Ελληνικό Δημόσιο Σχολείο
Προς τους χρήστες: Δέχομαι την κριτική σας , όσο σκληρή και αν είναι. Επιθυμώ , όμως , αυτή να γίνεται επώνυμα.
Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012
Κυριακή 25 Μαρτίου 2012
Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012
Οι δίκες των Ηρώων, του Ανδρέα Κατσούλα
Όσα θα διαβάσεις φίλε αναγνώστη, εύκολα μπορείς να τα διασταυρώσεις και να διαπιστώσεις αν αληθεύουν.
Και θα συμφωνήσεις κι εσύ πως οι παρελάσεις και οι τιμές αποδίδονται στους πραγματικούς ΗΡΩΕΣ.
Τους «άλλους» τους έκρινε και τους κατέκρινε η ιστορία και θα εισπράττουν στους αιώνες την περιφρόνηση, το χλευασμό και την κατακραυγή του λαού μας.
2 Απρίλη 1824:
Πόλη: Αιτωλικό Αιτωλοακαρνανίας - Ναός Παναγίας
Κατηγορούμενος: Γεώργιος Καραϊσκάκης
Κατήγορος: Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Κατηγορία: Εσχάτη προδοσία, συνωμοσία κατά της πατρίδας, συνεργασία με τον εχθρό
Ποινή: Στρατιωτική καθαίρεση και εξορία
Αποσπάσματα από τη δίκη: «Αφού βγήκε η απόφαση, γυρίζει ο Καραϊσκάκης στους άλλος καπεταναίους και τους λέει:
- Αδέρφια, αν με κρίνατε δίκαια, ο Θεός να μου το στείλει στο κεφάλι ευθύς όπου θα βγω. Αν άδικα, να το στείλει στο δικό σας.
Γυρνάει έπειτα στο Μαυροκορδάτο:
- Ε, ωρέ Μαυροκορδάτε, εσύ την προδοσία μου την έγραψες στο χαρτί, μα εγώ ελπίζω να σου τη γράψω στο κούτελο, να φανεί ποιος είσαι. Να εδώ!
6 Φλεβάρη 1825:
Πόλη: Ναύπλιο – Φυλακές Ύδρας
Κατηγορούμενοι: Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και άλλοι οπλαρχηγοί
Κατήγορος: Ιωάννης Κωλλέτης
Κατηγορία: Εσχάτη προδοσία, ανταρσία, υποκίνηση σε στάση (εξέγερση), συνεργασία με τον εχθρό
Ποινή: Στρατιωτική καθαίρεση και φυλάκιση στην Ύδρα
Ιστορικά αποσπάσματα: Ο Άγγλος φιλέλληνας και ιστορικός Humphreys να πως περιγράφει τη συνάντησή του με τον Γέρο του Μοριά λίγο πριν τη φυλάκισή του:
«Βρήκα το λεβέντη γέρο σε κάποιο μικρό χωριό σιμά στην Τριπολιτσά. Έμενε σ’ ένα μισοταβανωμένο και δίχως πάτωμα σπίτι, που το μόνο έπιπλό του ήταν μια κουρελού…Με δέχτηκε θερμά. Μου είπε πως επιθυμούσε περισσότεροα πό κάθε άλλον τη συμφιλίωση, μα ο Μαυροκορδάτος και οι άλλοι προύχοντες γυρεύουν τον αφανισμό του.
«- Ας με κρίνει το έθνος κι αν βρεθώ φταίχτης, ας με δικάσουν σε θάνατο. Όχι όμως να με κρίνει μια φατρία, που γυρεύει τον ξεπεσμό και τον δικό μου και των άλλων καπεταναίων. Εμείς είμαστε οι μόνοι που σταθήκαμε πάντα λεύτεροι, εμείς δεν λείψαμε ποτέ την ώρα του κινδύνου για την πατρίδα, εμείς λευτερώσαμε με τα σπαθιά μας τούτον τον τόπο. Όταν εμείς πολεμούσαμε, αυτοί που τώρα θέλουν να μας κυβερνούν, γύρεψαν να σωθούν στη φυγή και γύρισαν τότες μονάχα, όταν μπορούσαν να απολάψουν την ασφάλεια που την κερδίσαμε με το αίμα μας…..»
5 Ιούνη 1825:
Πόλη: Αθήνα – Φυλακές Ακροπόλεως
Κατηγορούμενος: Οδυσσέας Ανδρούτσος
Κατήγορος: Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Κατηγορία: Εσχάτη προδοσία, συνεργασία με τον εχθρό
Ποινή: Στραγγαλίστηκε χωρίς δίκη στις φυλακές της Ακρόπολης από τα πρωτοπαλίκαρα του Μαυροκορδάτου, Μαμούρη, Τριανταφυλλίνα και Παπακώστα, κατ΄εντολήν του Μαυροκορδάτου
Ιστορικά αποσπάσματα: Να τι καταθέτει για το φονικό ο μοναδικός αυτόπτης μάρτυρας Κωνσταντίνος Καλατζής, στο δικηγόρο της Αθήνας Σπ. Φόρτη το 1863:
« Του ‘χαν βάλει του στρατηγού (Ανδρούτσου) εις τα χέρια και τα πόδια σίδερα και μπάλες βαριές. Τροφήν δεν του έδιναν τακτικά, ούτε καλήν, ούτε στρώμα. Όταν εγώ τον είδα εις την φυλακήν ήτο ανάλλαγος, λερωμένος, κουρελιασμένος με ένα κοντοκάπι και με τον καλογηρόσκουφόν του λυγδωμένον από την λέραν. Την νύκτα όπου εχάθη, εγώ ήμουν σκοπός εις την πόρταν του κελιού, η οποία ήτο κλειδωμένη. Ήσαν περασμένα μεσάνυκτα όταν βλέπω τέσσερις άνδρας να έρχωνται προς την φυλακήν. Ο ένας κρατούσε φανάρι, ήσαν δε αρματωμένοι καλά. Ένας άλλος εστάθη ολίγον μακράν και δεν είδον καλά ποίος ήτο. Αλλ’ ως εννόησα ήτο ο επικεφαλής των. Ήτο η έφοδος προς επιθεώρησιν της φυλακής: Τριανταφυλλίνας, Τζαμάρας και ο Μαμούρης και ένας στρατιώτης Σουλιώτης. Ήσαν γνωστοί μου…….
…..Άμα εισήλθον μέσα, ηκούσθη ο κρότος των αλυσίδων του στρατηγού (Ανδρούτσου), όστις βεβαίως με την απροσδόκητον αυτή επίσκεψιν εσηκώθη. Τον ήκουσα να λέγη προς αυτούς:
«Ωρέ ξέρω καλά ποιος σας έστειλε εδώ και γιατί ήρθατε τέτοιαν ώρα. Δε μου λύνετε τόνα χέρι να σας δείξω ποιος είμαι και πώς με λένε; Αυτές εδώ τις σαπιοκοιλιές δεν τις συνερίζομαι, μα εσύ μωρέ Γιάννη γιατί;»
Ως εννόησα μετά ταύτα εκ της ταραχής η οποία ηκολούθησε μέσα στο κελί, οι τρεις τους επιτέθησαν κατά του στρατηγού. Ήκουσα το βόγγημα, τους αναστεναγμούς και το μούγκρισμα του ήρωος εκείνου και η καρδιά μου εραγίζετο. Και μετά ταύτα σιωπή……
………Την επομένην ηθέλησαν αν το δείξουν εις τον λαόν πως τάχα ο στρατηγός προσπάθησε να δραπετεύσει κι εσκοτώθη πέφτοντας απ’ τα βράχια.»
Πάσχα 33 μ.Χ.:
Πόλη: Ιερουσαλήμ
Κατηγορούμενος: Ιησούς Χριστός
Κατήγορος: Γραμματείς και Φαρισαίοι
Κατηγορία: Υποκίνηση σε στάση και προδοτικές ενέργειες σε βάρος της Ρώμης
Ποινή: Σταυρικός θάνατος
Ιστορικά αποσπάσματα: Κατά Μάρκο και κατά Λουκά Ευαγγέλια:
«Και είπεν ο Πιλάτος αυτοίς:
- Τίνα εθέλετε απολύσω, Ιησούν ή Βαραβάν;
Και είπεν ο όχλος:
- Βαραβάν, Βαραβάν!
Και είπεν Πιλάτος πάλιν αυτοίς:
- Τι ουν ποιήσω τον άνθρωπον;
- Άρον, άρον, σταύρωσον αυτόν!»
Αρθρογραφία και....άλλα, του Φίλιππου Μαρούγγα
Διαμαντοπούλου:''Οι διεφθαρμένοι θα τιμωρούνται, ενώ οι καταγγέλλοντες θα υποστηρίζονται
Από μαθηματικά σκίζουν στο ΠΑΣΟΚ...
Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012
Όπως τ' αγέρι.....
Θολή και άχαρη η μοίρα του αναπληρωτή.
Θολή γιατί ποτέ δεν ξέρεις πού θα είσαι, τι θα συναντήσεις,
με ποιους θα δουλέψεις και πόσο, τι μαθητές θα έχεις κλπ κλπ.
Πριν 23 χρόνια έκλεινε η πόρτα του σχολείου μου.
Την άφηνα πίσω μου ως μαθητής.
Μετά από 23 χρόνια την ξανάνοιξα ως καθηγητής.
Για έναν μήνα και λίγες μέρες.
Την ξανάκλεισα πάλι κι έφυγα.
Κι άφησα πίσω μου ψυχές διψασμένες για γνώσεις,
μάτια δακρυσμένα από απόγνωση, υπέροχες παιδικές ψυχές.
3ο Λύκειο Ζωγράφου.
3ο Γυμνάσιο Κηφισιάς.
3ο Λύκειο Αγίας Παρασκευής.
2ο Λύκειο Αγίας Παρασκευής.
5ο Λύκειο Καλλιθέας.
1ο, 2ο , 3ο , 4ο …… μακρύς ο κατάλογος….
Κι όλο τα ίδια μάτια να λένε: «Στο καλό….., να ξανάρθετε, σας αγαπάμε….»
Και μια υπόσχεση…..
Να είμαι ΠΑΝΤΑ κοντά σας, στο μυαλό, στην καρδιά και στη σκέψη όλων σας.
Εκεί που δεν χωράνε μνημόνια, εθνικές ταπεινώσεις και συμβιβασμοί,
παρά μόνο η αγάπη. Μόνο αυτή που μας δένει για μια ζωή,
έστω κι αν είμαστε χώρια!!!
«Ήταν μόνο ένας μήνας και κάτι….
Γελάσαμε, τσαντιστήκαμε, πειραχτήκαμε, αλλά κυρίως μάθαμε.
Μάθαμε πάρα πολλά από εσάς που θα θυμόμαστε για πάντα.
Θα θυμόμαστε για πάντα τον κ. Κατσούλα, που με τον τρόπο του μας έκανε να γελάμε και να θέλουμε ακόμα και να προσέχουμε!!
Αγαπητέ κύριε «παντογνώστη» θα μας λείψετε πάρα πολύ!
Και δεν θα σας ξεχάσουμε ποτέ!
Και μακάρι να μας θυμόσαστε κι εσείς.
Και ελπίζω όχι σαν ένα από τα χειρότερα τμήματα
που είχατε, αλλά ως ένα από τα τμήματα που σας αγάπησαν και δέθηκαν περισσότερο μαζί σας!!
Άννα – Μαρία Καβαλάρη, Α2, 3ο Λύκειο Ζωγράφου»
Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012
ΠΕΡΙ «ΤΡΑΜΠΟΥΚΩΝ», «ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΩΝ» ΚΑΙ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ - Μίκης Θεοδωράκης
Ώστε οι κύριοι Παπαδήμος, Παπανδρέου, Σαμαράς, Βενιζέλος, Νταλάρας και Παπουτσής είναι οι σημερινοί Μπελογιάννης, Σαράφης, Λαμπράκης και Πέτρουλας και όλο αυτό το 1,5 εκατομμύριο άνεργοι, οι δεκάδες χιλιάδες που έχασαν τις δουλειές τους κι άλλοι τόσοι που θα είναι από δω και στο εξής αναγκασμένοι να ζουν με 200 ως 500 Ευρώ το μήνα, οι νέοι επιστήμονες που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν, οι καταστηματάρχες και οι υπάλληλοι των κλεισμένων μαγαζιών και οι ιδιοκτήτες και εργαζόμενοι των 4.500 επιχειρήσεων που έβαλαν λουκέτο, όλοι αυτοί που η πολιτική σας, κ. Καψή, τους οδήγησε στο τελευταίο σκαλί του πόνου, της απελπισίας, της απόγνωσης και της οργής είναι οι σημερινοί τραμπούκοι ενός αόρατου παρακράτους, απλώς αντί να κρατούν μαχαίρια, πιστόλια και σιδηρολοστούς χρησιμοποιούν τα ... θανατηφόρα γιαούρτια για να εξοντώσουν τους σύγχρονους εθνικούς ήρωες Πρωθυπουργούς, Υπουργούς και διακεκριμένους οπαδούς μιας ουσιαστικά και τυπικά παράνομης κυβερνητικής εξουσίας που έχει καταντήσει προ πολλού άβουλο όργανο-μαριονέτα στα χέρια των κυρίων Μέρκελ, Σόιμπλε, Τόμσεν και Ράιχεμπαχ.
Μας είπατε, κ. Καψή, ότι ο κ. Νταλάρας συμβολίζει σήμερα τη Δημοκρατία κι έτσι καταλάβαμε το κρυφό νόημα αυτών των περίφημων συναυλιών που τόσο υπερβολικά προβάλλονται από τα ΜΜΕ που ελέγχετε, στις οποίες ένας προβεβλημένος και αγαπητός από το πλατύ κοινό τραγουδιστής προσπαθεί να αναδειχθεί σε θύμα στο βωμό της Δημοκρατίας που απειλείται από όλους εμάς τους «απ' έξω», που με τόση αφέλεια προσπαθείτε να μας κάνετε με το ζόρι «παρακρατικούς». Ξεχνώντας ότι πριν λίγες μέρες εσείς οι ... «δημοκράτες» δεν διστάσατε να εκσφενδονίσετε όχι αυγουλάκια και γιαούρτια αλλά βόμβες δακρυγόνων με στόχο τα κεφάλια μας και να μας ψεκάσετε με χημικά που αποδεδειγμένα ιατρικά καταστρέφουν ένα από τα πιο ζωτικά όργανα του ανθρώπου, τους βρόγχους. Στα κεφάλια διαδηλωτών που δεν έκαναν τίποτα άλλο πέραν του να φωνάζουν συνθήματα.
Θα έπρεπε να σας είχαμε κάνει (σε όλη την Κυβέρνηση) μήνυση για απόπειρα δολοφονίας, όμως προσωπικά δεν καταδέχομαι να έχω καμμιά σχέση μαζί σας, ούτε του κατηγόρου. Και ξέρετε γιατί; Γιατί εγώ έμαθα να πιστεύω και να υπερασπίζομαι ακόμα και με τη ζωή μου την Εθνική μας Ανεξαρτησία, που εσείς την πουλήσατε στους ξένους για μια χούφτα αργύρια.
Αλήθεια, με τι πρόσωπα θα πάτε να τιμήσετε τους ήρωες του '21 που θυσιάστηκαν για την Εθνική μας Ανεξαρτησία, όταν έχετε παραδώσει -γεγονός πρωτοφανές στην ιστορία μας- αυτή την Ανεξαρτησία στους ξένους, βάζοντας οικειοθελώς τον ελληνικό λαό κάτω από τον ζυγό των ανελέητων ξένων τοκογλύφων; ΟΧΙ ! Η 25η Μαρτίου δεν ανήκει σε σας! Δεν έχετε το δικαίωμα να μολύνετε με την παρουσία σας τη μνήμη όλων αυτών που θυσιάστηκαν για την Τιμή της Πατρίδας που εσείς ποδοπατήσατε. Η 25η Μαρτίου ανήκει στον Ελληνικό Λαό. Σε κείνους που ακόμα και σήμερα αγωνίζονται για την Ανεξαρτησία της Χώρας, τα δικαιώματα των εργαζομένων και την πίστη στις ανεξάντλητες δυνάμεις του Λαού μας,. Του Ελληνικού Λαού που είναι ο μόνος που μπορεί να εξασφαλίσει την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, φτάνει να μπορέσει να απαλλαγεί από τις δαγκάνες των νέο-Ναζί της Ευρώπης, οι οποίοι με τη συνεργασία ανθρώπων μειωμένης εθνικής ευθύνης τον έχουν δέσει σήμερα χειροπόδαρα προσπαθώντας να τον αχρηστεύσουν.
Αλλά αυτό δεν θα το πετύχουν!
Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012
Γιαούρτι... του Νίκου Μπογιόπουλου
Δεν είναι μόνο ότι ενίοτε οι «γιαουρτωμένοι» βγαίνουν κι από πάνω.
Πολύ περισσότερο δεν είναι θέμα καθωσπρεπισμού.
Το βασικό είναι ότι τα πολιτικά, τα κοινωνικά, τα οικονομικά προβλήματα είναι από εκείνα τα σύνθετα ζητήματα που δεν λύθηκαν ποτέ και πουθενά ούτε με το «γιαούρτωμα» ούτε με τη «μούτζα».
*
Και τούτο συμβαίνει ειδικά όταν το δίκαιο συναίσθημα, το συναίσθημα να θέλεις να βγάλεις το «άχτι» σου, υπερισχύει ως αντίδραση.
Οταν υπερκαλύπτει την ανάγκη της συνειδητοποίησης ότι πρέπει να αγωνιστείς, με επιμονή και αποφασιστικότητα,
όχι για να ικανοποιήσεις εφήμερα το «γινάτι» σου,
αλλά για να απαιτήσεις το δίκιο σου.
*
Καμιά φορά, μάλιστα, όταν το χέρι με τα απλωμένα δάκτυλα δεν κάνει όλη την κίνηση,
όταν τα δάκτυλα δηλαδή δεν κλείνουν για να μετατραπεί το χέρι σε γροθιά,
τότε αφήνεται το περιθώριο σε όσους προκαλούν τα προβλήματα να τα συσκοτίζουν. Και τότε το «γιαούρτι» γυρίζει πίσω.
*
Από την άλλη η άποψη του Αριστοτέλη στα «Ηθικά Νικομάχεια» αξίζει πάντα της προσοχής μας:
«Ο καθένας - έλεγε - μπορεί να θυμώσει. Αυτό είναι εύκολο. Αλλά, το να θυμώσει κανείς με το σωστό άτομο, στο σωστό βαθμό και τη σωστή στιγμή, για τη σωστή αιτία και με τον σωστό τρόπο, αυτό δεν είναι εύκολο».
Γιαούρτι (2)
Μετά το «γιούχα» που υπέστη στην Κοκκινιά, ο κ. Γιώργος Νταλάρας, εμφανίστηκε στους τηλεοπτικούς σταθμούς για να διαβεβαιώσει το φιλοθεάμον κοινό ότι... «δεν έχει ψηφίσει ποτέ ΠΑΣΟΚ».
Εκείνο που ακολούθησε ήταν τα γεγονότα στο Ιλιον...
Κατ' αρχάς η στήλη όχι μόνο πολιτικά αλλά και αισθητικά ξεκαθαρίζει ότι συμπεριλαμβάνεται μεταξύ εκείνων που η αισθητική τους δεν βελτιώνεται στο θέαμα ενός γιαουρτωμένου καλλιτέχνη, πολιτικού ή οποιουδήποτε, όποιος κι είναι, ό,τι κι αν πρεσβεύει αυτός.
*
Από την άλλη, και ταυτόχρονα:
Πρώτον, θα ενώσουμε τη φωνή μας με όσους έχουν τρεις σκασίλες για το τι ψηφίζει ή δεν ψηφίζει ο κ. Νταλάρας.
Δεύτερον, δεν έχουμε κανένα λόγο να μην πιστέψουμε ότι ο κ. Νταλάρας τις εννοεί τις δηλώσεις που έκανε και όσον αφορά την «ανάγκη» του Μνημονίου, και όσον αφορά την «ανάγκη» περιορισμού της εθνικής κυριαρχίας και όσον αφορά τις κομματικές του «μη» προτιμήσεις.
Τρίτον, και επειδή πιστεύουμε τον κ. Νταλάρα, θεωρούμε την εξομολόγησή του ως πλήρη επιβεβαίωση της πάγιας άποψής μας: Δεν χρειάζεται να έχει οπωσδήποτε ψηφίσει κάποιος ΠΑΣΟΚ για να είναι «ΠΑΣΟΚος»...
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 8/3/2012