το περιστατικό, σύμφωνα με το σχόλιο του κυβερνητικού εκπροσώπου. Τα σχόλια δικά σας".

enet.gr, 28/9/2011

«Μπαμπά, γιατί με χτύπησε;»

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ «Μπαμπά, γιατί με χτύπησε ο κύριος;» αναρωτήθηκε, σοκαρισμένη ακόμα, η οκτάχρονη Μελίνα. «Δεν καταλαβαίνω γιατί». Λίγο μετά το χτύπημα της μικρής από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε τον παιδικό τρόμο και η φωτογραφία της, γαντζωμένη στην αγκαλιά του πατέρα της, δημοσιεύθηκε στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της «Ε» προκαλώντας αίσθηση.

Το όνομά της Μελίνα. Πρόκειται για την οκτάχρονη που χτυπήθηκε την Κυριακή από δυνάμεις των ΜΑΤ, ενώ η φωτογραφία της, στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της «Ε» γαντζωμένη στην αγκαλιά του πατέρα της, προκάλεσε πληθώρα αντιδράσεων και πολλές αναδημοσιεύσεις στο Διαδίκτυο
Στις εύλογες απορίες της κόρης του, ο μπαμπάς της προσπάθησε να εξηγήσει τα... ανεξήγητα. Σίγουρα, ένας κύριος δεν χτυπάει ποτέ, τουλάχιστον ένα μικρό παιδί. Στη συνέχεια, πως «ήρθαμε εδώ για να διαμαρτυρηθούμε για κάποιες αποφάσεις που παίρνουν εκεί μέσα (σ.σ. Βουλή) και που κάθε μέρα μειώνουν τα λεφτά που παίρνει ο μπαμπάς και η μαμά». Και ενώ η ειρηνική διαμαρτυρία τους στο Σύνταγμα την περασμένη Κυριακή δεν είχε καν αρχίσει, οι «κύριοι» με τα πράσινα τους επιτέθηκαν αναίτια, ενώ ένας από αυτούς, με την ασπίδα που πάνω γράφει «Αστυνομία/Police», χτύπησε τη μικρή Μελίνα δυνατά στο πρόσωπο.

Ο πατέρας της, ο Ηλίας Βρεττάκος, μπορεί να είναι αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, όμως στο Σύνταγμα την Κυριακή βρέθηκε χωρίς τη συνδικαλιστική του ιδιότητα. «Ηρθαμε οικογενειακά». Αφορμή για την αναίτια επίθεση που δέχτηκαν ήταν «απλά ότι βρισκόμασταν εκεί», όπως καταγγέλλουν και τα μέλη του κινήματος «Δεν Πληρώνω» που διοργάνωναν τη συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

«Τα ΜΑΤ θέλανε να φύγουμε από το πεζοδρόμιο» συνεχίζει ο κ. Βρεττάκος. «Να μας διώξουν. Ετρεξαν κατά πάνω μας. Μας φώναζαν, έβριζαν και με τις ασπίδες τους άρχισαν να μας σπρώχνουν βίαια. Χτύπησαν την κόρη μου με την ασπίδα στη γνάθο. Αυτή άρχισε να κλαίει. Την πήρα στην αγκαλιά μου και προσπάθησα να φύγω. Ετρεμε ολόκληρη. Με έσφιγγε δυνατά και δεν με άφηνε. Εγώ ήμουν εξοργισμένος και η κόρη μου φοβισμένη». Λίγο αργότερα, μόλις η μικρή ηρέμησε, την είδε ένας φίλος γιατρός που βρισκόταν εκεί και τον καθησύχασε.

«Γιατί τέτοια βαναυσότητα σήμερα στο μικρό παιδί μου; Γιατί τέτοια βαναυσότητα απέναντι σε τόσο κόσμο»; αναρωτιέται ο Ηλίας Βρεττάκος, προσπαθώντας τώρα ο ίδιος να εξηγήσει τα ανεξήγητα. «Θέλουν να μας τρομοκρατήσουν. Να μη διαμαρτύρεται κανείς. Να υποταχθούν όλοι. Γι' αυτό γίνεται τέτοια προσπάθεια άγριας καταστολής». Στην κόρη του βέβαια, που τον ρώτησε λίγο μετά το χτύπημα που δέχτηκε από τις δυνάμεις καταστολής, «μπαμπά, τι θα γίνει άμα χτυπήσουν όλα τα παιδάκια;» προσπαθεί να βρει απαντήσεις ανάλογες της ηλικίας της. Προσπαθεί να της εξηγήσει πως οι άνθρωποι στη συγκεκριμένη συγκυρία βγάζουν το χειρότερό τους εαυτό.

«Εμείς δώσαμε αγώνες για να βελτιωθεί η ζωή μας। Στην κόρη μου κάθε βράδυ διηγούμαι αυτές τις ιστορίες. Για τους κοινωνικούς αγώνες, τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν και πως η Βουλή είναι ο ναός της Δημοκρατίας. Τώρα όμως έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Ο κόσμος της έχει γυρίσει ανάποδα παρ' όλο που δεν είναι σε ηλικία να έχει συνείδηση των πραγμάτων. Είναι λες και ζούμε στις μαύρες εποχές της χούντας. Να σε τσαλαπατάνε όπως τσαλαπατάνε την ελευθερία σου και τη δημοκρατία».
Φίλιππος Μαρούγκας

Και μην ξεχάσεις βλάκα Έλληνα να πας να τους πληρώσεις!

Ο απίθανος διαγωνισμός για το Ινστιτούτο Νεολαίας με τους 150... πράσινους επιτυχόντες και ...η κ. Υπουργός

ΜΙΑ ΔΙΑΤΡΗΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΥΠΟ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ

Προσλήψεις από άλλον πλανήτη

Ο απίθανος διαγωνισμός για το Ινστιτούτο Νεολαίας με τους 150... πράσινους επιτυχόντες ακυρώθηκε λόγω καταγγελιών

Της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΣΙΟΥΤΗ siouti@enet.gr

Εκατόν πενήντα προσλήψεις με διαδικασίες εκτός ΑΣΕΠ επιχείρησε να κάνει, εν μέσω θέρους, ο εποπτευόμενος από το υπουργείο Παιδείας οργανισμός «Ινστιτούτο Νεολαίας», παρ' ότι βρίσκεται στη λίστα με τους υπό κατάργηση οργανισμούς.

Η υπουργός Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Νεολαίας, το οποίο εποπτεύει, μαζί με τον πρώην πρόεδρο, Κυριάκο Πιερακκάκη. Υστερα από πλήθος καταγγελιών περί απόπειρας διορισμού «ημετέρων» και ενστάσεις για τον τρόπο επιλογής (οι εξεταζόμενοι διαγωνίστηκαν ηλεκτρονικά από το σπίτι τους) κι ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, το θέμα είχε φτάσει και στ' αφτιά των αρμοδίων της τρόικας, ο διαγωνισμός, όπως αναφέρουν από το υπουργείο Παιδείας, τελικά ακυρώνεται. Η επίσημη δικαιολογία είναι ότι δεν υπάρχουν χρήματα για να προχωρήσουν τα προγράμματα για τα οποία θα γίνονταν οι προσλήψεις.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στις αρχές του περασμένου Ιουνίου (4/6/2011) ο Θ. Πάγκαλος έδωσε στη δημοσιότητα τη λίστα με τους πρώτους 135 οργανισμούς που θα καταργούνταν ή θα συγχωνεύονταν. Ανάμεσά τους βρισκόταν και το «Ινστιτούτο Νεολαίας» που υπάγεται στο υπουργείο Παιδείας. Ενα μήνα μετά ((4/7/2011) το υπό κατάργηση «Ινστιτούτο Νεολαίας» προκήρυξε 150 νέες προσλήψεις για «τη στήριξη της νεανικής επιχειρηματικότητας». Με αυτήν ζητούνταν απόφοιτοι ΑΕΙ, ΤΕΙ και λυκείου έως 45 ετών.

Τι δουλειά θα έκαναν οι προσληφθέντες; Σύμφωνα με την περιγραφή του Ινστιτούτου, θα παρείχαν πληροφορίες σε νέους που θέλουν να γίνουν επιχειρηματίες σχετικά με το πλαίσιο που αφορά την ίδρυση νέων επιχειρήσεων. Επίσης, θα στελέχωναν γραφεία επαφής με το κοινό και θα σχεδίαζαν εκδηλώσεις για τη νεανική επιχειρηματικότητα. Συνεργάτες της Αννας Διαμαντοπούλου αναφέρουν ότι η ιδέα γεννήθηκε στην υπουργό ύστερα από επίσκεψή της στη Σίλικον Βάλεϊ.

Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε στις 28 και 29 Ιουλίου και για τις 150 θέσεις το Ινστιτούτο δέχθηκε 4.369 αιτήσεις. Οι υποψήφιοι πέρασαν από ηλεκτρονική δοκιμασία αξιολόγησης δεξιοτήτων, η οποία έγινε από τον υπολογιστή του σπιτιού τους. Στη συνέχεια οι επιτυχόντες της δοκιμασίας θα περνούσαν από προφορική συνέντευξη με τη οποία θα γινόταν και η τελική επιλογή. Οι διαδικασίες αυτές όμως θεωρήθηκαν αδιαφανείς και διαβλητές από πολλούς υποψήφιους, οι οποίοι (ειδικά μετά τη δημοσιοποίηση της λίστας των επιτυχόντων, στην οποία βρίσκονταν συγκεκριμένα μέλη της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ, συγγενείς και φίλοι) υπέβαλαν ενστάσεις (50 ευρώ η μία κόστιζαν) και κατήγγειλαν τον διαγωνισμό.

Ο Γ. Π. (επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του) που διαθέτει πτυχίο, μεταπτυχιακό και δέκα χρόνια εργασιακής εμπειρίας ως σύμβουλος επιχειρήσεων, είναι ένας από τους συμμετέχοντες στον διαγωνισμό που δεν πέρασε και κατήγγειλε τη διαδικασία. «Οι ερωτήσεις ήταν παντελώς άσχετες με το αντικείμενο, αφορούσαν μαθηματικά, τριγωνομετρία κ.ά., ενώ ο καθένας μπορούσε να έχει δίπλα του καθηγητές, βιβλία, βοηθήματα και οποιονδήποτε ήθελε για να τον βοηθήσει, καθώς απαντούσε από το σπίτι. Η εξέταση παρότι κρατούσε μόνο 35 λεπτά από την ώρα που ξεκινούσες, έδινε τη δυνατότητα να εξεταστείς όποτε ήθελες μέσα σε ένα τρίωρο, οπότε κάλλιστα κάποιος μπορούσε να δώσει τα θέματα σε έναν φίλο ή συγγενή του και αυτός να μπει στο σύστημα προετοιμασμένος».

Ο Γ. Π. ισχυρίζεται ότι ανάμεσα στους επιτυχόντες υπάρχουν πολλά μέλη της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ αλλά και γιοι και κόρες συνδικαλιστών του κυβερνώντος κόμματος. Καταγγέλλει μάλιστα ότι οι τρεις επιτυχόντες του νομού Κοζάνης (εκλογική περιφέρεια της υπουργού) ανήκουν και οι τρεις στο ΠΑΣΟΚ.

Η «Κ.Ε.» επιχείρησε να θέσει τα σχετικά ερωτήματα στον πρόεδρο του υπό κατάργηση ινστιτούτου, Μ. Γεωργακά, αλλά εκείνος επικαλέστηκε φόρτο εργασίας και μας παρέπεμψε στο νομικό σύμβουλο, Χαρ. Συμεωνίδη.

Ο νομικός σύμβουλος του «Ινστιτούτου Νεολαίας» όταν ρωτήθηκε γιατί προκήρυξαν προσλήψεις αφού το Ινστιτούτο θα καταργούνταν, απάντησε ότι «οποιοδήποτε έργο ήταν σε εξέλιξη, θα το συνέχιζε ο φορέας που θα υποκαθιστούσε το Ινστιτούτο, όπως και τα υπόλοιπα που τρέχουν ήδη».

Οσον αφορά τις πληροφορίες που θέλουν τον διαγωνισμό να ακυρώνεται μετά τις καταγγελίες και τις ενστάσεις που έχουν γίνει, ο κ. Συμεωνίδης επικαλείται ως λόγο ματαίωσης τη μείωση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ στα συγχρηματοδοτούμενα έργα.

«Οι προσλήψεις αυτές είχαν δρομολογηθεί από το Φλεβάρη» αναφέρει συνεργάτης της υπουργού Παιδείας, η οποία επιβεβαιώνει ότι ο διαγωνισμός θ' ακυρωθεί και υποστηρίζει ότι τα κονδύλια που αξιοποιεί το ινστιτούτο «είναι κυρίως του ΕΣΠΑ».

Επιφυλάξεις για την απόπειρα προσλήψεων με το συγκεκριμένο τρόπο, ωστόσο, έχουν κρατήσει -με εμφανή τρόπο- ακόμα και στελέχη της Ν. ΠΑΣΟΚ, όπως η υπεύθυνη του τομέα Παιδείας, Κική Παπαδάκη. «Σε μια περίοδο που ο πολίτης έχει πολλά ερωτηματικά για τον τρόπο διαχείρισης του δημόσιου χρήματος, καθένας που φέρει την πολιτική ευθύνη, πρέπει να δίνει απαντήσεις, όπου υπάρχουν κενά» δηλώνει.

Θόρυβος όμως είχε δημιουργηθεί και για τον πρώην πρόεδρο του Ινστιτούτου, Κυρ. Πιερακκάκη, όταν αναφέρθηκε ότι υπηρετούσε ταυτόχρονα τη στρατιωτική του θητεία, καθώς και για τη διαδικασία αντικατάστασής του -εκτός opengov. Ο Χ. Συμεωνίδης αναφέρει ότι ο πρώην πρόεδρος έφυγε, γιατί έπρεπε να «υπηρετήσει την πατρίδα» και, τι πιο απλό; Αντικαταστάθηκε από τον δεύτερο τη τάξει στο διοικητικό συμβούλιο. Ο νομικός σύμβουλος του ινστιτούτου δηλώνει μάλιστα ότι ο πρόεδρος του δ.σ. Μ. Γεωργακάς και τα υπόλοιπα μέλη εργάζονται από το πρωί μέχρι το βράδυ, αφιλοκερδώς, χωρίς να πληρώνονται .

Με μια ματιά στην ιστοσελίδα diavgeia.gr (που μόνο ελάχιστα κυβερνητικά έξοδα ανεβαίνουν τελικά) βρίσκει κανείς πάντως, αρκετά τσουχτερούς λογαριασμούς κινητών των στελεχών του Ινστιτούτου που πληρώνονται από το Δημόσιο, αλλά και πλήθος άλλων δαπανών με ενδιαφέρον για έναν υπό κατάργηση οργανισμό, όπως μεμονωμένες προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ, εκμίσθωση εκκλησιαστικών ακινήτων κ.ά.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 25/9/2011

«Βαράτε ωρέ παλιόγυφτοι!», του Ανδρέα Κατσούλα

Είναι κάπου στα 1807 στα Γιάννενα του Αλί Πασά. Ο τύραννος μετά από πολλές και μακροχρόνιες προσπάθειες καταφέρνει να συλλάβει – με προδοσία πάντα - τον μεγαλύτερο ήρωα που γέννησε ως τότε αυτός ο τόπος και δηλωμένο εχθρό του Πασά, τον Κατσαντώνη, μαζί με τα παλικάρια του. Μαζί του πιάνει και τον αδελφό του ήρωα – τον άγνωστο σε πολλούς – Χασιώτη.

Στην αρχή ο τύραννος προσπαθεί με μαλαγανιές και μπαμπεσιές να κάνει τον ήρωα Κατσαντώνη να προσκυνήσει. Και τι δεν του τάζει! Κτήματα, λεφτά, βιλαέτια, ολόκληρο το Αρματολίκι του Ξηρομέρου και των Αγράφων! Αρκεί μονάχα να προσκυνήσει τον Πασά. Ο Κατσαντώνης, παιδί του λαού, γέννημα θρέμμα της κλεφτουριάς, μεγαλωμένος με το θρύλο του Θεμιστοκλή και του Μιλτιάδη, του Αριστείδη και του Μεγαλέξαντρου ΔΕΝ προσκυνάει!

Αφού απέτυχε ο τύραννος με τη μαλαγανιά αρχίζει τις απειλές και τις φοβέρες:

«Θα σε χαλάσω ωρέ Κατσαντώνη. Θα ξεπαστρέψω τις φαμιλιές σας, θα κάψω τα χωριά σας, θα ξεπαστρέψω τον τόπο σας. Μήτε ρουθούνι ρωμέικο δεν θα μείνει. Προσκύνησέ με και θα τα ξεχάσω όλα». Τίποτα.

Αφού είδε κι απόειδε πως μ’ αυτόν τον σατανά δεν θα τα βγάλει πέρα, έπαιξε και το τελευταίο του χαρτί. Κάποτε ο ήρωας κατάφερε με δόλο να αρπάξει ένα μεγάλο ποσό απ’ τον Πασά με την υπόσχεση να εξοπλίσει στρατό και να τον ετοιμάσει να χτυπήσει ο Πασάς το Σουλτάνο κι έτσι να γίνει αυτός κύριος των Βαλκανίων! Τώρα ο Πασάς το ζητάει πίσω.

«Γύρνα μου πίσω ωρέ Κατσαντώνη τους παράδες που σου ‘δωσα κι εγώ σ’ αφήνω ελεύθερο».

«Δεν τα ‘ χω Πασά μου. Πήρα βόλια και τροφή για τα παλικάρια μου, για να ζούμε λεύτεροι χωρίς τυράννους πάνω απ’ το κεφάλι μας!»

Τότε ο Πασάς πήρε την απόφαση να τον «χαλάσει». Η ποινή φοβερή. Διατάζει τους δήμιούς του να αλυσοδέσουν τον Κατσαντώνη και τα παλικάρια του στην αυλή του σαραγιού του, κάτω απ’ τον μεγάλο πλάτανο, και να τους σπάσουν όλα τα κόκαλα του σώματός τους με σφυρί κι αμόνι! Ο ήρωας Κατσαντώνης απ’ τις κακουχίες και τη βαριά αρρώστια λίγο άντεξε το βασανιστήριο και έγειρε λιπόθυμος. Λίγες μέρες αργότερα θα άφηνε την τελευταία του πνοή στα μπουντρούμια του Πασά.

Το πιο ηρωικό τέλος όμως το είχε ο αδελφός του Κατσαντώνη, ο Χασιώτης. Σαν έμεινε τελευταίος για το μαρτύριο φώναξε στους βασανιστές του: «Μη μ’ αγγίζετε ωρέ, κάθουμαι μοναχός μου!». Κοντά πέντε ώρες βαρούσαν τον τελευταίο μαρτυρικό ήρωα οι βασανιστές του για να τον τελειώσουν. Κι εκεί που κόντευε πια να του βγει η ψυχή, με όση δύναμη είχε απομείνει μέσα του τους φώναξε:

«Βαράτε ωρέ παλιόγυφτοι, σαν και μένα αυτός ο τόπος έχει χιλιάδες και μια μέρα θα εκδικηθούν το θάνατό μας».

Έτσι «έσβησε» ο Χασιώτης, ο κλέφτης, ο αδελφός του Κατσαντώνη. Εκείνοι προτίμησαν τον ηρωικό θάνατο, να πεθάνουν ελεύθεροι, παρά σκλάβοι και ατιμωμένοι. Προτίμησαν το μαρτύριο από τις θέσεις, τα πλούτη και τα αξιώματα του τυράννου.

Επιμύθιο για κάθε Έλληνα:

Βαράτε ωρέ παλιόγυφτοι! Είμαστε χιλιάδες και είστε μια παρέα ανίκανων, ταπεινωμένων, ανάξιων, προσκυνημένων και μισελλήνων.

Βαράτε ωρέ παλιόγυφτοι! «Ούτε τα οφίτσια, ούτε οι τιμές σας θα σας κάνουν ποτέ ανθρώπους και πατριώτες». Ι. Μακρυγιάννης.

Κι όπως λέει κι ο Πλωρίτης:

«….και τότε, θα ‘ ναι η ώρα να αναδυθεί από τα βάθη των αιώνων η πανάρχαια Νέμεση, «κολάζοντας» τους «δεινά, δεινότατα, δράσαντας» με τα πιο φρικιαστικά Τάρταρα».

Χαίρετε!

ΥΓ: Είστε που είστε για κλάματα βρε κακομοίρηδες, πολιτικάντηδες της πεντάρας, ανοίχτε τουλάχιστον καμιά ελληνική Ιστορία μπας και ξεστραβωθείτε και καταλάβετε καμιά φορά τι είναι λαός και τι Ελλάδα! Άιντε!

Πώς τα φάγαμε και δεν το καταλάβαμε...

Η θεία μου ήταν δημόσιος υπάλληλος, την διόρισε ο Σουφλιάς, παρόλο που ήταν ΠΑΣΟΚ. Είναι τώρα αγανακτισμένη συνταξιούχος. Της λέω:
-Να σου εξηγήσω πως τα φάγαμε όλοι μαζί, εσύ έτρωγες τον μισθό σου τόσα χρόνια.
-Τι λες παιδάκι μου, εγώ δούλευα.
-Στην Γερμανία την δουλειά που κάνετε μπορούν και την κάνουν το ένα τρίτο των ανθρώπων. Άρα τα δύο τρίτα κάθεστε, δεν δουλεύετε και τρώτε τον μισθό σας.
-Πώς! δουλεύαμε, πηγαίναμε όλες τις ώρες και δεν είναι πως δεν είχαμε και τι να κάνουμε.
-Ναι, αλλά όταν χρειάζονται 3 σφραγίδες, πρωτοκολλήσεις, παράβολο Δημοσίου, επικυρωμένη φωτοτυπία της ταυτότητας (ήθελα να ήξερα τι κάνουν όλες αυτές τις ηλίθιες φωτοτυπίες ταυτότητας, στο εξωτερικό δεν μου έχει ζητηθεί ποτέ κάτι τέτοιο) και 7 άνθρωποι για να γίνει μια δουλειά, ενώ στην Γερμανία την κάνουν 2, οι άλλοι 5 τα τρώνε.
-Πως τα τρώνε, αφού εργάζονται, φταίει το σύστημα.
-Δεν είπα ποιος φταίει, είπα ποιος τα έφαγε. Τα λεφτά πάνε σε μισθούς και συντάξεις δημοσίου.
-Τι λες μωρέ! τα φάγανε οι πολιτικοί και οι επιχειρηματίες.
-Δες τον προϋπολογισμό (για το 2011). Οι δαπάνες δημοσίου είναι 61 δισ, από τα οποία 24 είναι μισθοί και συντάξεις δημοσίου και 16 είναι επιχορηγήσεις ασφαλιστικών ταμείων. (Τα άλλα είναι μικρά, 4 δισ., τοπική αυτοδιοίκηση και διάφορα άλλα, ψιλά). Πληρώνουμε και άλλα 16 για τόκους από παλιά δανεικά που την περνάγαμε τόσα χρόνια. Τα έσοδα είναι 49 δισ. από φόρους. Άρα μας λείπουν 28 δισ. για φέτος. Και να μην πληρώσουμε τόκους, (βγάλε τα 16), μας λείπουν 12 δισ. (γνωστό και σαν πρωτογενές έλλειμμα). Αυτά γίνονται κάθε χρόνο και έχει μαζευτεί το εθνικό μας χρέος 450 δισ.

Και όλοι οι βουλευτές και άλλοι 300 επιχειρηματίες να έκλεβαν (που πολλοί κλέβουν φυσικά!) για να φτιάξουν 5 βίλες στην Εκάλη, ο κάθε ένας, μαζεύονται, με το ζόρι, 3-4 δισ. Να πάνε φυλακή φυσικά, αλλά δεν είναι αυτό το οικονομικό μας πρόβλημα, δεν είναι στην ίδια τάξη μεγέθους.
Ακόμη και αν οι 300 βουλευτές, και άλλοι 300 επιχειρηματίες έκλεβαν τόσα ώστε να γίνουν όλοι το ίδιο πλούσιοι με την οικογένεια Βαρδινογιάννη, πάλι θα έκλεβαν 336 δισ., που δεν φτάνει το χρέος μας των 450 δισ.).

Αν όμως τα δύο τρίτα από τα 23 δισ. σε μισθούς και συντάξεις τα τρώμε όλοι εμείς, τρώμε 14 δισ. τον χρόνο επί 30 χρόνια (από το 1980 που ξεκίνησε το πανηγύρι), βγαίνει η σωστή τάξη μεγέθους στα 400-450 δισ. που φάγαμε.
-Ναι καλά, σας έχει χαζέψει το μυαλό που ζείτε έξω και δεν καταλαβαίνετε τι γίνεται στην Ελλάδα.
-Να σου πω κιόλας, και εγώ τα έφαγα. Με 12 χρόνια δημόσιας εκπαίδευσης και άλλα 5 στο πανεπιστήμιο, ό,τι κόστισα στο κράτος το έφαγα, γιατί τώρα παράγω στο εξωτερικό. Μετά είδα κιόλας πως το μέσο κόστος ανά φοιτητή ΤΕΙ είναι 42.000 ευρώ τον χρόνο!. Άρα μόνο για σπουδές ΑΕΙ, έφαγα 200.000 ευρώ από χρήματα ελλήνων φορολογουμένων, αφού τώρα δεν παράγω τίποτε στην Ελλάδα.
-Δηλαδή όταν ο θείος σου μετά τις εκλογές, στην υπηρεσία του δεν είχε αρμοδιότητες για ένα χρόνο, αλλά πληρωνόταν, τα έκλεβε τα λεφτά;
-Δεν τα έκλεβε αλλά τα έτρωγε, γιατί δεν παρήγαγε τίποτε. Δεν φταίει φυσικά, αλλά να κατανοήσουμε πως κεντρικό πρόβλημα είναι ο τεράστιος αριθμός των δημοσίων υπάλληλων. Δεν φταίνε, ο κάθε ένας απλά βρέθηκε σε ένα σύστημα που ήταν βολικό. Σημασία στην πραγματική οικονομία έχει τι παράγεις, και δεν παράγουμε τίποτα. Αν σε πληρώνουν και δεν παράγεις, τα τρως και δεν το καταλαβαίνεις κιόλας. Μάλλον θα πρέπει να απολυθούν πολλές χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι.
-Και τι θα κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;
-Από την αρχή της κρίσης έχουν χάσει τις δουλείες τους 200.000 ιδιωτικοί υπάλληλοι. Αυτοί σίγουρα ευθύνονται για την κρίση πολύ λιγότερο από τους δημόσιους (γιατί κανείς δεν τους πληρώνει να κάθονται "χωρίς αρμοδιότητες") και κανείς δεν ρωτάει αυτοί τι θα κάνουν. Κρατάμε τους δημόσιους και ανεβάζουμε τους φόρους, που πάνε, σε μεγάλο ποσοστό, για να τους πληρώνουν και να μην παράγουν τίποτε. Οι φόροι πνίγουν την οικονομία, αυτό το ξέρει και ο τελευταίος οικονομολόγος. Θα χάσουν τις δουλειές τους άλλοι 200.000 ιδιωτικοί, για να μην τις χάσουν οι δημόσιοι.
Περιμένω τα σχόλιά σας.
M. Lakatos
(Αναδημοσίευση από την Capital.gr)